U nas zapłacisz kartą
Hydrokortyzon w leczeniu alergii - Skuteczność, Bezpieczeństwo i Wskazówki
Co na uczulenie skórne? Leczenie alergii skórnej
Leczenie alergii skórnej przeprowadzane jest przez dermatologa i opiera się przede wszystkim na skutecznym rozpoznaniu przyczyn dolegliwości. W procesie diagnozowania alergii skórnej wykorzystuje się różnorodne metody, w tym testy skórne punktowe, testy płatkowe oraz ocenę poziomu immunoglobulin E (IgE). Testy płatkowe są niezwykle pomocne, szczególnie w rozpoznawaniu kontaktowego zapalenia skóry.
W terapii alergii stosuje się leki przeciwhistaminowe, które dzielą się na dwie główne kategorie: leki przeciwhistaminowe I i II generacji. Leki pierwszej generacji, takie jak klemastyna czy hydroksyzyna, choć skuteczne w blokowaniu receptorów H1 histaminy, wykazują działanie nieselektywne, oddziałując również na inne receptory. Może to prowadzić do niepożądanych efektów ubocznych, w tym senności czy suchości w ustach. Z tego powodu, zaleca się obecnie stosowanie nowszych preparatów jak leki przeciwhistaminowe II generacji, które koncentrują się na blokowaniu receptorów H1, minimalizując przy tym ryzyko działań niepożądanych. Do tej grupy należą między innymi cetyryzyna, loratydyna czy feksofenadyna. Wybierając lek antyhistaminowy, należy uwzględnić indywidualne cechy pacjenta oraz potencjalne różnice w przenikaniu substancji czynnych do ośrodkowego układu nerwowego.
W objawowym leczeniu alergii skórnej często stosuje się preparaty miejscowe w formie maści lub żeli, które mogą zawierać składniki łagodzące świąd. W sytuacjach, gdy leczenie objawowe nie przynosi ulgi, dermatolog może zalecić krótkotrwałe stosowanie maści z glikokortykosteroidami. Nowoczesną alternatywą dla miejscowych glikokortykosteroidów są inhibitory kalcyneuryny, takie jak pimekrolimus czy takrolimus, które nie uszkadzają bariery naskórkowej i mogą być stosowane na delikatne partie skóry, na przykład na twarz czy dłonie. Są one obecnie często wybierane w leczeniu atopowego zapalenia skóry.
Hytdrokortyzon u dzieci i młodzieży
Należy ostrożnie stosować hydrokortyzon u dzieci. Dzieci posiadają większy niż dorośli stosunek powierzchni ciała do masy ciała. Powoduje to, że nawet wchłanianie kortykosteroidu przez skórę może spowodować zahamowanie działania osi podwzgórze - przysadka - nadnercza. Mogą występować charakterystyczne objawy niepożądane jak i zaburzenia wzrostu i rozwoju. Leczenie dzieci powinno być pod ścisłą kontrolą specjalisty.
Hydrokortyzon może powodować efekty uboczne, których rodzaj zależy m.in. od sposobu podania leku.Efekty uboczne po miejscowym stosowaniu hydrokortyzonu:
- zaburzenia skóry i tkanki podskórnej takie jak zanikowe zapalenie skóry, zapalenie mieszków włosowych, alergia kontaktowa, zapalenia około oczne, nadmierne owłosienie, opóźnienie gojenia ran lub owrzodzeń, wybroczyny, rozstępy, plamica posteroidowa, trądzik posteroidowy, dermatitis perioralis, pieczenie, zaczerwienienie, nadmierna suchość
- zakażenia i zarażenia pasożytnicze obejmujące pochodzenie wirusowe, bakteryjne i grzybicze
- powierzchniowe rozszerzenie naczyń krwionośnych oraz wybroczyny
- jaskra lub zaćma.
Efekty uboczne po ogólnoustrojowym stosowaniu hydrokortyzonu:
- zakażenia i zarażenia pasożytnicze w tym maskowanie objawów takowego lub jego nasilenie
- zaburzenia krwi i układu chłonnego takie jak : leukocytoza, trombocytopenia, limfopenia
- reakcje anafilaktyczne
- zaburzenia endokrynologiczne takie jak : zaburzenia miesiączkowania, zespół Cushinga, zahamowanie wzrostu u dzieci, zmniejszenie tolerancji węglowodanów, wspomniane wcześniej zahamowanie osi podwzgórze- przysadka- kora nadnerczy, wzrost zapotrzebowania na insulinę , ujawnienie się cukrzycy lub pogłębienie jej dotychczasowych objawów
- zwiększony katabolizm białek
- zaburzenia psychiczne o których powinni być poinformowani pacjenci szczególnie posiadający w wywiadzie zaburzenia maniakalno-depresyjne , objawy obejmują bóle głowy, zawroty, omamy, psychozy, euforie, zmiany nastroju
- napady drgawkowe
- zapalenie nerwów
- zaburzenia wzroku, jaskra, nieostre widzenie, wzrost ciśnienia śródgałkowego
- zaburzenia ze strony serca takie jak arytmie, zmiany EKG, omdlenia, nasilenie nadciśnienia tętniczego szczególnie u pacjentów z już występującym wysokim ciśnieniem, kardiomiopatia przerostowa u wcześniaków
- zakrzepy z zatorami, zatory tłuszczowe, hipercholesterolemia, miażdżyca naczyń, zakrzepowe zapalenie żył, martwicze zapalenie naczyń
- nudności, wymioty, podrażnienie żołądka, zapalenie przełyku, owrzodzenia, perforacja wrzodów i krwawienia.
JAK SE PŘÍPRAVEK HYDROCORTISON LÉČIVA POUŽÍVÁ
Vždy užívejte přípravek Hydrocortison Léčiva přesně podle pokynů svého lékaře. Pokud si nejste jistý/á, poraďte se se svým lékařem. Hydrokortizonová mast se vtírá do postiženého místa v malém množství 1–2× denně. Nedojde-li k ústupu obtíží během týdne léčby, poraďte se s lékařem. Aplikace v obličeji nemá přesáhnout 10 dní. Bez porady s lékařem nemá aplikace přípravku u dětí přesáhnout 14 dní.
Jestliže jste použil(a) více přípravku Hydrocortison Léčiva než jste měl(a)
Při náhodném požití masti dítětem může dojít k nevolnosti a zvracení. Je vhodné zvracení vyvolat nebo podpořit a vyhledat lékaře.
Jestliže jste zapomněl(a) užít přípravek Hydrocortison Léčiva
Nezdvojujte následující dávku, abyste nahradil(a) dávku vynechanou.
Jestliže jste přestal(a) užívat přípravek Hydrocortison Léčiva
Po přerušení léčby se může Váš stav opět zhoršit.
Máte-li jakékoli další otázky, týkající se užívání tohoto přípravku, zeptejte se svého lékaře nebo lékárníka.
Dawkowanie hydrokortyzonu
Lekarz specjalista zawsze dąży do podania jak najmniejszej efektywnej dawki hydrokortyzonu. Jednocześnie pacjent jest pouczany aby nie stosować hydrokortyzonu na zdrową skórę, jeśli jest on stosowany w kremie. Czas trwania terapii także jest zalecany jak najkrótszy.
Dawkowanie hydrokortyzonu w warunkach szpitalnych nie zostanie omówione ponieważ lekarz specjalista decyduje o dawce. Jest to kwestia bardzo osobnicza i nie dla każdego pacjenta będzie wyglądać tak samo.
Dawkowanie hydrokortyzonu w formie tabletek
Tak jak wyżej jest to kwestia indywidualna. Zależy od stanu w jakim jest pacjent, jego jednostki chorobowej a także sposobu w jaki zareaguje na leczenie. Zalecane jest zawsze przepisywanie jak najmniejszej dawki.
Dawki hydrokortyzonu zwykle zalecane przy przewlekłej niewydolności nadnerczy to 20-30 mg/24h.
Dawkowanie hydrokortyzonu w przypadku dzieci i młodzieży uzależnione jest od masy ciała i wynosi w granicach 0,4-0,8mg/kg masy ciała na dobę, najczęściej w dawkach podzielonych.
Podanie miejscowe na skórę jest na tyle jasne, aby pacjent sam mógł zadecydować o stosowaniu hydrokortyzonu i bezpiecznie przeprowadzić kurację leczniczą.
Specjaliści zalecają nakładanie cienkiej warstwy kremu wyłącznie na zmienione chorobowo miejsce 2-3 razy dziennie. Zwykle poprawa następuje szybko, pacjent powinien zakończyć kurację po 7 dniach. W sytuacji kiedy lekarz zaordynuje krem z większą dawką hydrokortyzonu na receptę należy, stosować się do jego wskazań.
