U nas zapłacisz kartą
Zdjęcia egzemy na nogach - Objawy, leczenie i porady pielęgnacyjne
Jakie mogą być postacie egzemy, czyli zapalenia skóry?
- Wyprysk atopowy, czyli Atopowe Zapalenie skóry (AZS, eczema atopica)
Osoby z atopowym zapaleniem skóry mają wrodzoną skłonność do alergii oraz nadmiernie suchej skóry, która nie stanowi wystarczającej bariery przed wnikaniem drażniących substancji ze środowiska. Ta postać zapalenia skóry najczęściej pojawia się u niemowląt, jednak większość chorych wyrasta z tej choroby około 12. roku życia. W przypadku AZS kluczowe znaczenie mają: karmienie piersią (radykalnie zmniejsza ryzyko pojawienia się wyprysku atopowego) oraz właściwa pielęgnacja skóry, czyli odpowiednie jej oczyszczania i nawilżanie.
Zobacz, jak wygląda wyprysk atopowy
- Kontaktowe zapalenie skóry spowodowane czynnikami drażniącymi
Ta postać egzemy charakteryzuje się obecnością rumienia, pęcherzyków i popękanej skóry. Czynnikami drażniącymi są zwykle detergenty, wybielacze, mydła. Osoby wrażliwe na te środki nie mogą pracować w niektórych zawodach, takich jak fryzjer, chemik.
Zobacz, jak wygląda zmiana związana w kontaktowych zapaleniem skóry
- Alergiczne kontaktowe zapalenie skóry
Ta postać egzemy wymaga uprzedniego uczulenia się na konkretny alergen. Przy czym nawet bardzo rozcieńczony alergen może wywołać silną i długo utrzymującą się zmianę skórną. Wśród często spotykanych alerganów, prowadzących do alergicznego kontaktowego zapalanie skóry można wymienić:
Egzema – fazy przebiegu
Egzema przebiega w czterech następujących po sobie etapach – początkowo zmiany chorobowe mają postać rumienia, następnie pojawiają się grudki, które w szybkim czasie przekształcają się w pęcherzyki. W ostatniej fazie powstają strupy. Zmianą chorobowym bardzo często towarzyszy obrzęk skóry oraz świąd o różnym nasileniu.
Fazy egzemy można również podzielić ze względu na nasilenie objawów chorobowych:
- faza ostra – po kilku godzinach od kontaktu z potencjalnym alergenem pojawia się silny rumień oraz towarzyszące mu pęcherzyki i wysięk,
- faza podostra – wówczas w miejscu chorobowo zmienionym jest zauważalne niewielkie złuszczenie oraz strupki,
- faza przewlekła – dochodzi do niej w wyniku długo utrzymującego się stanu zapalnego. Charakteryzuje się przerostem naskórka oraz silnym jego złuszczaniem. Intensywny świąd powoduje rozdrapywanie zmian skórnych. W wyniku czego powstają przeczosy – linijne ubytki naskórka tworzące się na skutek drapania oraz pęknięcia.
Leczenie egzemy
Podstawą w leczeniu egzemy jest rozpoznanie rodzaju zmian skórnych oraz przyczyny jej powstania. Jeśli uda się zidentyfikować czynnik wywołujący wyprysk, należy bezwzględnie go unikać. Do zwalczania zmian chorobowych stosuje się szeroką gamę leków o działaniu przeciwzapalnym, wspierających organizm w walce ze schorzeniami. W przypadku egzemy obejmującej skórę głowy zalecane są płyny i roztwory na skórę, natomiast zmiany na nieowłosionej skórze głowy są leczone za pomocą maści i kremów. Główną grupę preparatów farmakologicznych stanowią stosowane miejscowo kortykosteroidy. Ze względu na moc działania są one podzielone na:
- słabe np. hydrokortyzon,
- średnio silne np. betametazon,
- silne np. mometazon,
- bardzo silne np. klobetazol.
W przypadku stwierdzenia towarzyszącego nadkażenia bakteryjnego lekarz może zalecić stosowanie prepartów mających w swoim składzie zarówno antybiotyki, jak i sterydy. Wyprysk łojotokowy wymaga włączenia dodatkowej terapii przeciwgrzybiczej. W zależności od nasilenia zmian chorobowych zazwyczaj leczenie rozpoczyna się od silnego preparatu sterydowego, a następnie zastępuje się go słabszym lekiem. Za bezpieczny czas stosowania sterydów o średniej mocy uznaje się u dorosłych – 12 tygodni, a u dzieci, ze względu na dużo delikatniejszą skórę – 4 tygodnie. Szczególną ostrożność należy zachować, aplikując kortykosterydy na skórę twarzy. Wówczas zalecane jest stosowanie słabych sterydów przez maksymalnie 7 dni. W przeciwnym razie skutki uboczne, takie jak: ścieńczenie skóry, rozszerzenie naczynek lub rumień mogą być trwałe. Szczególnie niebezpieczne może okazać się stosowanie sterydów na okolice oczu. Grozi to rozwojem jaskry i zaćmy. Pod żadnym pozorem nie można stosować ich do robienia opatrunków. Należy zachować ostrożność, aplikując je w fałdy skórne np. pod pachami. Do innych działań niepożądanych zalicza się: rozstępy, posterydowe zapalenie skóry, trądzik posterydowy oraz zwiększenie skłonności do nadkażeń bakteryjnych. Dlatego te substancje powinny być zawsze używane zgodnie z zaleceniami lekarza. Alternatywą dla sterydów jest takrolimus – inhibitor kalcyneuryny o działaniu przeciwzapalnym, dostępny na rynku w postaci maści. Nie wykazuje powikłań miejscowych, jest bezpieczny i powszechnie stosowany.