U nas zapłacisz kartą
Jak skutecznie pozbyć się dużego pryszcza na szyi?
Krosty na szyi na linii żuchwy
Trądzik pospolity lokalizuje się głównie w tzw. strefie T twarzy, obejmującej czoło, nos i brodę. Ponadto przybiera postać zaskórnikową, grudkową lub krostkową.
Te trzy wymienione postaci trądziku atakują przede wszystkim młodzież, dlatego zalicza się je do tzw. trądziku młodzieńczego.
Natomiast pryszcze na żuchwie są typową oznaką trądziku dorosłych, nazywanego także późnym. Ten rodzaj dermatozy atakuje głównie kobiety po 25. roku życia, które wcześniej chorowały na trądzik młodzieńczy, aczkolwiek zdarza się u pań, które wcześniej nie miały problemów skórnych (Szczurek, Kamińska-Winciorek, Śpiewak)
Trądzik późny ma podobny przebieg do młodzieńczego, to znaczy charakteryzuje się występowaniem zaskórników, krost lub grudek, jednakże w innym miejscu twarzy - na linii żuchwy. Trądzik na żuchwie ma jednak tendencję do zostawiania po sobie blizn.
Ból i powiększenie węzłów chłonnych szyi - przyczyny, leczenie
Powiększone węzły chłonne na szyi (limfadenopatia szyjna) to objaw wielu chorób. Przyczyną powiększonych węzłów chłonnych na szyi są najczęściej infekcje, choroby autoimmunologiczne oraz nowotwory złośliwe. Do kryteriów dodatkowych pozwalających ustalić, dlaczego węzły chłonne są powiększone, zalicza się bezbolesność lub ból węzłów chłonnych, ich twardość i ruchomość. Leczenie ukierunkowane jest na schorzenie podstawowe.
Limfadenopatia to medyczne określenie stosowane w odniesieniu do powiększonych węzłów chłonnych. W warunkach prawidłowych średnica tych struktur nie przekracza 2 cm, jednak rozmiar większości jest znacznie mniejszy. Rozmieszczenie węzłów chłonnych obejmuje całe ciało, jednak ręcznie badać można jedynie węzły chłonne szyjne, węzły chłonne pod pachami, węzły chłonne pachwinowe oraz nadobojczykowe.
Można wyróżnić trzy typy limfadenopatii szyjnej:
- limfadenopatia miejscowa (zlokalizowana) – np. węzły szyjne są powiększone w wyniku zakażenia miejscowego,
- limfadenopatia uogólniona – np. powiększenie węzłów chłonnych to konsekwencja zakażenia ogólnoustrojowego,
- limfadenopatia dermatopatyczna – jako skutek współistniejących chorób skóry.
Wziąwszy pod uwagę czas trwania limfadenopatii szyjnej wyróżniamy:
- limfadenopatię ostrą – węzły chłonne są powiększone do 2 tygodni,
- limfadenopatię podostrą – jeżeli czas ten wynosi od 2 do 6 tygodni,
- limfadenopatie przewlekłą – jeśli powiększone węzły chłonne nie powróciły do prawidłowych rozmiarów po upływie 6 tygodni.
Jak przebiega diagnostyka powiększonych węzłów chłonnych na szyi?
Pierwsze kroki powinno skierować się do lekarza pierwszego kontaktu, który zbada pacjenta i wykona podstawowe badania laboratoryjne. W przypadku kiedy lekarz stwierdzi inną chorobę niż infekcja bakteryjna dodatkowo zleci badanie USG węzłów chłonnych szyi lub odeśle do lekarza specjalisty w celu dalszej diagnozy i leczenia. Ważnym badaniem w diagnostyce jest wykonanie USG. Badanie to pozwoli na zróżnicowanie, czy węzeł ma charakter odczynowy, czy też nowotworowy, a także, w przypadku węzłów chłonnych powiększonych przyinfekcyjnie, czy nie ma cech ropienia.
Podejrzenie, że zmiana ma podłoże nowotworowe, wymaga pilnej diagnostyki – wykonania badań laboratoryjnych (m.in. morfologii krwi z rozmazem) oraz skierowania na konsultację onkologiczną. W dalszej kolejności zapada decyzja co do ewentualnego poszerzenia diagnostyki o biopsję węzłów chłonnych, która jest badaniem rozstrzygającym.
Pierwsze kroki powinno skierować się do lekarza pierwszego kontaktu, który zbada pacjenta i wykona podstawowe badania laboratoryjne. W przypadku kiedy lekarz stwierdzi inną chorobę niż infekcja bakteryjna dodatkowo zleci badanie USG węzłów chłonnych szyi lub odeśle do lekarza specjalisty w celu dalszej diagnozy i leczenia. Ważnym badaniem w diagnostyce jest wykonanie USG. Badanie to pozwoli na zróżnicowanie, czy węzeł ma charakter odczynowy, czy też nowotworowy, a także, w przypadku węzłów chłonnych powiększonych przyinfekcyjnie, czy nie ma cech ropienia.
Podejrzenie, że zmiana ma podłoże nowotworowe, wymaga pilnej diagnostyki – wykonania badań laboratoryjnych (m.in. morfologii krwi z rozmazem) oraz skierowania na konsultację onkologiczną. W dalszej kolejności zapada decyzja co do ewentualnego poszerzenia diagnostyki o biopsję węzłów chłonnych, która jest badaniem rozstrzygającym.
Blog
Prawda jest taka, że każdy guzek na skórze u psa czy kota powinien wzbudzić nasz niepokój. Jednak na uspokojenie trzeba dodać, że guzek guzkowi nierówny i nie każdy od razu musi oznaczać nowotwór i to w dodatku złośliwy. Najlepiej zgłaszać się do lekarza weterynarii w momencie wyczucia jakiejkolwiek zmiany – niech oceni ją profesjonalista. Diagnozy, czym jest taki guzek, nie da się postawić „na oko” - potrzeba badań. Najprostszą i najszybszą metodą jest wykonanie biopsji cienkoigłowej. Ta metoda pozwala w szybki sposób rozgraniczyć przynajmniej, czy mamy do czynienia ze zmianą zapalną czy nowotworową, a to już duża różnica.
Guzy nowotworowe występują nie tylko u starszych zwierząt, ale także i u młodych.
Na przykład u psów poniżej trzeciego roku życia może rozwinąć się histiocytoma, która jest łagodną zmianą i może w ciągu 3 miesięcy ustąpić samoistnie bez jakichkolwiek ingerencji. Najczęściej lokalizuje się na głowie bądź kończynach. Często notowane tłuszczaki są zmianami łagodnymi, ale ze względu na swoją lokalizację mogą być niebezpieczne. Zdarza się, że np. tłuszczak lokalizujący się w okolicy ściany klatki piersiowej jako mały guzek, jest tylko wierzchołkiem góry lodowej, gdyż wnika w głąb klatki piersiowej i nacieka okoliczne tkanki czy narządy. Bywają także przypadki, kiedy w tłuszczaku chowa się inny nowotwór – mastocytoma. Mastocytoma - inaczej guz z komórek tucznych to jedna z najczęstszych zmian nowotworowych w skórze psów i kotów. Ulubiona lokalizacja mastocytomy u psów to kończyny, ściana klatki piersiowej i jamy brzusznej, u kotów natomiast głowa i szyja. Mastocytoma na mosznie u psów wiąże się z gorszym rokowaniem. Występuje głównie u dorosłych zwierząt. Niektóre predysponowane rasy to np. bokser, mops, golden czy labrador retriever. Zmian nowotworowych skóry istnieje bardzo dużo, ale warto wspomnieć jeszcze o mięsakach poiniekcyjnych u kotów. Kiedyś mówiło się o tym, że występują głównie w związku ze szczepieniem kotów przeciwko wirusowi białaczki kotów oraz przeciwko wściekliźnie. Obecnie wiadomo, że jakakolwiek iniekcja u kota może wywołać ten rodzaj zmiany nowotworowej. Z tego względu warto zapamiętywać przynajmniej gdzie kot dostawał szczepionki i w razie pojawienia się zmiany w tym miejscu, koniecznie skontrolować to z lekarzem weterynarii.
W przypadku podejrzenia mięsaka poiniekcyjnego stosuje się zasadę 3-2-1. Jeśli zmiana utrzymuje się dłużej niż 3 miesiące lub ma ponad 2 cm wielkości, bądź w ciągu jednego miesiąca szybko urosła, to bezwzględnie trzeba wykonać biopsję tejże zmiany. Podsumowanie
W żadnym wypadku nie zaleca się „hodowanie guza”. Im mniejsza zmiana tym łatwiej ją wyleczyć. Dzięki wczesnej reakcji zyskuje się przede wszystkim czas, który np. w przypadkach guzów złośliwych, jest decydujący. Im wcześniej wdroży się odpowiednie leczenie tym większe szanse na pomyślne rozwiązanie problemu i mniejsze spustoszenie w organizmie.
