Jak przebiega alergia na propolis? Poznaj objawy, przyczyny i sposoby leczenia

Uczulenie na orzechy - jak objawia się alergia i co należy robić?

Uczulenie na orzechy wywołuje niekiedy bardzo nasilone objawy. Te niewielkie owoce zawierają w sobie silne alergeny, które dla osób ze skłonnością do uczuleń mogą okazać się naprawdę groźne. Które orzechy uczulają najczęściej? Jakie są objawy tej alergii pokarmowej i co robić, gdy one wystąpią?

• Orzechy są jednym z najsilniejszych alergenów, wywołujących niepożądane objawy u człowieka. W skrajnych przypadkach uczulenie na nie może prowadzić do wstrząsu anafilaktycznego.
• Orzechy o najwyższym potencjale uczuleniowym to orzechy włoskie, laskowe, orzechy nerkowca, migdały, pistacje. U niektórych pacjentów nawet ich śladowe ilości mogą wywołać bardzo silne objawy.
• Objawy uczulenia na orzechy zwykle silniejsze są u dzieci, choć i u dorosłych bywają groźne dla zdrowia, a nawet życia. Kiedy u pacjenta występują duszności i problemy z oddychaniem, należy natychmiast wezwać pogotowie.

• Które orzechy mogą uczulać i w jakich są produktach?
  • Uczulenie na migdały
  • Uczulenie na orzechy laskowe
  • Uczulenie na pistacje
  • Uczulenie na orzeszki ziemne
  • Uczulenie na pozostałe rodzaje orzechów
  • Objawy uczulenia na orzechy u dzieci
  • Czego unikać przy uczuleniu na orzechy?

  Uczulenie na twarzy – co na wysypkę alergiczną? Diagnoza i leczenie

  Czerwone krosty na twarzy, kaszkowata wysypka na czole i policzkach, swędzące plamy, bolesne pęcherze powodujące pieczenie – uczulenie na twarzy powoduje spory dyskomfort.

  Istnieje wiele sposobów na złagodzenie objawów alergii, ale ważne jest ustalenie konkretnej przyczyny uczulenia (np. używanie kosmetyków).

  W przypadku, gdy alergia skórna i jej symptomy utrzymują się lub występuje nasilenie objawów, konieczna jest konsultacja z dermatologiem, który postawi diagnozę i zaleci odpowiednie leczenie. Diagnostyka alergii często wymaga przeprowadzenia specjalistycznych testów, takich jak:

  • testy skórne, w tym testy płatkowe,
  • badania krwi w kierunku przeciwciał IgE,
  • testy prowokacyjne.

  Na podstawie wyników testów alergicznych, lekarz może zalecić odpowiednie środki profilaktyczne oraz terapeutyczne. Leczenie zazwyczaj obejmuje unikanie kontaktu z alergenem, stosowanie leków antyhistaminowych, które zmniejszają reakcję immunologiczną organizmu oraz łagodzenie objawów za pomocą maści o działaniu kojącym.

  W niektórych przypadkach, na przykład w razie nasilenia objawów, rozważa się również możliwość odczulania, które polega na stopniowym budowaniu tolerancji na dany alergen.

  Zalety i wady propolisu

  Propolis (kit pszczeli) w medycynie ludowej stosowany jest w postaci wyciągów alkoholowych jako środek o właściwościach bakteriobójczych, przeciwwirusowych, przeciwgrzybiczych, przeciwpierwotniakowych, miejscowo znieczulających, przeciwzapalnych i regeneracyjnych. Trzeba jednak pamiętać o możliwości wystąpienia reakcji alergicznych na propolis.

  Ten artykuł czytasz w ramach płatnej subskrypcji. Twoja prenumerata jest aktywna

  Propolis to naturalny produkt wytwarzany przez pszczoły do zalepiania szpar i zabezpieczenia wlotu ula przed wtargnięciem drobnoustrojów zagrażających ich zdrowiu i życiu, przytwierdzania plastra miodu do ścian oraz do balsamowania intruzów, którym udało się dostać do ula. Stanowi on mieszaninę żywicy drzew i krzewów oraz wydzielin gruczołów pszczelich o charakterystycznym balsamicznym zapachu i smaku. Jego barwa jest zróżnicowana - od żółtozielonkawej, przez brązową, brunatną, nawet do czarnej, w zależności od składu chemicznego, który uzależniony jest od warunków miejsca wytwarzania oraz sposobu, w jaki jest pozyskiwany. Skład chemiczny i znaczne zróżnicowanie propolisu zależne jest od roślinności danego obszaru geograficznego, z którego pochodzi, od pory roku oraz rasy pszczół.

  Propolis ma ponad 300 substancji składowych

  W skład propolisu wchodzą m.in.:

  • żywice (50-80 proc.),
  • wosk pszczeli (8-30 proc.),
  • wosk roślinny (6 proc.),
  • olejki eteryczne (10-14 proc.),
  • pyłek kwiatowy (5 proc.),
  • substancje garbnikowe (10 proc.),
  • terpeny,
  • flawony,
  • kwasy organiczne,
  • substancje lipidowo-białkowe,
  • biopierwiastki, takie jak wapń, mangan, magnez, cynk, cyna, miedź, krzem, żelazo, glin, srebro, sód, potas, chrom, stront, bar, kadm, wanad, tytan,
  • witaminy: prowitamina A, wit. B1, wit. B2, B5, B6, C, D, E.

  Dotychczas udało się wyodrębnić ponad 300 substancji wchodzących w skład propolisu. Najważniejsze z nich to:

  • flawonoidy (m.in. apigenina, galangina, chryzyna, kwercetyna, pinocembryna, pinostrobina),
  • związki fenolowe (kwasy - benzoesowy, cynamonowy, kawowy, ferulowy, alkohole - benzylowy, cynamonowy oraz estry tych związków, aldehydy aromatyczne),
  • kumaryny,
  • monoterpeny,
  • triterpeny i seskwiterpeny,
  • sterole,
  • kwasy tłuszczowe,
  • węglowodany,
  • enzymy (a i b laktamaza, a i b amylaza, esterazy, transhydrogenazy).

  Największą aktywność biologiczną przypisuje się flawonoidom, estrom aromatycznym (ester benzylowy kwasu p-kumarowego, ester pentenylowy i fenetylowy kwasu kawowego, kwas cynamowy i jego pochodne) oraz terpenom.

  

  Alergia skórna – co to jest?

  Alergia skórna stanowi zespół charakterystycznych objawów pojawiających się na skórze w następstwie kontaktu z alergenem. Za mechanizm ten odpowiada nadwrażliwość układu immunologicznego, który wykazuje tendencję do nadreaktywnej odpowiedzi na określone bodźce zewnętrzne – w normalnych warunkach niepowodujące reakcji alergicznych u zdrowych ludzi. Schorzenia rozwijające się na tle alergicznym można podzielić na kilka grup.

  Atopowe zapalenie skóry (AZS)

  Atopowe zapalenie skóry (AZS) to jedna z najczęstszych chorób alergicznych skóry. Jest to przewlekła dolegliwość dermatologiczna o charakterze zapalnym, która charakteryzuje się przebiegiem cyklicznym – okresy ustępowania objawów przeplatają się z fazami zaostrzeń. Podstawowe znaczenie w przypadku atopowego zapalenia skóry mają czynniki genetyczne, które odgrywają kluczową rolę. Zazwyczaj pierwsze symptomy atopowego zapalenia skóry ujawniają się w ciągu pierwszego roku życia dziecka, choć nie jest wykluczone ich pojawienie się również w późniejszym okresie.

  Skóra pacjentów zmagających się z AZS wykazuje osłabienie naturalnych funkcji ochronnych i skłonność do nadmiernego wysychania. W konsekwencji nawet niewielkie oddziaływanie alergenów czy innych substancji drażniących może prowokować reakcje alergiczne. Co istotne, nawet w okresach, gdy nie obserwuje się zewnętrznych symptomów choroby, w głębszych warstwach skóry może trwać proces zapalny, który zwiększa ryzyko nagłego wystąpienia reakcji alergicznych.

  Warto podkreślić, że atopowe zapalenie skóry jest schorzeniem dotykającym osoby z predyspozycjami do atopii, co oznacza, że często współwystępuje z innymi alergicznymi stanami, takimi jak alergie pokarmowe, wziewne, alergiczny nieżyt nosa czy astma.

  Alergiczny wyprysk kontaktowy (ACD)

  Alergiczny wyprysk kontaktowy, inaczej określany jako alergiczne kontaktowe zapalenie skóry, to schorzenie, które dotyka osoby wrażliwe na określone alergeny. Do objawów dochodzi, gdy skóra tych osób nawiązuje kontakt z substancjami zwanymi haptenami. Są to małe cząsteczki, które mogą przenikać przez skórę, a następnie łączą się z białkami w organizmie, tworząc kompleksy immunologiczne. Właśnie te kompleksy są przyczyną reakcji alergicznej, ponieważ system odpornościowy osoby uczulonej traktuje je jako zagrożenie, co prowadzi do zapalnej odpowiedzi organizmu i pojawienia się zmian skórnych.

  

  ---

  uczulenie wygląda propolis