U nas zapłacisz kartą
Sure, here you go -htmlCopy codeJak boli rak - Zrozumienie, Leczenie i Nadzieja
Profilaktyka raka prącia
Ze względu na wspomniane wyżej czynniki ryzyka, profilaktyka raka prącia może polegać na takich działaniach, jak:
- obrzezanie, a więc chirurgiczne usunięcie całego lub części napletka - w wielu kręgach cywilizacyjnych zabieg ten wykonywany jest rutynowo ze względów religijnych, w Polsce natomiast jest to procedura medyczna, której z reguły poddawani są chłopcy mający stulejkę. Istnieje wiele naukowych opracowań wskazujących na mniejsze ryzyko nowotworu penisa i mężczyzn obrzezanych,
- dbałość o prawidłową higienę prącia - penis należy regularnie myć ciepłą wodą i mydłem, nie zaniedbując zakamarków kryjących się pod napletkiem, skutecznie usuwając wszelkie zalegające tam osady i wydzieliny,
- unikanie przypadkowych kontaktów seksualnych, wierność partnerska, stosowanie prezerwatyw.
- wykonywanie regularnych badań kontrolnych u urologa, pozwalających na wykrycie niepokojących zmian przedrakowych lub raka na bardzo wczesnym etapie.
W jakich chorobach mogą wystąpić „bolące płuca”?
Objaw potocznie określany jako „bolące płuca”, choć w rzeczywistości będący bólem opłucnej i innych części ciała, wystąpić może w przebiegu takich schorzeń, jak:
- rak płuc lub opłucnej,
- przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP),
- zwłóknienie płuc,
- zapalenie płuc,
- zapalenie opłucnej,
- zapalenie oskrzeli,
Schorzenia płuc i opłucnej należy przy tym różnicować z innymi dolegliwościami: kardiologicznymi, neurologicznymi, ortopedycznymi a nawet psychiatrycznymi objawiającymi się poprzez ból w klatce piersiowej, takimi jak:
- choroba wieńcowa i zawał mięśnia sercowego,
- dusznica bolesna,
- tętniak aorty brzusznej,
- neuralgia międzyżebrowa,
- choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa,
- dyskopatia w odcinku piersiowym,
- nerwica wegetatywna (w tym nerwica serca),
- stres, zaburzenia lękowe, napad paniki,
Jak wygląda rak prącia?
Rak prącia jest nowotworem złośliwym wywodzącym się z komórek skóry i błon śluzowych penisa, zwykle zlokalizowanym na żołędzi lub napletku. Występuje rzadko. W krajach zachodnich stanowi 0,4-0,6 procent wszystkich męskich chorób onkologicznych, a szacowana zapadalność wynosi 1/100 000 osób. W Polsce rocznie jest diagnozowany u około 200 osób rocznie, a przeciętnie 100 pacjentów z jego powodu umiera (wszystkie dane: B. Itrych i inni/M. Hrab i inni).
Najczęstszą postacią histopatologiczną schorzenia jest rak płaskonabłonkowy, zwany też kolczystokomórkowym - jest on rozpoznawany w 90-95 procentach przypadków (dane: j.w.). Rozwija się z komórek nabłonka występujących na pograniczu skóry i błon śluzowych.
Zdecydowanie rzadziej rozpoznawany jest rak podstawnokomórkowy, który wywodzi się z nierogowaciejących komórek warstwy podstawnej naskórka. Sporadycznie zdarzają się też inne nowotwory złośliwe tej części ciała, a więc czerniaki i mięsaki, przy czym należy zaznaczyć, że są to raki. Rakami nie są też nowotwory prącia niezłośliwe oraz zmiany dermatologiczne występujące w tym miejscu ciała, takie jak rogowacenie białe (leukoplakia), liszaj twardzinowy, zanikowy i płaski.
Warto w tym miejscu przypomnieć ogólną zasadę: choć w potocznej mowie pojęcia te są używane zamiennie, w rzeczywistości nie każdy nowotwór to rak. Natomiast każdy rak jest nowotworem.
Tak jak wszystkie inne złośliwe schorzenia onkologiczne, rak penisa rozwija się stopniowo i może dawać przerzuty. Dlatego też w praktyce klinicznej oraz literaturze naukowej opisuje się stadia jego zaawansowania z wykorzystaniem standardowej klasyfikacji TNM.
Oceniane są trzy główne parametry, a więc wielkość i umiejscowienie guza (T), ilość i wielkość przerzutów do okolicznych węzłów chłonnych (N) oraz występowanie przerzutów do tkanek i narządów odległych (M).
W międzynarodowej klasyfikacji chorób i zaburzeń ICD-10 opisywany jest ogólnie nowotwór złośliwy prącia (kod C60) oraz kilka jego postaci wyróżnionych ze względu na lokalizację (napletek - C60.0, żołądź - C60.1, trzon C.60.2, a także zmiany przekraczające granice - C60.8). W nowszej wersji tego zestawienia, czyli ICD-11, schorzenia tego typu mają kod 2C81.