U nas zapłacisz kartą
Furagina - Piękno Depilacji Laserowej
Rodzaje laserów
Tak jak wspomnieliśmy powyżej, depilację laserową najłatwiej przeprowadzić u osób, u których kontrast między włosem a kolorem skóry jest największy. Najłatwiej usunąć włosy ciemne, jednak obecnie dostępnych jest wiele rodzajów lasera, które dadzą dobre rezultaty także w innych przypadkach. Oto typy laserowa wykorzystywane do usuwania owłosienia:
- aleksandrytowy: to laser o wiązce 810 nm, która wychwytuje melaninę z włosa i cebulki, okaże się skuteczny nie tylko w przypadku włosów ciemnych, ale też rudych czy blond, pozwala na osiągnięcie długotrwałych rezultatów, które są optymalne po około 5 sesjach.
- Nd:YAG: sprawdzi się w przypadku osób z ciemną skórą, jest nieco mniej skuteczny niż laser aleksandrytowy, dlatego też należy przygotować się na wykonanie większej ilości sesji.
- diodowy: gwarantuje rezultaty podobne do tych, które osiągniemy po zabiegu laserem aleksandrytowym, jednak jego wiązka jest krótsza (755 nm), można go używać w połączeniu z nim.
- sopranowy: pozwala na wykonanie depilacji na dużej powierzchni ciała, co więcej powoduje mniejszy ból, dlatego zaleca się wykorzystywanie go w depilacji delikatnych obszarów, takich jak pachwiny czy pachy, może być użyty u osób z ciemną skórą.
Specjalista dobiera typ lasera indywidualnie oraz liczbę sesji na podstawie oceny rodzaju, stanu i koloru owłosienia oraz fototypu skóry, tak aby efekt był jak najlepszy.
Leki światłouczulające – co to jest?
Po pierwsze – leki światłouczulające to leki, które zwiększają naszą wrażliwość na światło słoneczne. A tym samym zwiększa się ryzyko na przykład wystąpienia poparzeń (rumień skóry, obrzęk, a nawet pęcherze) czy przebarwień.
Dlatego jeśli w Twoim przypadku istnieje ryzyko, że bierzesz leki światłouczulające, sprawdź poniższą listę i moje wskazówki co robić żeby nie był to problem dla Ciebie. W innym przypadku jeśli o to nie zadbasz, może mieć miejsce jedna z reakcji, którą “zagroziłam” Ci powyżej 😉 .
Co ważne, nie każdy rozwinie taką reakcję podczas stosowania leku. A nawet jeśli negatywna reakcja wystąpi – niekoniecznie będzie miało to miejsce po każdym z zabiegów. Na koniec – stopień nasilenia reakcji też może być różny. Dla uproszczenia – nie ma nigdy uniwersalnego pacjenta, uniwersalnego zabiegu i uniwersalnej reakcji organizmu po zabiegu.
Zabieg depilacji laserowej poprzedzony jest konsultacją. Dermatolog lub kosmetolog przeprowadza wywiad, i jeśli nie ma przeciwwskazań do depilacji, ocenia typ i stan skóry oraz włosów, a następnie na podstawie wyników dobiera parametry wiązki lasera. U pacjentów zakwalifikowanych do zabiegu najpierw wykonana zostaje próba laserowa. Jeśli wypadnie pozytywnie, przeprowadzany jest właściwy zabieg. Przeważnie wykonuje go lekarz dermatolog (choć bywa, że robi to kosmetyczka pod ścisłym nadzorem dermatologa). Wybrane partie skóry naświetlane są małą wiązką światła. Niektórzy pacjenci odczuwają wówczas dyskomfort opisywany jako kłucie, mrowienie, albo swędzenie – zależy to jednak od rodzaju sprzętu, jaki ma dany gabinet, bo aparaty najnowszej generacji prawnie nie wywołują takich niedogodności. Jeśli dyskomfort jest silny, skórę można posmarować żelem znieczulającym lub chłodzącym. W zależności od powierzchni skóry poddanej naświetlaniu zabieg trwa od kilkunastu minut do nawet dwóch godzin. Naturalnym objawem po zabiegu jest obrzęk lub zaczerwienienie skóry, które trwają od kilku godzin do kilku dni. W tym czasie skórę trzeba delikatnie traktować: myć żelem bez mydła, przy osuszaniu nie pocierać, a jeśli depilowane były pachy – nie stosować dezodorantów. Przez przynajmniej dwa tygodnie po zabiegu skóry nie wolno opalać ani nie stosować preparatów o działaniu złuszczającym. Pomiędzy kolejnymi zabiegami włosy można obcinać i golić, nie wolno ich natomiast wyrywać pęsetą ani usuwać za pomocą wosku.
- Uszkodzenia naskórka (np. po peelingach chemicznych).
- Świeża opalenizna.
- Przyjmowanie leków fotouczulających (jak retinoidy, witamina A, sterydy, niektóre zioła, antybiotyki z grupy tetracyklin i izotretinoina, leki antydepresyjne.
- Choroby skóry (AZS, łuszczyca, grzybice i drożdżyce).
- Zaburzenia pigmentacji, m.in. bielactwo.
- Cukrzyca insulinozależna.
- Nietypowe brodawki skórne.
- Nowotwory.
- Skłonność do przebarwień.
- Przyjmowanie leków obniżających krzepliwość krwi.
- Padaczka.
- Bliznowce.