U nas zapłacisz kartą
Zrozumienie i Zarządzanie Egzemą na Skórze - Praktyczne Porady i Rozwiązania
Egzema endogenna (inaczej konstytucjonalna)
Egzema endogenna (czasem nazywana egzemą konstytucjonalną) to stan zapalny skóry wywołany czynnikami wewnętrznymi, związanymi ze stanem naszych organizmów. Wywołują ją nieprawidłowości w pracy układu immunologicznego, zaburzenia gospodarki hormonalnej oraz predyspozycje genetyczne.
Egzemę egzogenną, nazywaną też egzemą kontaktową, wywołuje czynnik zewnętrzny na który wrażliwa jest dana osoba. Wyróżniamy czynniki sztuczne (np. substancje drażniące zawarte w detergentach czy innych preparatach chemicznych) oraz naturalne (np. zimne i suche powietrze). Egzema egzogenna może pojawić się już przy pierwszym kontakcie z czynnikiem drażniącym.
Egzema – fazy przebiegu
Egzema przebiega w czterech następujących po sobie etapach – początkowo zmiany chorobowe mają postać rumienia, następnie pojawiają się grudki, które w szybkim czasie przekształcają się w pęcherzyki. W ostatniej fazie powstają strupy. Zmianą chorobowym bardzo często towarzyszy obrzęk skóry oraz świąd o różnym nasileniu.
Fazy egzemy można również podzielić ze względu na nasilenie objawów chorobowych:
- faza ostra – po kilku godzinach od kontaktu z potencjalnym alergenem pojawia się silny rumień oraz towarzyszące mu pęcherzyki i wysięk,
- faza podostra – wówczas w miejscu chorobowo zmienionym jest zauważalne niewielkie złuszczenie oraz strupki,
- faza przewlekła – dochodzi do niej w wyniku długo utrzymującego się stanu zapalnego. Charakteryzuje się przerostem naskórka oraz silnym jego złuszczaniem. Intensywny świąd powoduje rozdrapywanie zmian skórnych. W wyniku czego powstają przeczosy – linijne ubytki naskórka tworzące się na skutek drapania oraz pęknięcia.
Jak leczyć egzemę?
To z jakim rodzajem egzemy mamy do czynienia, określa się na podstawie objawów. Bierze się pod uwagę lokalizację stanu zapalnego, jego formę i ewentualne wydzieliny. Ważne jest także zidentyfikowanie czynnika, który wywołuje stan zapalny. W przypadku wyprysku niealergicznego jest to dosyć proste, jednak zidentyfikowanie alergenu jest nieco trudniejsze. Lekarz dermatolog może zlecić wykonanie płatkowych testów naskórkowych, które potwierdzą nadwrażliwość na wybraną substancję. Po jej wykryciu należy wyeliminować możliwy kontakt lub przynajmniej go ograniczyć.
W zależności od powstałych zmian skórnych, wdraża się odpowiednie leczenie miejscowe. Ostre stany zapalne są wskazaniem do stosowania preparatów na bazie kortykosteroidów w postaci kremów, maści oraz aerozoli (Afloderm, Bedicort, Dermovate, Hydrocortisonum). Uporczywy świąd można ograniczyć lekami przeciwhistaminowymi, jak Atarax, Allertec, Xyzal, Loratan, Fenistil. Jeżeli to konieczne, lekarz może zalecić także leczenie przeciwgrzybicze i przeciwbakteryjne. Może się też zdarzyć, że terapia nie daje rezultatów. Wówczas lekarz może zalecić stosowanie doustnie glikokortykosteroidów. Dokładny skład leków oraz ich działania niepożądane można z łatwością sprawdzić w serwisie KtoMaLek.pl. Portal umożliwia także zarezerwowanie leków w najbliższej aptece.