U nas zapłacisz kartą
Grudki na dłoniach - Przyczyny, Objawy i Sposoby Leczenia
Trochę o anatomii dłoni i lokalnych uszkodzeniach
Ręka ma bardzo skomplikowaną budowę. Składa się z 27 kości, do których przyczepia się wiele ścięgien mięśni przedramienia. Ścięgna te odpowiadają za przenoszenie ruchu z brzuśców mięśniowych (część mięśnia odpowiedzialna za skurcz i rozkurcz), dzięki czemu możemy zginać, prostować, odwodzić i przywodzić palce oraz zamykać i otwierać dłoń. Jednym z mięśni przedramienia jest mięsień dłoniowy długi, który odpowiada za zginanie ręki oraz wspomaga zgięcie w stawie łokciowym. Jednak głównym jego zadaniem jest napinanie rozcięgna dłoniowego.
Rozcięgno dłoniowe, którego bezpośrednio dotyczy przykurcz Dupuytrena, to struktura znajdująca się po dłoniowej stronie ręki, która jest zrośnięta ze skórą. Jest to włóknista trójkątna „płytka”, która chroni przed naciskiem z zewnątrz. Rozcięgno zbudowane jest z dwóch warstw: głębokiej i powierzchownej. Warstwa powierzchowna przebiega podłużnie i jest przedłużeniem mięśnia dłoniowego długiego, warstwa głęboka przebiega poprzecznie w stosunku do ręki. Rozcięgno dłoniowe kończy się na skórze palców, w okolicy stawów śródręczno-paliczkowych. Rozcięgno jest ważną strukturą, która odpowiada za ochronę innych tkanek przed uciskiem (mięśni, nerwów i naczyń krwionośnych).
Choroba Dupuytrena jest chorobą rozrostową rozcięgna dłoniowego gdzie dochodzi do nadmiernego tworzenia (efekt produkcji kolagenu typu III) różnej wielkości i rodzaju guzków i pasm na dłoni. Konsekwencją tego są charakterystyczne przykurcze palców, najczęściej serdecznego i małego oraz sklejenia licznych tkanek miękkich.
Fot. 1 Wczesny etap choroby
Postęp przykurczu można podzielić na trzy fazy:
1 Faza proliferacji. Jest to faza tworzenia, kolagenu typu III czyli namnażania dodatkowych form tkanki łącznej
Egzema na dłoniach: objawy
Początkowo skóra staje się zaczerwieniona, możliwy jest również jej obrzęk. Później dochodzi do pojawiania się coraz to kolejnych zmian, którymi mogą być:
- pęcherzyki,
- grudki
- czy nadżerki.
Nadżerki rozwijają się zazwyczaj wtedy, gdy dochodzi do pękania pęcherzyków. Mogą pojawiać się również z powodu rozdrapywania zmian skórnych przez pacjentów.
Nadżerki są nie tylko nieestetyczne, ale ich obecność może być związana z silnymi nawet dolegliwościami bólowymi.
Z biegiem czasu skóra pacjentów może stawać się przesuszona. Czasami obserwuje się jej łuszczenie czy nadmierne ściągnięcie.
Dłonie pacjenta, który ma egzemę, wyglądać mogą naprawdę niepokojąco. Warto jednak podkreślić, że nie ma żadnej konieczności unikania kontaktów z taką osobą, gdyż egzema na dłoniach nie jest zaraźliwa.
Egzema na dłoniach: leczenie
Postępowanie w przypadku wyprysku rąk uzależnione jest od przyczyny wystąpienia problemu. Wtedy, gdy u pacjenta stwierdza się egzemę egzogenną, najistotniejsze jest unikanie kontaktu z substancją drażniącą.
Przerwanie stykania się z alergenem ogranicza możliwość ponownego wystąpienia zmian skórnych. Nie wpływa jednak na te zmiany, które już wcześniej pojawiły się u chorego. Te można zredukować z wykorzystaniem odpowiednich farmaceutyków.
Preparaty o działaniu miejscowym
Leczenie egzemy na dłoniach opiera się przede wszystkim na stosowaniu preparatów o działaniu miejscowym. Bardzo ważne jest korzystanie z emolientów, czyli preparatów o działaniu natłuszczającym i zwiększającym nawilżenie skóry.
Powszechnie stosowane są również rozmaite maści, w których składzie znajdują się glikokortykosteroidy.
Leki o działaniu przeciwhistaminowym
Pacjentom, u których występuje wyjątkowo nasilony świąd skóry, zalecane bywa przyjmowanie środków o działaniu przeciwhistaminowym.
Wśród innych leków, które również znajdują zastosowanie w leczeniu egzemy na dłoniach, wymienić można m.in.:
- azatioprynę,
- cyklosporynę
- oraz metotreksat.