U nas zapłacisz kartą
Objawy i leczenie choroby skóry - róża
Jak uniknąć zakażenia? Uwaga na maszynki do golenia!
Na maszynkach do golenia gromadzą się włosy, mydło i łój stając się pożywką dla bakterii, które w przypadku zacięcia dostają się pod skórę. Podczas golenia może dojść do uszkodzenia ciągłości skóry, co umożliwia przedostanie się bakterii do organizmu.
Jednorazowe maszynki do golenia powinny być wyrzucone po użyciu!
Przerwanie ciągłości skóry otwiera drogi infekcji, dlatego warto minimalizować ryzyko występowania urazów mechanicznych.
Sposobem uniknięcia zachorowania na różę jest skuteczne leczenie infekcji i wzmacnianie odporności. Warto dbać o prawidłową dietę i aktywność fizyczną oraz unikać nałogów. Ważne jest również kontrolowanie poziomu cholesterolu, glukozy i ciśnienia tętniczego, co pozwoli na szybkie wykrycie chorób układu sercowo-naczyniowego, które sprzyjają zachorowaniom na różę.
Skąd się bierze Róża? Czynniki ryzyka i rozprzestrzenianie się infekcji
Róża jest spowodowana przez bakterie, które dostają się do skóry przez uszkodzoną bądź podrażnioną powierzchnię skóry. Istnieje kilka czynników ryzyka, które mogą zwiększyć prawdopodobieństwo wystąpienia róża, takie jak:
- Uszkodzenia skóry - skaleczenia, otarcia, ukąszenia owadów, drobne skaleczenia wskutek golenia bądź oparzenia słoneczne zwiększają ryzyko infekcji różą.
- Uczulenie skóry - skóra wrażliwa lub skłonna do podrażnień ma większe ryzyko rozwinięcia róża.
- Czynniki chorobowe - osoby ze schwächonym układem odpornościowym lub innymi chorobami, takimi jak cukrzyca, mogą być bardziej podatne na róża.
Rozprzestrzenianie się infekcji róża może odbywać się poprzez kontakt z zainfekowaną osobą lub bezpośrednio za pośrednictwem drobnych uszkodzeń skóry.
Róża – profilaktyka
Prawdopodobieństwo zachorowania na różę wzrasta wraz z osłabieniem odporności organizmu. Dotyczy to przede wszystkim osób w podeszłym wieku, chorych na cukrzycę, jak również osób, które są podatne na infekcje bakteryjne i wirusowe.
- Najprostszą metodą uniknięcia zachorowania na różę jest skuteczne leczenie wszelakich infekcji, szczególnie wywołanych przez paciorkowce, np. anginy.
- Ponadto należy dbać o ogólną odporność organizmu przez stosowanie urozmaiconej diety bogatej w owoce i warzywa, unikanie nałogów oraz zwiększenie aktywności fizycznej.
- Istotną kwestią jest regularne wykonywanie badań kontrolnych stężenia cholesterolu, ciśnienia tętniczego oraz stężenia glukozy we krwi. Wyniki tych badań mogą pomóc zdiagnozować choroby układu sercowo-naczyniowego, które sprzyjają zachorowaniom na różę.
- Osoby z niewydolnością krążenia, szczególnie z żylakami oraz zaburzeniami odpływu chłonki, również stanowią grupę zagrożoną zwiększonym ryzykiem rozwoju róży. U takich osób nie należy lekceważyć nawet drobnych zmian skórnych, a przewlekłą niewydolność żylną i zakrzepicę w kończynach dolnych poddawać skutecznemu leczeniu.
Nie ma szczepienia przeciwko róży. Nie ma też trwałej odporności po przechorowaniu róży.
Zobacz także
Cukrzyca typu 2 Cukrzyca typu 2 to najczęściej występujący na świecie typ cukrzycy. Wyróżnia się dwie przyczyny cukrzycy typu 2: jedna to upośledzenie wydzielania insuliny, na które wpływ mają różne czynniki genetyczne, druga to oporność na działanie insuliny (insulinooporność), której przyczyną mogą być zarówno czynniki genetyczne, jak i otyłość.
Żylaki Żylakami określa się wydłużenie i poszerzenie żyły, w wyniku którego uzyskuje ona kręty przebieg. Tendencję do tworzenia żylaków mają głównie żyły na nogach.
Co to jest choroba róża?
Róża (łac. Erysipelas ) to według definicji ostra, bakteryjna choroba zakaźna, w której dochodzi do zakażenia skóry i tkanki podskórnej . Infekcja pojawia się w momencie, gdy patogeny wnikną do organizmu przez barierę naskórkową uszkodzoną w wyniku:
- otarć,
- urazów,
- nadżerek,
- wyprysków,
- ukąszeń owadów,
- owrzodzeń,
- oparzeń,
- infekcji wirusem opryszczki pospolitej,
- grzybicy stóp.
U wielu zdrowych osób paciorkowce wywołujące różę bytują w jamie nosowej i odbycie nie wywołując żadnych objawów. Dopiero przerwanie ciągłości skóry i nadkażenie jej bakteriami prowadzi do rozwoju choroby. E rysipelas może przenosić się też przez zakażone przedmioty. Różę najczęściej powoduje Streptococcus pyogenes grupy A. Ta bakteria beta hemolizująca odpowiada za ok. 55-65% przypadków zachorowań. Rzadziej E rysipelas wywołują:
- paciorkowce beta-hemolizujące grupy B, G, D i C,
- dwoinka zapalenia płuc (łac. Streptococcus pneumoniae) ,
- gronkowiec złocisty (łac. Streptococcus aureus ),
- pałeczka (łac. Haemophilus influenzae) ,
- pałeczka zapalenia płuc (łac. Klebsiella pneumoniae ),
- Yersinia enterocolitica ,
- Escherichia coli ,
- Staphylococcus warneri .
Co może wywołać rumień na twarzy? Najczęstsze przyczyny
Co robić w przypadku wystąpienia objawów róży?
Przy podejrzeniu róży należy zgłosić się do lekarza rodzinnego, celem ustalenia dalszego postępowania. W zależności od stanu ogólnego pacjenta i chorób współistniejących lekarz może zadecydować o włączeniu leczenia w warunkach domowych lub skierować pacjenta do leczenia szpitalnego.
Zazwyczaj do ustalenia rozpoznania i włączenia leczenia wystarczają zgłaszane przez pacjenta dolegliwości oraz nieprawidłowości stwierdzane w badaniu fizykalnym. Lekarz może posiłkować się badaniami laboratoryjnymi: morfologią krwi, w której można zaobserwować leukocytozę, w rozmazie krwi przeważają neutrofile, podwyższone wartości CRP, podwyższone miano antystreptolizyny O (ASO). W niektórych wypadkach wskazane jest wykonanie USG kończyn dolnych metodą Dopplera w celu wykluczenia zakrzepicy żył kończyn dolnych.
