U nas zapłacisz kartą
Uczulenie na kontrast - Objawy, Przyczyny i Sposoby Leczenia Wysypki
Uczulenie na słońce – leczenie
W leczeniu uczulenia na słońce stosuje się środki zapobiegawcze, czyli działania skierowane na to, aby uniknąć pojawienia się wysypki, oraz leczenie, kiedy wysypka już się pojawi.
- unikanie słońca
- zakładanie odzieży chroniącej przed słońcem
- stosowanie preparatów z filtrami przeciwsłonecznymi.
Preparaty z filtrami przeciwsłonecznymi z ochroną przed promieniowaniem ultrafioletowym A (UVA) i ultrafioletowym B (UVB) oraz współczynnikiem ochrony przeciwsłonecznej (SPF) wynoszącym co najmniej 30 należy stosować odpowiednio, czyli regularnie i obficie. O tym, jakie preparaty wybrać i jak odpowiednio je stosować, przeczytaj tutaj: Ochrona przed słońcem w pytaniach i odpowiedziach – cz. 1 i Ochrona przed słońcem w pytaniach i odpowiedziach – cz. 2
U niektórych osób, lekarz może zalecić tzw. profilaktyczną fototerapię małymi dawkami PUVA, czyli chemiofototerapię, co oznacza naświetlanie promieniowaniem UVA po podaniu psolarenu, leku światłouwrażliwiającego. Terapię taką stosuje się wczesną wiosną w celu wywołania tolerancji na ekspozycję na słońce. Może ona być korzystna dla osób, u których spodziewane jest wystąpienie poważnych objawów wiosną lub latem. Zabiegi naświetlania zwykle się wykonuje 2–3 razy w tygodniu przez od czterech do sześciu tygodni. Leczenie takie zaleca dermatolog. Należy pamiętać, że nie jest ono optymalne dla wszystkich pacjentów z uczuleniem na słońce i ma swoje działania niepożądane – na wczesnym etapie fototerapii mogą wystąpić zaostrzenia, wymagające zastosowania glikokortykosteroidów.
Leczenie uczulenia na słońce, jeśli już się pojawi wysypka, nie zawsze jest konieczne, ponieważ niektóre osoby mają łagodne objawy, które szybko mijają, a że z czasem rozwija się tolerancja na promieniowanie słoneczne, nie szukają one pomocy lekarskiej.
Niektórzy pacjenci mogą jednak wymagać leczenia w celu złagodzenia objawów. W takich przypadkach leczenie zależy od nasilenia zmian skórnych.
Umów termin wizyty u lekarza rodzinnego
W wyniku reakcji alergicznej wysypka uczuleniowa pojawia się na powierzchni skóry w postaci miejscowego jej zaczerwienienia. Dodatkowo występują często rozmaitych rozmiarów pęcherzyki czy grudki. Wysypka zwykle jest swędząca. Zdarza się, że zmiany uczuleniowe przybierają postać trądziku alergicznego.
Alergiczna choroba skóry przebiegająca ze swędzącą wysypką może także ujawniać się jako pokrzywka alergiczna. Objawami pokrzywki na skórze są charakterystyczne bąble, niebolesne lecz swędzące, o barwie parcelanowoniałej lub nieco różowej. Pokrzywka na ciele jest dobrze odgraniczona od zdrowej części skóry i towarzyszy jej zaczerwienienie. Bąble pokrzywkowe przybierać mogą rozmaite kształty i rozmiary. Ich nazwa nie bez przyczyny przywodzi na myśl pokrzywę - to właśnie poparzenie tą rośliną przypomina wysypka alergiczna pod postacią pokrzywki.
Być może zadajesz sobie pytanie, czy pokrzywka lub wysypka alergiczna jest zaraźliwa? Jej występowanie wynika z indywidualnych uwarunkowań organizmu i pracy układu immunologicznego, dlatego pokrzywką nie można się zarazić.
Wysypka alergiczna - co to takiego?
Pojęcie wysypki alergicznej odnosi się do wszelkich zmian, które powstają na skórze w wyniku kontaktu z czynnikiem odbieranym przez organizm jako alergen. Wysypkę taką można nazwać także uczuleniową, powstaje w wyniku reakcji alergicznej.
Pojawienie się reakcji alergicznej skóry może być wywołane wieloma alergenami. Jednymi z częstszych przyczyn są produkty spożywcze, wówczas mówi się o wysypce alergicznej pokarmowej.
Głównym mechanizmem powstawania wysypki alergicznej u dzieci i u osób dorosłych jest reakcja alergiczna IV typu. Reakcja ta przebiega przede wszystkim z aktywacją limfocytów T.
Rodzaje wysypki alergicznej
Istnieje wiele podziałów wysypki uczuleniowej. W zależności od wieku pacjenta można mówić wysypce alergicznej u niemowlaka, dziecka czy u osoby dorosłej. Obraz kliniczny oraz alergeny odpowiedzialne za uczulenie mogą różnić się pomiędzy tymi grupami.
W zależności od lokalizacji zmian skórnych wyróżnić można m.in. wysypkę alergiczną:
- na twarzy (uczulenie na twarzy),
- na nogach,
- na brzuchu,
- na plecach,
- na rękach,
- na klatce piersiowej,
- na łokciach,
- na nadgarstkach.
Dodatkowo, w zależności od przyczyny wywołującej alergię, wyróżnia się wysypkę pojawiającą się np. po antybiotyku. Czasem mówi się również o zmianach skórnych powstających po nadmiernej ekspozycji na światło słoneczne. Potocznie określa się je mianem uczulenia na słońce. Niektóre postaci wysypki, np. wysypka w okolicy brzucha, może wynikać także z obecności alergii pokarmowej.
Ile trwa wysypka alergiczna?
Czas trwania wysypki alergicznej różni się w zależności od przyczyny problemu oraz stopnia nasilenia zmian skórnych. Istotnym czynnikiem, wpływającym na czas trwania wysypki, jest zaprzestanie kontaktu z alergenem. W przypadku np. alergii pokarmowej, wysypka powinna ustąpić w ciągu dwóch lub trzech tygodni od momentu wyeliminowania alergenu z diety.
Środki kontrastowe
Najpowszechniej stosowane w radiologii klasycznej środki kontrastowe to preparaty na bazie jodu. Druga grupa, stosowana w badaniach rezonansem magnetycznym, to preparaty gadolinu. Większość środków kontrastowych jest podawana przed badaniem dożylnie, część doustnie.
– Ocenia się, że po zastosowaniu środków jodowych, stosowanych w klasycznej radiologii, np. przy wykonywaniu tomografii komputerowej, łagodne reakcje nadwrażliwości mogą wystąpić u 6 proc. osób, natomiast ciężkie reakcje występują u mniej niż 1 proc. Choć nie są bardzo częste, mogą być groźne – mówi doc. Glück.
Reakcje nadwrażliwości są też obserwowane w przypadku preparatów gadolinu, stosowanych w coraz powszechniej zlecanym rezonansie.
– Na szczęście te dotąd opisywane nie są szczególnie ciężkie – uspokaja specjalistka.
Uczulenia na środki kontrastowe a inne uczulenia
Mimo potencjalnego zagrożenia nie jest celowe i uzasadnione robienie badań przesiewowych pod kątem uczuleń na kontrasty. Trudno też wymienić czynniki ryzyka, które – podane w wywiadzie – mogłyby wskazywać, który pacjent zareaguje na te środki kontrastowe, a który nie.
W badaniach nie stwierdzono, aby alergia wziewna albo pokarmowa predysponowała do reakcji alergicznej na środki kontrastowe. Nie jest też konieczne wcześniejsze profilaktyczne podawanie leków przeciwuczuleniowych. Jeżeli jednak wystąpi reakcja alergiczna na środek kontrastowy, pacjent przed kolejnym badaniem z użyciem innego środka, dobranego na podstawie diagnostyki alergologicznej, powinien otrzymać steroidy i leki przeciwhistaminowe.
– Badania diagnostyczne wykonuje się dopiero u osób, u których taki problem wystąpił. Szukamy wtedy alternatywnego środka kontrastowego. Właśnie ze względu na zagrożenie reakcją alergiczną miejsce, gdzie są wykonywane badania radiologiczne musi być odpowiednie zabezpieczone. Przy badaniu zawsze jest obecny lekarz oraz dostępne są leki stosowane w leczeniu wstrząsu anafilaktycznego. Bardzo ważne jest, aby po badaniu pacjent pozostał w placówce, najlepiej przez godzinę – mówiła doc. Glück.
Jeśli po powrocie do domu pacjent zauważy niepokojące objawy, to w przypadku ich niewielkiego nasilenia wystarczy samodzielna obserwacja. Jeśli natomiast objawy nie ustępują w ciągu kilku godzin lub ich nasilenie zwiększa się, należy się zgłosić do lekarza rodzinnego.
