Jak skutecznie leczyć pryszcze na głowie
Skąd się biorą pryszcze na głowie?
- zbyt duża ilość cukru w diecie,
- stres,
- brak równowagi hormonalnej,
- zanieczyszczenia,
- zbyt częste używanie suszarki i przegrzewanie skóry głowy,
- źle dobrane kosmetyki do pielęgnacji,
- a wreszcie – zbyt rzadkie mycie włosów.
Podobnie jak w przypadku zmian trądzikowych na twarzy, krostek pod włosami nie wolno wyciskać, a trądzik nie zniknie bez odpowiedniego leczenia. Więcej – zaniedbany, może być przyczyną nadmiernego wypadania włosów oraz rozległych stanów zapalnych.
Jednak leczenie pryszczy na głowie nie jest łatwe. Bariera, jaką są włosy, skutecznie utrudnia bowiem nanoszenie wszelkich maści i kremów leczniczych. Obcinanie włosów to jednak ostateczność – pryszcze staną się wtedy lepiej widoczne.
Jeśli zmiany ropne nie znikają po kilku dniach, jest ich więcej, a włosy się przetłuszczają, konieczna jest wizyta u dermatologa, który zaleci odpowiednią terapię lekami na receptę.
W przypadku trądziku na głowie można stosować niemal wszystkie preparaty antytrądzikowe do skóry – wyjątkiem są te z nadtlenkiem benzoilu, który może rozjaśniać włosy. Dobre efekty daje stosowanie cynku i kwasu salicylowego, które wysuszają ropne zmiany i dezynfekują skórę. Pomóc mogą również szampony przeciwłupieżowe z ketokonazolem oraz z cyklopiroksyną.
Może to zapalenie mieszków włosowych?
Ropiejące krostki na skórze głowy mogą być objawem zapalenia mieszków włosowych. Jego przyczyną mogą być zarówno bakterie (np. gronkowiec złocisty), jak i wirusy (wirus opryszczki) czy drożdżaki.
Dochodzi do niego wówczas, gdy drobnoustroje wnikają do mieszka przez ujścia gruczołów i tam wywołują stan zapalny. Wokół włosa pojawia się wtedy piekący, swędzący pęcherzyk wypełniony żółtawym płynem. Wówczas niezbędna jest wizyta u dermatologa. Zapalenie mieszków włosowych najczęściej wywołują bakterie, dlatego zazwyczaj lekarz przepisuje antybiotyk.
SPRAWDŹ, JAKI MASZ RODZAJ SKÓRY
jest sucha i cienka, charakteryzuje się łagodnym łuszczeniem sięCzym leczyć krosty na skórze głowy?
Na krosty na skórze głowy stosuje się przede wszystkim leki i preparaty mające na celu zwalczanie lub łagodzenie pierwotnych przyczyn wystąpienia wykwitów, np. maść z antybiotykiem.
Nie leczy się zatem krost jako takich, lecz zakażenie gronkowcem czy krętkiem bladym, łuszczycę, łupież etc.
Typowy szampon na krosty na głowie nie istnieje, można co najwyżej używać kosmetyków ułatwiających oczyszczanie i złuszczanie, hamujących łojotok czy zapobiegających wypadaniu włosów.
Nie należy jednak wybierać ich na chybił trafił, lecz kierując się wskazaniem lekarza. Jeśli chodzi o profesjonalną terapię - przykładowo, figówkę leczy się antybiotykami przyjmowanymi ogólnoustrojowo lub miejscowo, wśród których można wymienić takie substancje jak:
Do tego w użyciu jest gencjana (fiolet goryczki), którą smaruje się powierzchnię głowy. Z kolei w przypadku łuszczycy zastosowanie znajdują w pierwszej kolejności środki o działaniu keratolitycznym, a więc ułatwiającym złuszczanie się zrogowaciałych komórek naskórka.
Należą do nich:
- kwas salicylowy,
- kwas mlekowy,
- mocznik.
Dodatkowo w terapii stosuje się słabe glikokortykosteroidy, takie jak hydrokortyzon, a także typowe leki na łuszczycę, w tym pochodne witaminy A i D oraz inhibitory kalcyneuryny.
Domowe sposoby na krosty na głowie tak naprawdę nie istnieją. Jeśli przyczyną wyprysków jest choroba, lekarz musi przepisać leki lub inne specjalne preparaty
Samodzielnie można zadbać o odpowiednią pielęgnację skóry. Ważne jest stosowanie środków oczyszczających i peelingów enzymatycznych. Warto pamiętać, że stosowanie wszelkich medykamentów powinno być wcześniej skonsultowane z dermatologiem.
Czerwone krosty na głowie to może być łuszczyca
Jeśli czerwone krosty na głowie są przykryte białymi, srebrzystymi lub jasnożółtymi łuskami, należy podejrzewać łuszczycę. Jest to przewlekła choroba zapalna o nieustalonym do końca podłożu.
Podejrzewa się, że główną rolę w jej patogenezie stanowią czynniki immunologiczne, w tym przede wszystkim wzmożona produkcja cytokin zapalnych TNF-alfa, Il-12, Il-17 i Il-23. Kluczowe są też predyspozycje genetyczne, a zwłaszcza występowanie genu HLA-Cw6, zwanego genem łuszczycy.
Na to wszystko nakładają się czynniki środowiskowe, w tym stres, dieta, używki, leki, zakażenia bakteryjne, wirusowe i grzybicze.
Wszystko to powoduje:
- nadmierne i przyspieszone rogowacenie komórek naskórka,
- stan zapalny skóry.
Krosty, grudki i łuski obejmują całą owłosioną skórę głowy, z czasem też zaczynają nachodzić na czoło oraz potylicę. W ten sposób powstaje niezwykle charakterystyczny objaw „korony łuszczycowej”.
