U nas zapłacisz kartą
Jak wygląda alergia - Objawy, Diagnoza i Leczenie
Problem tkwi w alergenach
Świnka morska może jednak sporo namieszać w domu zamieszkiwanym przez osoby z alergiami. Jest istotnym źródłem alergenów wziewnych, które gromadzą się m.in. w kurzu domowym. Od świnki morskiej pochodzi co najmniej kilka różnych alergenów: Cav p 1, Cav p 2, Cav p 3, Cav p 4, Cav p 6 (ale mogą zostać zidentyfikowane kolejne) [5]. Znajdują się one głównie w moczu, a także w sierści i naskórku zwierzęcia [6].
Badania wykazały, że większość osób uczulonych na świnkę morską (ok. 80%) ma w surowicy krwi swoiste przeciwciała IgE przeciwko białku Cav p 1 [5]. Jednak alergicy z tej grupy są przeważnie uczuleni na więcej niż jeden alergen [5].
Szczególne właściwości ma białko Cav p 6, które wykazuje podobieństwo do alergenów kota (Fel d 4) i psa (Can f 6), może więc reagować z nimi krzyżowo [5]. Przy czym zauważono, że 73% uczulonych na kota i psa ma również swoiste IgE przeciwko śwince morskiej.
Alergia na świnkę morską jest powszechna wśród pracowników laboratoriów, w których prowadzi się badania na tych zwierzętach [5]. Może dotyczyć nawet 31% laborantów mających kontakt ze świnkami [6].
Jakie są objawy alergii?
Trudno jednoznacznie stwierdzić, kiedy podejrzewać alergię, ponieważ przebieg i objawy choroby mogą być różne u różnych ludzi. Ponadto np. objawy skórne nie muszą pojawiać się tylko po zetknięciu się skóry z alergenem - pokrzywka może być także objawem uczulenia na białko mleka krowiego.
Dolegliwości mogą też pojawiać się wyłącznie okresowo - np. gdy dziecko pobawi się z kotkiem sąsiada, a jest uczulone na sierść tych zwierząt, albo stale - np. gdy jest uczulone na wszędobylskie roztocze kurzu domowego.
Dlatego bardzo ważne jest, byśmy bacznie obserwowali swoje pociechy i wyławiali wszelkie nietypowe reakcje organizmu na nowe pokarmy w diecie czy kontakt ze zwierzętami albo z pyłkami roślin w czasie ich kwitnienia.
Wziewna
Pokarmowa
Kontaktowa
Przez drogi oddechowe
Przez układ pokarmowy
Roztocza kurzu domowego (a właściwie ich suche, unoszące się w powietrzu odchody), pyłki roślin, sierść i wydzieliny zwierzęce, zarodniki pleśni
Białko mleka krowiego, jaja, soja, cielęcina, wołowina, wieprzowina, podroby, ryby i owoce morza, cytrusy, gluten - czyli białko roślinne znajdujące się w ziarnach zbóż (pszenicy, żyta, jęczmienia, owsa), brzoskwinie, truskawki, pomidory, szparagi, ziarna roślin strączkowych, czekolada, kakao, sery pleśniowe, orzechy, kwas glutaminowy (stosowany do przyprawiania potraw w chińskich i wietnamskich jadłodajniach)
Detergenty, barwniki zawarte w odzieży, kosmetyki, metale (zwłaszcza nikiel) znajdujące się np. w biżuterii, klamrach pasków do spodni czy zegarków
Intensywne napady kichania, wodnisty katar, zatkany i swędzący nos, drapanie w gardle, suchy napadowy kaszel, duszność, podkrążone oczy, zapalenie spojówek, częste długo trwające i oporne na leczenie infekcje dróg oddechowych, czasem – wysypka
Wymioty, bóle brzucha, biegunki lub zaparcia, swędząca wysypka (rzadziej na całym ciele, częściej na płatkach usznych, w zgięciach łokci i kolan), katar, chrypka, przewlekły kaszel, obrzęk krtani, zapalenie ucha środkowego, czasem duszność
Alergia - leczenie
Gdy okaże się, że dziecko jest alergikiem, wraz z lekarzem ustalamy plan działania. Na pewno specjalista powie, że dziecko musi unikać alergenu, który je uczula.
Czasem wystarczy np. wystrzegać się kontaktu z kotem lub wyeliminować z diety mleko czy jaja, w przypadku uczuleń np. na pyłki traw - unikać spacerów po łąkach, parkach, w ciągu dnia zamykać okna w mieszkaniu, a wakacje planować tam, gdzie nie pylą właśnie uczulające trawy. Ale gdy czynnik uczulający jest niemal wszędzie (np. roztocze kurzu domowego), pojawia się problem.
Wtedy niezbędne są leki, zwykle przeciwhistaminowe i przeciwzapalne. Czy dziecko będzie musiało je przyjmować, zależy m.in. od tego, jak silna jest alergia i co ją wywołuje. Jeśli jest uczulone na jeden rodzaj pyłków - leki będzie zażywać tylko przez kilka tygodni w roku. Ale np. przy silnej alergii na roztocze, lekarstwa trzeba brać ciągle.
Jeśli leki nie poradzą sobie z alergią, trzeba pomyśleć o kuracji odczulającej. Nie prowadzi się jej w przypadku wykrycia alergii pokarmowej i na leki. Wtedy wystarczy bowiem unikać substancji uczulających. Odczulanie zaleca się natomiast, gdy przyczyną alergii są pyłki roślin, roztocze kurzu domowego, sierść zwierząt, pleśnie, grzyby lub jad owadów.
Terapia polega na przyjęciu serii podskórnych zastrzyków zawierających dany alergen. Początkowo co 7-14 dni podaje się coraz większą jego dawkę. W ten sposób organizm stopniowo przyzwyczaja się i uczy tolerować substancję, którą dotychczas zwalczał. Po 2-4 miesiącach, gdy alergen osiągnie odpowiednio duże stężenie, podaje się już tylko dawki podtrzymujące, zwykle raz w miesiącu. Cała kuracja może trwać nawet do 5 lat.
Później czasem trzeba przyjmować jeszcze tzw. dawki przypominające. Dla małych dzieci, które bardzo boją się zastrzyków niektóre szczepionki odczulające dostępne są także w formie np. doustnych kropli podawanych pod język. Szczepionki kupuje się tylko na receptę. Odczulać można zarówno dzieci (powyżej 5 lat), jak i dorosłych (najlepiej do 55 lat).
Jak wygląda alergia skórna u dzieci i dorosłych?
Alergie skórne stanowią jedną z najczęstszych form reakcji alergicznych, wpływając na życie milionów osób na całym świecie, niezależnie od wieku. Charakteryzują się różnorodnością objawów, które mogą znacznie utrudniać codzienne funkcjonowanie, zarówno dzieciom , jak i dorosłym . Przejawy alergii skórnej mogą się różnić, począwszy od łagodnych wysypek, aż po intensywne stany zapalne i obrzęki. Jak wygląda alergia skórna zdjęcia i opisy dostępne w literaturze medycznej i online pomagają w identyfikacji i zrozumieniu tej złożonej kondycji.
Alergie skórne są nie tylko fizycznym dyskomfortem, mają również wpływ na dobrostan psychiczny, zwłaszcza u dzieci . Wczesne rozpoznanie i zrozumienie symptomów jest kluczowe dla skutecznego leczenia i zarządzania stanem.
Podnoszenie świadomości na temat alergii skórnych jest istotne, aby rodzice, opiekunowie i sami zainteresowani potrafili szybko reagować na pierwsze objawy alergii skórnej u dziecka czy dorosłego.
Jak wygląda alergia na antybiotyk? Objawy
Reakcja na antybiotyk bywa natychmiastowa (w ciągu godziny) lub opóźniona. Nie zawsze wystąpi ona już po pierwszym kontakcie z lekiem (przypadku reakcji IgE-zależnej objawy ujawniają się przy kolejnym kontakcie) [2]. Przybiera różne postaci – może ograniczać się do zmian na skórze lub przerodzić się w ogólnoustrojową reakcję o piorunującym przebiegu [12].
Do objawów alergii na antybiotyk należą m.in.:
- osutka plamisto-grudkowa,
- ostra pokrzywka,
- rumień trwały,
- obrzęk naczynioruchowy,
- anafilaksja o umiarkowanym lub ciężkim przebiegu (w ok. 8% przypadków) [13],
- ciężka reakcja polekowa, np. toksyczna nekroliza naskórka [8].
Reakcje natychmiastowe objawiają się przeważnie pokrzywką i/lub obrzękiem naczynioruchowym, świszczącym oddechem i nieżytem nosa [10]. W przypadku tych mechanizmów każda kolejna ekspozycja na alergen wiąże się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia zagrażającej życiu anafilaksji [10]. Natomiast reakcje opóźnione częściej niż natychmiastowe objawiają się plamisto-grudkową osutką [2].
