U nas zapłacisz kartą
"Egzema na brzuchu - Przyczyny, objawy i sposoby leczenia"
Egzema – co to za choroba?
Egzema (łac. eczema), określana również jako wyprysk atopowy, stanowi ogólne określenie różnych typów zmian skórnych o charakterze zapalnym. Choroba ta może mieć podłoże alergiczne lub niealergiczne, jednak warto zaznaczyć, że nie jest ona wywoływana przez infekcję. Co więcej, egzema nie jest chorobą zakaźną, w związku z czym nie jesteśmy w stanie się nią zarazić od chorego. Egzema jest schorzeniem przewlekłym, co oznacza, że zmiany na skórze mogą się nasilać w różnych okresach życia pacjenta, a następnie wyciszać.
Wyróżnia się dwie grupy egzemy:
- egzema egzogenna (wyprysk kontaktowy) – stan zapalny na skórze jest wynikiem kontaktu z drażniącymi substancjami alergizującymi, np. kosmetykami lub czynnikami naturalnymi, np. zimnym i suchym powietrzem,
- egzema endogenna – ma związek z upośledzeniem funkcjonowania układu odpornościowego i jest uwarunkowana genetycznie.
Naturalne sposoby na egzemę
Co jeszcze lubi skóra, którą zaatakowała egzema? Jak leczyćten typ stanu zapalnego skóry? Bardzo ważne jest też to jak zachowujemy się na co dzień z taką wrażliwością skóry. Powinniśmy zakładać luźne ubrania z naturalnych tkanin i prać je w hipoalergicznych proszkach do prania. Nie należy przegrzewać, ani przesadnie wychładzać ciała. Powinno się także unikać stresu oraz wysypiać.
Co jeszcze można zrobić, by zniknęła egzema? Leczenie naturalne, oparte na zdrowej, lekkiej diecie, z pewnością pomoże na problemy skórne. Z jadłospisu trzeba więc wykluczyć substancje uczulające, przetworzoną żywność, składniki bogate w konserwanty i inne chemiczne dodatki, tłuszcz oraz cukier.
Wykluczone są fast foody. Powinno się także ograniczyć picie kawy, herbaty oraz alkoholu. Warto zastępczo pić zioła na egzemę, czyli np. rumianek, koniczynę, czy pokrzywę, a także dodawać do potraw olej z wiesiołka i jeść probiotyki (szczególnie te naturalne, takie jak choćby kiszona kapusta, czy ogórki kiszone).
Czytaj też:
Egzema – objawy
Przebieg i objawy egzemy są zróżnicowane u różnych grup pacjentów. Jak wygląda egzema? W większości przypadków początkowym symptomem świadczącym o rozwoju egzemy jest zaczerwienienie i obrzęk skóry, któremu z czasem mogą towarzyszyć czerwone plamy, delikatnie wystające ponad powierzchnię ciała. Co więcej, na skórze chorego pojawiają się charakterystyczne, swędzące i piekące grudki oraz pęcherzyki. Pacjenci często skarżą się również na to, że ich skóra jest sucha, wrażliwa i podatna na podrażnienia.
Zmiany skórne typowe dla wyprysku kontaktowego mogą występować w każdym miejscu na ciele, jednak w dermatologii najczęściej rozpoznawana jest:
- egzema na twarzy (głównie egzema wokół ust) – charakterystyczne jest dla niej puchnięcie powiek oraz widoczne przebarwienia na twarzy,
- egzema na szyi,
- egzema pod pachami,
- egzema na łokciu,
- egzema na dłoniach (w tym także egzema na palcach),
- egzema na nogach i stopach.
Objawy egzemy - co świadczy o zapaleniu skóry?
Objawy egzemy mogą przybierać bardzo różne formy, w zależności od wywołujących ją czynników. Zwykle zaczyna się od obrzęku skóry, zaczerwieniania. Potem mogą pojawić się zmiany w formie grudek lub pęcherzyków, z których po pęknięciu może sączyć się płyn. Charakterystyczne dla egzemy są również rumieniowe plamy z tendencją do złuszczania, liszajowacenia. Zmiany skórne mogą być rozległe, bolesne i wywołujące u chorego ogromny dyskomfort (także ze względu na wygląd zmian). Objawy towarzyszące egzemie (zapaleniu skóry - przyp. redakcja) to świąd i wtórne infekcje skóry. Wynika to z faktu, że skóra z egzemą jest sucha, swędząca. To sprawia, że chory zaczyna się drapać i w ten sposób powstają uszkodzenia (tzw. przeczosy) i może dojść do zakażenia bakteryjnego.
Charakterystyczne dla egzemy zmiany skórne (grudki, rumień, pęcherzyki) mogą pojawić się w dowolnym miejscu na ciele, choć najczęściej widać je na policzkach, czole, skórze twarzy, a u nastolatków i dorosłych w okolicach łokci i kolan, na karku, szyi, stopach i dłoniach. Zmiany te mogą się zlewać ze sobą, ale zawsze są odgraniczone od obszarów niezmienionych zapalnie.
Ważne Jeśli zaobserwujesz u siebie lub u dziecka zmiany na skórze, które mogą sugerować egzemę, koniecznie skonsultuj się z lekarzem dermatologiem lub alergologiem. Samodzielne próby łagodzenia zmian, tzw. domowymi sposobami, mogą pogłębić dolegliwości i nasilić zmiany zapalne skóry.
Nerwobóle brzucha
Stres bywa bezlitosny dla organizmu człowieka, często objawy stresu odbijają się na zdrowiu nie tylko psychicznym, ale również somatycznie. Stres potrafi zapoczątkować nieprzyjemne objawy mające wpływ na jakość funkcjonowania w ciągu dnia oraz jakość snu.
Silne emocje, napięcia nerwowe i psychiczne przyczyniają się do powstawania zaburzeń fizjologicznych, wywołują tymczasowe zmiany w czynnościach narządów jamy brzusznej. Nerwobóle brzucha dotyczą objawów najczęściej ze strony układu pokarmowego.
Częstotliwość pojawiania się objawów nerwobóli brzucha i siła ich ataku bywają zmienne. Stan napięcia emocjonalnego i objawy nerwicowe mogą być od siebie odległe w czasie na tyle, że nie są ze sobą wiązane.
Narządy wewnętrzne brzucha nie zawsze reagują na stres w taki sam sposób.
Objawy nerwobóli brzucha
Codzienne stresujące sytuacje, nadmiar obowiązków, egzaminy, praca pod presją często wywołują ataki nerwowego bólu brzucha, ostrego i nagłego, w wyniku którego zaburzona zostaje perystaltyka jelit, nadchodzą biegunka lub zaparcia albo dokucza drenujący nerwoból brzucha po prawej stronie. Zaburzenia wydzielania enzymów trawiennych mogą powodować zgagę, nudności i wzdęcia, nerwoból brzucha po prawej stronie i kolki.
Dolegliwościom na tle nerwobólów brzucha towarzyszy również nadmierna potliwość, występowanie rumienia na twarzy, drżenie rąk czy przyspieszony oddech. Długotrwale występujące nerwobóle powodują spadek odporności, wzmożenie napięcia mięśni, wzrost ciśnienia tętniczego krwi oraz podnoszą ryzyko zawału serca i chorób serca. Osoby skarżą się na rwący i nagły ból brzucha, podbrzusza lub nerwoból po prawej stronie brzucha. Często temu uczuciu towarzyszą mrowienie bolącej okolicy i nadwrażliwość dotykowa.
Długotrwałe sytuacje stresowe mogą utrwalać objawy i prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Nadmierna ilość wydzielania kwasu żołądkowego może być przyczyną powstania chorób przewlekłych, jak nadkwasota żołądka, zapalenia błony śluzowej żołądka i nadżerki, lub nawet choroba refleksowa i wrzody żołądka. Stres to główna przyczyna jelita drażliwego, określanego również jako nerwica jelit. Ponadto długotrwała nerwica żołądkowa może doprowadzić do wyczerpania fizycznego i emocjonalnego oraz bezsenności.
