Skuteczne metody leczenia egzemy atopowej pod pachami
Leczenie egzemy
Podstawą w leczeniu egzemy jest rozpoznanie rodzaju zmian skórnych oraz przyczyny jej powstania. Jeśli uda się zidentyfikować czynnik wywołujący wyprysk, należy bezwzględnie go unikać. Do zwalczania zmian chorobowych stosuje się szeroką gamę leków o działaniu przeciwzapalnym, wspierających organizm w walce ze schorzeniami. W przypadku egzemy obejmującej skórę głowy zalecane są płyny i roztwory na skórę, natomiast zmiany na nieowłosionej skórze głowy są leczone za pomocą maści i kremów. Główną grupę preparatów farmakologicznych stanowią stosowane miejscowo kortykosteroidy. Ze względu na moc działania są one podzielone na:
- słabe np. hydrokortyzon,
- średnio silne np. betametazon,
- silne np. mometazon,
- bardzo silne np. klobetazol.
W przypadku stwierdzenia towarzyszącego nadkażenia bakteryjnego lekarz może zalecić stosowanie prepartów mających w swoim składzie zarówno antybiotyki, jak i sterydy. Wyprysk łojotokowy wymaga włączenia dodatkowej terapii przeciwgrzybiczej. W zależności od nasilenia zmian chorobowych zazwyczaj leczenie rozpoczyna się od silnego preparatu sterydowego, a następnie zastępuje się go słabszym lekiem. Za bezpieczny czas stosowania sterydów o średniej mocy uznaje się u dorosłych – 12 tygodni, a u dzieci, ze względu na dużo delikatniejszą skórę – 4 tygodnie. Szczególną ostrożność należy zachować, aplikując kortykosterydy na skórę twarzy. Wówczas zalecane jest stosowanie słabych sterydów przez maksymalnie 7 dni. W przeciwnym razie skutki uboczne, takie jak: ścieńczenie skóry, rozszerzenie naczynek lub rumień mogą być trwałe. Szczególnie niebezpieczne może okazać się stosowanie sterydów na okolice oczu. Grozi to rozwojem jaskry i zaćmy. Pod żadnym pozorem nie można stosować ich do robienia opatrunków. Należy zachować ostrożność, aplikując je w fałdy skórne np. pod pachami. Do innych działań niepożądanych zalicza się: rozstępy, posterydowe zapalenie skóry, trądzik posterydowy oraz zwiększenie skłonności do nadkażeń bakteryjnych. Dlatego te substancje powinny być zawsze używane zgodnie z zaleceniami lekarza. Alternatywą dla sterydów jest takrolimus – inhibitor kalcyneuryny o działaniu przeciwzapalnym, dostępny na rynku w postaci maści. Nie wykazuje powikłań miejscowych, jest bezpieczny i powszechnie stosowany.
Objawy egzemy
W początkowym etapie choroby pojawia się zmiany na skórze w postaci:
- zaczerwienienia,
- grudek,
- pęcherzyków,
- niekiedy sączących się ranek.
Wraz z przebiegiem schorzenia skóra staje się sucha i pogrubiała. Egzema na dłoniach powoduje widoczne zaznaczenie bruzd. Z kolei egzema na powiekach może pogorszyć widzenie z powodu zmian zapalnych powiek i struktur budujących gałkę oczną. Obraz atopowego zapalenia skóry zmienia się w zależności od wieku. Wyprysk atopowy u dzieci do 2 roku życia przybiera formę pęcherzyków, grudek lub strupów z sączącą się wydzieliną. Zmiany pojawiają się najczęściej na policzkach, czole i głowie, a także plecach i ramionach. Starsze dzieci (pomiędzy 2. a 12. rokiem życia) mają suche, łuszczące się grudki czy „blaszki” na wewnętrznych częściach nadgarstków, łokci i kolan. Egzema u dorosłych pojawia się zazwyczaj na twarzy, karku, dłoniach i stopach.
Wyprysk atopowy – gdzie występuje egzema i czy można się nią zarazić?
Zmiany skórne świadczące o egzemie mogą występować w praktycznie każdym miejscu na ciele. Zwykle jednak jednak rozpoznawana jest egzema na rękach, twarzy, stopach, pod pachami i na głowie. Popularną odmianą egzemy jest egzema dłoni, będąca chorobą zawodową (tzw. wyprysk zawodowy), która dotyka osoby mające w pracy kontakt z substancjami drażniącymi. Często diagnozowana jest też egzema u dzieci, w tym u niemowląt.
Egzema, choć zwykle mija z wiekiem, niekiedy powraca do końca życia. Jest bowiem schorzeniem przewlekłym, co oznacza, że problemy skórne mogą się nasilać i wyciszać na przestrzeni lat.
Objawy egzemy skórnej są łatwo zauważalne i mogą budzić spory dyskomfort. Na szczęście jednak, wyprysk atopowy jest chorobą niezakaźną. Nie można się nią więc zarazić od drugiej osoby poprzez bezpośredni kontakt (np. podanie dłoni) bądź korzystanie z tych samych przedmiotów (np. ręcznika lub pościeli).
Domowe sposoby na egzemę – pielęgnacja i profilaktyka
Egzema, podobnie jak atopowe zapalenie skóry, będzie towarzyszyć nam przez całe życie. Aby jednak objawy nie dawały o sobie znać, oprócz samego leczenia niezwykle istotną rolę odgrywa właściwa pielęgnacja wymagającej skóry oraz profilaktyka. Pierwszy krok to unikanie substancji drażniących i wywołujących zmiany na skórze. Jeśli mamy do czynienia z wypryskiem zawodowym, konieczne może okazać się noszenie specjalnej odzieży ochronnej oraz rękawiczek, aby odseparować zmianę od alergenu.
Kluczowa jest prawidłowa pielęgnacja skóry. Skóra atopowa jest bardzo wymagająca, dlatego należy zrezygnować z wszystkich kosmetyków, które posiadają intensywny zapach, kolor i bardzo mocno się pienią. Jeśli nie wiemy, po jakie konkretne kosmetyki sięgać, warto wybierać te skierowane do skóry alergicznej lub atopowej. Dobrze sprawdzą się również produkty dla dzieci.
Podstawowym składnikiem, który powinien znaleźć się w takich kosmetykach, są emolienty. To substancje, które charakteryzują się bardzo intensywnym działaniem regenerującym i odżywczym. Chronią skórę, tworząc na jej powierzchni warstwę okluzyjną i odbudowują warstwę hydrolipidową. Najpopularniejszym emolientem jest masło shea, które znajduje się w produktach marki La Roche-Posay.
Pielęgnacja skóry z egzemą zaczyna się już w trakcie kąpieli. W tym celu warto zaopatrzyć się w krem myjący do skóry wrażliwej Lipikar Syndet AP+. To kosmetyk odbudowujący lipidy i zapobiegający powstawaniu podrażnień czy nieprzyjemnego swędzenia. Jego delikatna formuła sprawia, że świetnie sprawdzi się także w przypadku noworodków. Można używać go do pielęgnacji całego ciała.
U nas zapłacisz kartą