Jak prawidłowo przygotować się do golenia pachwiny przed zabiegiem?

Rehabilitacja poooperacyjna

Wskazane jest jak najwcześniejsze rozpoczęcie ćwiczeń przeciwzakrzepowych w łóżku: napinanie mięśni łydek, ud, pośladków, unoszenie pośladków w łóżku. Ćwiczenia te kontynuujemy przez cały okres pobytu w szpitalu i dalej w domu do osiągnięcia pełnej aktywności (Ryc.1).

Ryc. 1 – Ćwiczenia przeciwzakrzepowe (ćwiczymy zawsze obie kończyny)

Wczesne uruchomienie i pionizacja pacjenta ma zasadnicze znaczenie w uniknięciu powikłań. Czas jego rozpoczęcia zależy od indywidualnej reakcji pacjenta na znieczulenie, podawane leki i tolerancję bólu. Pacjent rozpoczynając chodzenie może zwykle w pełni obciążać kończynę operowaną. Kule czy balkonik służą jedynie poprawie poczucia równowagi i bezpieczeństwa pacjenta. Jeśli pacjent odczuwa ból przy pełnym obciążaniu jest zachęcany do obciążania kończyny operowanej w stopniu niepowodującym dolegliwości.

Rehabilitacja pooperacyjna składa się z programu nauki chodzenia i programu ćwiczeń rozciągających i wzmacniających mięśnie. Nauka poprawnego chodu jest tutaj najważniejsza. Pacjent jest uczony chodu według schematu „pięta-palce”. Jest to prawidłowy schemat chodu i ma on zasadnicze znaczenie w przywróceniu normalnej funkcji mięśniowej (Ryc.2). Pacjenci z chorobą zwyrodnieniową stawu biodrowego mają zwykle nieprawidłowy chód. Chodzą zwykle na sztywnej kończynie i płaskiej stopie.

Ryc.2 – Rehabilitant demonstruje chód „pięta-palce” z kulą w ręce po przeciwnej stronie do operowanego biodra. Po lewej – Faza wykroku z dostawieniem pięty. Po prawej – Faza zakroczna kończąca się na palcach

Program ćwiczeń rozciągających i wzmacniających mięśnie kładzie nacisk na wzmocnienie mięśni odwodzących staw biodrowy (Ryc.3). Rycina pokazuje test siły tych mięśni ale też sposób ćwiczeń wzmacniających.

Przygotowanie do rozległych operacji

Gdy w planie jest duża operacja, przy np. wielkiej przepuklinie brzusznej przygotowanie do zabiegu może zająć wiele miesięcy i wymagać wiele determinacji od pacjenta. Przy nadwadze konieczna może być odchudzenie. Stosowane wówczas metody to dieta (najlepiej pod nadzorem dietetyka), założenie balonu żołądkowego (na 6 miesięcy, tutaj opisane są szczegóły) lub też nawet operacja bariatryczna (odchudzająca - tutaj strona o regulowanej opasce żołądkowej). Pacjent zwykle musi znacznie poprawić swoją wydolność fizyczną, usprawnić mięśnie oddechowe, nauczyć się efektywnego kaszlu, itd.

Gdy omawiam z pacjentami konieczność takiego przygotowania reagują sceptycznie i po ich oczach widzę, że są rozczarowani. Liczyli na to, że "uznany specjalista" ma swoje genialne sposoby a samo leczenie będzie szybkie, bezbolesne i z wspaniałym efektem. Tymczasem sekret (o ile jest tu jakiś sekret) dobrych wyników leczenia polega na odpowiednim przygotowaniu pacjenta do zabiegu. 80% sukcesu leczenia jest po stronie pacjenta. Zoperowanie osoby otyłej, która ledwie wchodzi na pierwsze piętro, ma przy tym zadyszkę a rana operacyjna jeszcze
przed 3 miesiącami ropiała - musi zakończyć się niepowodzeniem. Operacja u pacjenta sprawnego, ze zdrowymi, sprawnymi płucami, zdolnego wejść na schodach na 4 piętro, z dobrze wyregulowaną cukrzycą - daje szanse na całkowite wyleczenie.

Jak najlepiej pomóc sobie, gdy czekamy na operacja przepukliny?

Trzeba wyćwiczyć organizm! Przywrócić sprawność organizmu! Cofnąć zegar biologiczny o 10 lat.

Czy to możliwe? Ależ oczywiście TAK.

Golenie pachwiny przed zabiegiem

• Strona główna
• Staw biodrowy
  • Anatomia stawu biodrowego
  • Choroba zwyrodnieniowa
  • Endoprotezoplastyka
  • Zabieg małoinwazyjny
  • Cięcie pachwinowe bikini
  • Wyniki po zabiegu
  • Potencjalne zagrożenia i powikłania
  • Przygotowanie przed pobytem w szpitalu
  • Pobyt w szpitalu
  • Rehabilitacja przed i po zabiegu
  • Życie z endoprotezą
  • Anatomia
  • Choroba zwyrodnieniowa
  • Endoprotezoplastyka
  • Zabieg małoinwazyjny
  • Wyniki po zabiegu
  • Zagrożenia i powikłania
  • Przygotowanie przed zabiegiem
  • Pobyt w szpitalu
  • Rehabilitacja przed i po zabiegu
  • Życie z endoprotezą
  • Anatomia i choroba zwyrodnieniowa barku
  • Endoprotezoplastyka
  • Zagrożenia i powikłania

  1-2 tygodnie przed zabiegiem

  Lekarstwa – niektóre lekarstwa należy odstawić na 1-2 tygodnie przed zabiegiem:

  • Aspiryna (Polopiryna, Acard, Polocard) w dawce powyżej 300mg/dziennie
  • Leki przeciwzapalne (np. Diklofenak, Majamil, Olfen, Dicloberl, Naproksen, Meloksikam, Aspikam, Piroksikam, Ibuprofen, Ibuprom, Aulin, Nimesil itp.)
  • Leki przeciwkrzepliwe np. Acenokumarol, Warfin (należy wtedy zastąpić je lekiem w iniekcji podskórnej) także Tiklopidyna czy Clopidogrel.
  • Niektóre witaminy np. witamina E, K, także produkty spożywcze uzupełnione o te witaminy
  • Preparaty ziołowe (ginko-biloba, szałwia, rumianek, arnika, kasztanowiec, dziurawiec, czosnek itp.)

  W tym okresie można przyjmować leki przeciwbólowe zawierające paracetamol, tramadol (Apap, Poltram Combo itp.) oraz przeciwzapalne zawierające celekoksyb (Aclexa, Celebrex). W razie wątpliwości należy skonsultować się z Lekarzem Rodzinnym lub chirurgiem operującym.

  

  ---

  pachwin