U nas zapłacisz kartą
Jak leczyć trądzik różowaty oczny?
Trądzik różowaty - objawy i leczenie. Jak wygląda początek choroby?
Niezwykle ważne jest uwrażliwienie społeczeństwa na pierwsze, często niepozorne zmiany skórne, jak nawracający rumień twarzy. Niestety pacjenci na początku choroby nie zdają sobie sprawy z konieczności leczenia i nie szukają pomocy u dermatologa, a właśnie wczesne rozpoznanie trądziku różowatego oraz rozpoczęcie właściwego postępowania i terapii to szansa na uniknięcie zaostrzeń – ekspert kampanii „Róż się do lekarza” dermatolog dr hab. Aleksandra Batycka-Baran z Katedry i Kliniki Dermatologii, Wenerologii i Alergologii Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu.
Początek trądziku różowatego może przebiegać jako napadowe czerwienienie skóry twarzy („okres prerosacea”). Między epizodami występowania rumienia skóra wygląda prawidłowo.
Trądzik różowaty – przyczyny, objawy i leczenie trądziku różowatego
Trądzik różowaty u dorosłych to przewlekłe zapalenie skóry twarzy, które objawia się zmianami na policzkach, nosie, brodzie i czole. Najczęściej w przebiegu schorzenia obserwuje się wyraźne zaczerwienienie skóry, rozszerzone naczynka oraz krostki i grudki. Jak dotąd nie ustalono dokładnej przyczyny występowania trądziku różowatego, ale wskazuje się na kombinację czynników genetycznych, środowiskowych i immunologicznych. w zależności od podtypu choroby leczenie obejmuje preparaty miejscowe, antybiotyki, retinoidy, a niekiedy również zabiegi laserowe. Dowiedz się, jak rozpoznać objawy choroby i jakie domowe sposoby mogą być pomocne w leczeniu trądziku różowatego.
Trądzik różowaty - dlaczego się pojawia? Sposoby leczenia trądziku różowatego
Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione m.in. przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji Medonet.pl honorowy tytuł Wielkiego Edukatora.
Trądzik różowaty (z łac. rosacea) według definicji to rumieniowe, grudkowate i krostkowe zmiany na twarzy, których podłożem jest łojotok i zaburzenia naczynioruchowe. Dotyka on w głównej mierze kobiet będących w dojrzałym wieku. Zaliczany jest do chorób genetycznych.
Trądzik różowaty | sruilk / Shutterstock
SPIS TREŚCI
- Trądzik różowaty - co to jest?
- Trądzik różowaty — przyczyny
- Rodzaje trądziku różowatego
- Trądzik różowaty — objawy i przebieg
- Trądzik różowaty - jak wygląda rozpoznanie?
- Leczenie trądziku różowatego
- Domowe sposoby na trądzik różowaty
- Czy trądzik różowaty można wyleczyć odpowiednią dietą?
- Jak dbać o skórę po zakończeniu leczenia trądziku różowatego?
- Trądzik różowaty — profilaktyka
Trądzik różowaty - objawy
W przypadku trądziku różowatego występują różne objawy i mają różne nasilenie u poszczególnych pacjentów. Zwykle choroba przebiega z okresami zaostrzeń i remisji. Wyróżnia się dwie główne postaci trądziku różowatego. Charakterystyczny dla pierwszej postaci jest rumień występujący w środkowej części twarzy (głównie na nosie i przylegających do nosa częściach policzków). Natomiast w drugiej postaci, zwanej także postacią przerostową (guzkową), główny objaw to przerost tkanki widoczny jako nieregularne pogrubienie skóry. Najczęstszym objawem jest przerost dotyczący nosa – na nosie pojawiają się zgrubienia. Rzadziej zajęte miejsca obejmują podbródek, czoło i policzki. Typowe cechy towarzyszące obejmują znaczny przerost gruczołów łojowych i tłustą skórę.
- pieczenie skóry w dotkniętych obszarach, które jest powszechne w trądziku różowatym. Produkty do pielęgnacji skóry mogą dodatkowo podrażniać skórę i nasilać objawy.
- obrzęk – obrzęk twarzy może wystąpić podczas epizodu zaczerwienienia lub po nim i może się utrzymywać nawet przez kilka dni
- suchość skóry, często z szorstkością i łuszczeniem
Co powoduje zaostrzenie objawów trądziku różowatego?
- narażenie na ekstremalne temperatury
- ekspozycja na słońce
- gorące napoje
- ostre potrawy
- alkohol
- ćwiczenia fizyczne
- podrażnienie związane ze stosowaniem kosmetyków lub leków na skórę
- stany emocjonalne, zwłaszcza gniew, wściekłość i zakłopotanie
- niektóre leki, takie jak kwas nikotynowy i leki rozszerzające naczynia krwionośne.
Co robić w razie wystąpienia objawów?
Jeżeli pacjent zaobserwuje powyższe zmiany chorobowe, powinien się udać do dermatologa w celu dokładnej oceny zmian i wdrożenia odpowiedniego leczenia.
Trądzik różowaty - diagnoza
Lekarz ustala rozpoznanie na podstawie wywiadu oraz badania pacjenta. Charakterystyczne dla trądziku różowatego jest występowanie wykwitów rumieniowych i grudkowo-krostkowych umiejscowionych głównie w środkowej części twarzy, tzw. wzmożonej reakcji naczynioruchowej (zaczerwienienie pod wpływem bodźców fizycznych i psychicznych), współistnienia objawów łojotoku. Decydujący w rozpoznaniu choroby jest rumień utrzymujący się w centralnej części twarzy. Biopsja skóry rzadko jest konieczna.
Istnieje wiele metod leczenia trądziku różowatego. Leczenie jest dobierane przez lekarza dermatologa dla konkretnego pacjenta, w zależności od objawów trądziku różowatego, jego przebiegu, stanu skóry, czynników zaostrzających, chorób towarzyszących, przyjmowanych leków i odpowiedzi na leczenie.
Trądzik różowaty – leczenie niefarmakologiczne
Trądzik różowaty - leczenie miejscowe
W leczeniu miejscowym stosuje się metronidazol w postaci żelu lub kremu.
Ponadto stosuje się kwas azelainowy, iwermektynę oraz nadtlenek benzoilu.
Lekami redukującymi zaczerwienie twarzy są brymonidyna i oksymetazolina.
Do stosowanych miejscowo antybiotyków należą: iwermektyna, erytromycyna, klindamycyna.
Trądzik różowaty – leczenie laserem
Leczenie jest zawsze zlecane przez lekarza, istnieje szereg przeciwwskazań, m.in. ciąża i laktacja, bielactwo, niewyrównana cukrzyca, poważne przewlekłe choroby układu sercowo-naczyniowego (w tym rozrusznik serca), choroby autoimmunologiczne, padaczka, tendencja do powstawania bliznowców. Zabiegi naświetlania są bezbolesne, ale mogą powodować działania niepożądane, takie jak rumień lub uczucie ściągnięcia skóry.
Trądzik różowaty – leczenie ogólne
W nasilonych postaciach trądziku różowatego lekarz może zlecić – oprócz leczenia miejscowego – także leczenie ogólne, czyli doustne.
Do leków stosowanych ogólnie (doustnie) należą antybiotyki, głównie doksycyklina, a także limecyklina, chlorowodorek tetracykliny, oksytetracyklina, azytromycyna.
