U nas zapłacisz kartą
Leczenie egzemy na twarzy - skuteczne metody i porady
Egzema - jakie jednostki chorobowe obejmuje?
Egzema to potoczna nazwa na pewną grupę schorzeń dermatologicznych. Pacjenci pod pojęciem egzemy mają często na myśli następujące dermatozy:
- wyprysk kontaktowy (czyli kontaktowe zapalenie skóry) - w schorzeniu tym pod wpływem kontaktu z alergenem dochodzi do powstawania na skórze zmian zapalnych, mających postać grudek wysiękowych i pęcherzyków. Zmiany skórne mogą powstawać pod wpływem różnorodnych czynników, mających kontakt ze skórą. Do czynników, mogących wywoływać objawy należą niektóre metale, m.in. kobalt i nikiel (które znajdują się na przykład w guzikach ubrań) lub tworzywa sztuczne, guma, czy chrom (znajdujący się na przykład w zapałkach i barwnikach materiałów). Objawy choroby mogą również powodować niektóre kosmetyki czy farby do włosów,
- wyprysk zawodowy - najczęściej pojawia się na twarzy i dłoniach, pod wpływem kontaktu z metalami (chrom, nikiel, kobalt), składnikami gumy, ale i tworzywami epoksydowymi (epoksydy stosowane są w przemyśle lakierniczym czy elektrotechnicznym),
- wyprysk łojotokowy - u podłoża tej dermatozy leży występowanie łojotoku, choć przypadłość ta nie zawsze towarzyszy temu schorzeniu. Najczęstsza lokalizacja zmian skórnych w tym przypadku to owłosiona skóra głowy, twarz, okolice zauszne, a także okolice mostka i okolica międzyłopatkowa. Przyczyn występowania wyprysku łojotokowego upatruje się m. in. w infekcji grzybiczej i zaburzeniach hormonalnych,
- wyprysk potnicowy - najczęściej występuje na skórze dłoni i stóp. Zmiany skórne w tym przypadku przyjmują postać pęcherzyków. Objawy te mogą wynikać z narażenia na alergeny takie jak nikiel, czy kobalt. Co ciekawe, wykwity na dłoniach mogą towarzyszyć również grzybicy zlokalizowanej w obrębie stóp, co wynika z alergicznego odczynu na antygeny grzyba,
- atopowe zapalenie skóry (AZS) - to schorzenie również często potocznie nazywane jest egzemą. AZS to przewlekła choroba skóry, a w jej etiologii znaczącą rolę odgrywają zarówno czynniki genetyczne, immunologiczne, jak i środowiskowe. Objawy atopowego zapalenia skóry pojawiają się typowo już we wczesnym dzieciństwie.
Diagnostyka egzemy
Zmiany wypryskowe w przebiegu egzemy w wielu przypadkach są diagnozowane tylko na podstawie obrazu klinicznego. Jednak jeżeli chcemy spróbować poznać przyczynę zmian o typie egzemy – może być konieczne wykonanie odpowiednich badań i testów.
W niektórych przypadkach wyprysk może wymagać różnicowania z innymi schorzeniami skóry, w tym na przykład z łuszczycą pospolitą. Szczególnie początki egzemy bywają trudne do rozpoznania, ponieważ objawy na skórze mogą być niespecyficzne. W tej sytuacji konieczne może być pobranie wycinka skóry i skierowanie go na badanie histopatologiczne. W wyniku uzyskujemy od lekarza patologa odpowiedź, jakiej chorobie odpowiadają zmiany w badanym wycinku skóry.Jeżeli podejrzewane jest kontaktowe, alergiczne zapalenie skóry, to przydatne jest wykonanie testów płatkowych, które typowo naklejane są na skórę pleców. Takie testy mają formę trzech plastrów, każdy z nich zawiera po 12 alergenów, które najczęściej uczulają pacjentów z tą dolegliwością (między innymi nikiel, kobalt, czy składniki kosmetyków).
Leczenie egzemy
Podstawą w leczeniu egzemy jest rozpoznanie rodzaju zmian skórnych oraz przyczyny jej powstania. Jeśli uda się zidentyfikować czynnik wywołujący wyprysk, należy bezwzględnie go unikać. Do zwalczania zmian chorobowych stosuje się szeroką gamę leków o działaniu przeciwzapalnym, wspierających organizm w walce ze schorzeniami. W przypadku egzemy obejmującej skórę głowy zalecane są płyny i roztwory na skórę, natomiast zmiany na nieowłosionej skórze głowy są leczone za pomocą maści i kremów. Główną grupę preparatów farmakologicznych stanowią stosowane miejscowo kortykosteroidy. Ze względu na moc działania są one podzielone na:
- słabe np. hydrokortyzon,
- średnio silne np. betametazon,
- silne np. mometazon,
- bardzo silne np. klobetazol.
W przypadku stwierdzenia towarzyszącego nadkażenia bakteryjnego lekarz może zalecić stosowanie prepartów mających w swoim składzie zarówno antybiotyki, jak i sterydy. Wyprysk łojotokowy wymaga włączenia dodatkowej terapii przeciwgrzybiczej. W zależności od nasilenia zmian chorobowych zazwyczaj leczenie rozpoczyna się od silnego preparatu sterydowego, a następnie zastępuje się go słabszym lekiem. Za bezpieczny czas stosowania sterydów o średniej mocy uznaje się u dorosłych – 12 tygodni, a u dzieci, ze względu na dużo delikatniejszą skórę – 4 tygodnie. Szczególną ostrożność należy zachować, aplikując kortykosterydy na skórę twarzy. Wówczas zalecane jest stosowanie słabych sterydów przez maksymalnie 7 dni. W przeciwnym razie skutki uboczne, takie jak: ścieńczenie skóry, rozszerzenie naczynek lub rumień mogą być trwałe. Szczególnie niebezpieczne może okazać się stosowanie sterydów na okolice oczu. Grozi to rozwojem jaskry i zaćmy. Pod żadnym pozorem nie można stosować ich do robienia opatrunków. Należy zachować ostrożność, aplikując je w fałdy skórne np. pod pachami. Do innych działań niepożądanych zalicza się: rozstępy, posterydowe zapalenie skóry, trądzik posterydowy oraz zwiększenie skłonności do nadkażeń bakteryjnych. Dlatego te substancje powinny być zawsze używane zgodnie z zaleceniami lekarza. Alternatywą dla sterydów jest takrolimus – inhibitor kalcyneuryny o działaniu przeciwzapalnym, dostępny na rynku w postaci maści. Nie wykazuje powikłań miejscowych, jest bezpieczny i powszechnie stosowany.
Egzema na twarzy w przebiegu wyprysku łojotokowego
W przypadku wyprysku łojotokowego na twarzy możemy zaobserwować zmiany rumieniowe z towarzyszącym złuszczaniem, a czasami również wysiękiem. Co więcej, charakterystyczna jest obecność żółtych, czasami nawarstwionych strupów.
Wykwity zajmują typowo skórę dolnej części twarzy oraz skórę w okolicy brwi, czoła i fałdów nosowo-wargowych. Może być również zajęta owłosiona skóra głowy.
Zmianom skórnym może towarzyszyć świąd. Ponadto, przewlekły przebieg tego schorzenia może wiązać się z przerzedzeniem włosów i brwi.
Charakterystyczną cechą egzemy w przebiegu atopowego zapalenia skóry jest lichenizacja. Lichenizacja skóry objawia się zgrubieniem naskórka. Patrząc na skórę można mieć wrażenie, że ogląda się ją przez szkło powiększające.
Zmiany skórne o charakterze egzemy mogą występować również w obrębie owłosionej skóry głowy. Często zajęte są również małżowiny uszne. Przerzedzeniu mogą ulegać brwi, co jest szczególnie widoczne w ich części zewnętrznej. Objaw przerzedzenia brwi w przebiegu AZS nazywany jest objawem Hertogha.
Egzema na twarzy - przyczyny, objawy, leczenie
Egzema na twarzy jest szczególnie problematyczna ze względu na dotkliwą lokalizację. Może bardzo utrudnić życie i być przyczyną obniżenia samoocena. Egzema to niezbyt precyzyjne określenie wyprysku, które nie jest stosowane w profesjonalnej terminologii medycznej, choć powszechnie nadal często używa się tego słowa. Pod pojęciem egzema mieści się kilka jednostek chorobowych o podłożu alergicznym, jak i niealergicznym, które objawiają się zmianami skórnymi o charakterze wyprysku. Jakie są przyczyny egzemy i jak możemy ją leczyć?
Egzema jest potocznym określeniem pewnej grupy schorzeń dermatologicznych. Słowo egzema wywodzi się od łacińskiego słowa "eczema". Mianem egzemy często określa się jednostki chorobowe skóry takie jak wyprysk kontaktowy, wyprysk zawodowy, wyprysk łojotokowy, wyprysk potnicowy lub AZS. Egzema może pojawiać się niemal w każdej lokalizacji, jednak to właśnie wyprysk na twarzy budzi najwięcej negatywnych emocji wśród pacjentów.
Spis treści
- Egzema - jakie jednostki chorobowe obejmuje?
- Egzema na twarzy - objawy
- Egzema na twarzy w przebiegu wyprysku kontaktowego i zawodowego
- Egzema na twarzy w przebiegu wyprysku łojotokowego
- Egzema na twarzy - pielęgnacja skóry
- Egzema na twarzy - leczenie
