U nas zapłacisz kartą
Jak skutecznie pozbyć się blizn po cięciach - Poradnik krok po kroku
Blizna przerostowa, inaczej hipertroficzna lub wypukła (blizna po oparzeniu, operacji, kolczyku)
To blizna większa niż rana, choć nie wykracza poza jej obręb. Powstaje wtedy, gdy organizm nadal produkuje zwiększone ilości kolagenu, chociaż uszkodzenie już jest prawie zagojone. Tak dzieje się np. wtedy, gdy skóra w danym miejscu jest często poddawana naprężeniom lub pojawia się stan zapalny.
Blizny przerostowe powstają najczęściej na skutek poparzenia, ale też po operacji, uszkodzeniu skóry przez kolczyk czy zakażeniu rany. Z powstawaniem blizny przerostowej należy liczyć się wtedy, gdy jej żywe czerwone zabarwienie utrzymuje się przez 2 miesiące, a jej tkanka staje się coraz twardsza.
Blizna przerostowa powstaje dość szybko po urazie, jest słabo unaczyniona i z czasem ma tendencję do jaśnienia, zmniejszania się, a nawet samoistnego zanikania. Świeże blizny przerostowe są różowe, starsze przybierają normalny kolor skóry. Zwykle ulegają spłaszczeniu po upływie od pół roku do 3 lat.
Co 10. pacjent po operacji jest narażony na nieprawidłowe zabliźnianie rany z powstawaniem blizn przerostowych, typu kurczliwego lub keloidów. Dzieje się tak u około połowy osób, które doznają oparzeń. W miejscach ciała narażonych na naprężanie i naciąganie skóry prawdopodobieństwo powstawania keloidów, czyli bliznowców, wynosi aż 80 procent.
Opatrunki silikonowe stosuje się w celu zapobiegania powstawania blizn przerostowych od momentu zamknięcia rany (8-10 doba) lub przy pierwszych objawach ich powstawania. Żel silikonowy działa najlepiej na blizny świeże, we wczesnym stadium ich rozwoju. Ponieważ silikon utrzymuje w swoich strukturach wodę, zapewnia stałe nawilżenie skóry i ogranicza tworzenie się tkanki bliznowej. Stosuje się go na ok. 12 godzin przez min. 3 miesiące, a w ciężkich przypadkach nawet na całą dobę przez 6-12 miesięcy.
Innym sposobem leczenia blizn przerostowych jest wstrzykiwanie w bliznę kortyzonu, który spowalnia produkcję kolagenu i wspomaga usuwanie jego nadmiaru. Ogranicza też nadwrażliwość i swędzenie blizny.
Blizna. Jak powstają blizny i jak im zapobiec?
Co to jest blizna? Blizna jest śladem po uszkodzeniu skóry. Większość blizn, które tworzą się po niewielkich i płytkich zranieniach, z czasem znika bez śladu. Ale są też takie blizny, które wymagają leczenia. Jak powstają blizny i jak można im zapobiec? Dlaczego blizny swędzą i czy można je opalać? Czy na bliźnie rosną włosy? Dermatolog rozwiewa wszelkie wątpliwości.
Spis treści
- Co decyduje o tym, jak wygląda blizna?
- Jak zapobiec bliznom?
- Etapy gojenia blizny. Jak powstaje blizna?
- Blizna - jak pielęgnować blizny?
- Jak przyspieszyć gojenie się blizny?
- Blizny - najczęściej zadawane pytania
Blizna to ślad po zranieniu skóry. Na niektóre blizny nie zwracamy uwagi, bo są niewielkie i mało widoczne. Bywają również także blizny, które stanowią problem nie tylko estetyczny, ale przede wszystkim zdrowotny.
Najmniej widoczne są zazwyczaj blizny po operacjach. Kłopotów przysparzają zaś blizny rozległe, nieprawidłowe – twarde, zgrubiałe, wykraczające nawet poza obszar zranienia.
Mogą powodować przykurcze, wywoływać ból i silny świąd. Na szczęście są różne środki i metody leczenia tego rodzaju blizn – im wcześniej się je zastosuje, tym ślady po zranieniu będą mniej widoczne.
Czym jest blizna i jak powstaje? Etapy rozwoju blizn
Blizna to pozostałość po zagojonej ramię, którą stanowią nowe tkanki oraz włókna kolagenowe, które zastępują te, które uległy przerwaniu oraz uszkodzeniu. Proces prawidłowego gojenia ran i powstawania blizn opiera się na trzech etapach. Pierwszy z nich to faza zapalna, która trwa od dwóch do trzech dób. Drugi etap to proliferacyjna, która trwa kilka tygodni i wtedy właśnie mamy do czynienia z tworzeniem się nowego naskórka. Trzeci etap to faza remodelingu lub dojrzewania, kiedy to nowe włókna kolagenowe zastępują stare. Ostatni etap trwa aż do tego momentu, kiedy blizna przestaje się jakkolwiek zmieniać, czyli aż do dwóch lat.
Niektóre z blizn, mogą z czasem całkowicie zaniknąć - dzieje się tak w przypadku, kiedy rana była niewielka i bardzo powierzchowna. Istnieją trzy podstawowe rodzaje blizn (w rozróżnieniu ich wyglądu):
Blizny i ich rodzaje:
1. blizny keloidowe - inaczej zwane "bliznowcami", to blizny, które charakteryzuje wypukłość, są twarde i zwykle przybierają nieregularny kształt, bliznowce są wynikiem nieprawidłowego gojenia się rany, a właściwie można by to nazwać zbyt nadgorliwym gojeniem się - w efekcie czego powstaje zbyt wiele nowych włókien kolagenowych, które sprawiają, że blizna rozrasta się,
2. blizny przerostowe - podobnie jak blizna keloidowa jest wypukła oraz twarda, a do tego zwykle zaczerwieniona, co pocieszające, blizny te mogą nawet całkowicie zaniknąć wraz z upływającym czasem, jednakże jeśli nie będziesz mieć szczęścia, blizna przerostowa może nawet rozszerzyć się i zająć zdrowe tkanki skóry,
3. blizny zanikowe - można by je nazwać odwrotnością blizn keloidowych, gdyż powstają na skutek zaburzonego gojenia rany, które to z kolei spowodowane jest zbyt niskim poziomem kolagenu, przykładem blizny zanikowej są na przykład blizny potrądzikowe, blizny zanikowe to także rozstępy, które spowodowane są gwałtownym rozciągnięciem skóry, a co za tym idzie, rozerwaniu włókien kolagenowych.
Jak przyspieszyć gojenie się blizny?
To, jak wygląda blizna, zależy od naszej staranności i czasu, jaki poświęcimy na jej pielęgnację. Ale kremy i maści to jeszcze nie wszystko.
- Nie zrywaj strupków powstających w czasie gojenia się rany – z czasem same odpadną. Ich zrywanie może prowadzić do zainfekowania skóry. Poza tym blizna może brzydko wyglądać.
- Po operacjach brzusznych lub cesarskim cięciu zadbaj o utrzymanie właściwej wagi, aby skóra nie musiała się nadmiernie rozciągać.
- Jeśli uraz powstał w miejscu o zwiększonym napięciu skóry (np. na łokciu, kolanie), nie ćwicz intensywnie, nie klękaj, nie zginaj mocno ręki, aby nie doprowadzić do "rozejścia" się blizny.
- Przez co najmniej rok chroń bliznę przed promieniami słonecznymi. Nie chodź też do solarium. Promieniowanie słoneczne pobudza odkładanie się kolagenu w bliźnie, a to może doprowadzić do powstania przerostów, dokuczliwego swędzenia, pieczenia i bólu. Blizna wystawiona na promieniowanie słoneczne może również stać się dużo ciemniejsza i bardziej widoczna.
Jak masować bliznę?
Wdrożenie – możliwie jak najwcześniej - terapii manualnej pomaga przeciwdziałać powikłaniom i dolegliwościom wynikającym z powstania blizn. Fachowo określa się ją jako mobilizacja blizny, czyli zbiór różnych technik, mających między innymi poprawić ruchomość blizny, usunąć ewentualne zrosty między nią a sąsiednimi tkankami. Pacjenci częściej używają potocznej nazwy i mówią, że to jest „masaż blizny”.
Zapewnienie odpowiedniej terapii manualnej przyczynia się do poprawy warunków gojenia się blizny. Na początku stosuje się bardzo delikatne techniki, więc pacjent nie odczuwa dyskomfortu i bólu. Metoda mobilizacji blizn dobierana jest przez fizjoterapeutę indywidualnie do konkretnego pacjenta.
Czym smarować blizny?
Obecnie na rynku dostępnych jest wiele preparatów, które wspomagają proces leczenia blizn. Można stosować środki z apteki, czyli różne maści na blizny i kremy na blizny, które najczęściej zawierają składniki (m.in. alantoinę, witaminę E, silikony czy ekstrakty roślinne) przyspieszające gojenie. Pomocne w tym są również żele lub plastry silikonowe.
Blizna po oparzeniu
Blizny pooparzeniowe to najczęściej skutek oparzeń gorącymi płynami i ogniem. Wymagają długiego czasu gojenia i odczuwania bólu. Mają nieregularny kształt, a towarzyszące im powikłania są zależne od stopnia poparzenia.
Najlepsze rezultaty gojenia blizny po oparzeniu daje zastosowanie opatrunków uciskowych, dzięki którym blizny ulegają przebudowie, stają się mniej wypukłe, bardziej elastyczne, przestają swędzieć po okresie 3 tygodni i odzyskują kolor skóry w ciągu 4 tygodni. Największą poprawę obserwuje się przy zastosowaniu kompresji na stosunkowo świeże blizny po ok. 4 tygodniach od urazu skóry.
Gojenie blizn po oparzeniu trwa od miesiąca do 4 lat, zależnie od jego stopnia:
- Poparzenia pierwszego stopnia – oparzeniu ulegają wierzchnie warstwy naskórka, pojawia się żywo czerwony rumień i ból. Rana goi się bez powikłań i blizn.
- Poparzenia drugiego stopnia – stopień IIA to poparzenie prawie całej warstwy naskórka i powierzchniowe skóry właściwej. Rany są żywo czerwone i bardzo bolesne, pojawiają się pęcherze, pozostawiając przebarwienia lub blizny. Stopień IIB - to zniszczenie naskórka i głębokich warstw skóry właściwej, przez co występuje ich martwica. Rana jest bardzo bolesna, ale bez pęcherzy. Może przyjąć kolor blady, różowy, szary, ceglasty lub czarny. Powstają blizny przerostowe.
- Poparzenia trzeciego stopnia – to oparzenie pełnej grubości skóry właściwej, które przyjmuje kolor brunatny, brązowy, blado-żółty lub czerwony. Przy tym stopniu poparzenia następuje już uszkodzenie lub zniszczenie warstwy rozrodczej skóry, która umożliwiałaby jej regenerację.
- Poparzenia czwartego stopnia – oparzenie pełnej grubości skóry właściwej ze zniszczeniem tkanek poniżej tkanki podskórnej, takich jak mięśnie, ścięgna, stawy i kości.
Blizny po oparzeniach to często blizny przerostowe oraz przykurcze stawów, które ograniczają sprawność narządu ruchu, powodując dolegliwości bólowe, a z czasem często też komplikacje zdrowotne.
