Objawy i leczenie choroby skóry - róża
Róża – leczenie
Podstawą leczenia róży jest antybiotykoterapia, którą w przypadku braku efektów można wydłużyć lub wspomóc dodając kolejny antybiotyk.
Leczenie róży powinno trwać co najmniej 10 dni.
Skuteczna antybiotykoterapia powinna trwać od 10 do 14 dni. Ponadto wykonuje się echokardiografię żył, a jeśli istnieje podejrzenie zespołu zakrzepowego włącza się terapię przeciwzakrzepową i dodatkowo podaje niesterydowe leki przeciwzapalne. Ulgę przynoszą także maści przeciwzapalne i przeciwobrzękowe.
Róża wymaga hospitalizacji z ograniczeniem chodzenia, aby niwelować obrzęk.
Chory powinien przyjąć pozycję leżącą z uniesieniem kończyny, co pozwala na lepsze odprowadzanie krwi w kierunku serca.
Co robić w przypadku wystąpienia objawów róży?
Przy podejrzeniu róży należy zgłosić się do lekarza rodzinnego, celem ustalenia dalszego postępowania. W zależności od stanu ogólnego pacjenta i chorób współistniejących lekarz może zadecydować o włączeniu leczenia w warunkach domowych lub skierować pacjenta do leczenia szpitalnego.
Zazwyczaj do ustalenia rozpoznania i włączenia leczenia wystarczają zgłaszane przez pacjenta dolegliwości oraz nieprawidłowości stwierdzane w badaniu fizykalnym. Lekarz może posiłkować się badaniami laboratoryjnymi: morfologią krwi, w której można zaobserwować leukocytozę, w rozmazie krwi przeważają neutrofile, podwyższone wartości CRP, podwyższone miano antystreptolizyny O (ASO). W niektórych wypadkach wskazane jest wykonanie USG kończyn dolnych metodą Dopplera w celu wykluczenia zakrzepicy żył kończyn dolnych.
Róża – profilaktyka
Prawdopodobieństwo zachorowania na różę wzrasta wraz z osłabieniem odporności organizmu. Dotyczy to przede wszystkim osób w podeszłym wieku, chorych na cukrzycę, jak również osób, które są podatne na infekcje bakteryjne i wirusowe.
- Najprostszą metodą uniknięcia zachorowania na różę jest skuteczne leczenie wszelakich infekcji, szczególnie wywołanych przez paciorkowce, np. anginy.
 - Ponadto należy dbać o ogólną odporność organizmu przez stosowanie urozmaiconej diety bogatej w owoce i warzywa, unikanie nałogów oraz zwiększenie aktywności fizycznej.
 - Istotną kwestią jest regularne wykonywanie badań kontrolnych stężenia cholesterolu, ciśnienia tętniczego oraz stężenia glukozy we krwi. Wyniki tych badań mogą pomóc zdiagnozować choroby układu sercowo-naczyniowego, które sprzyjają zachorowaniom na różę.
 - Osoby z niewydolnością krążenia, szczególnie z żylakami oraz zaburzeniami odpływu chłonki, również stanowią grupę zagrożoną zwiększonym ryzykiem rozwoju róży. U takich osób nie należy lekceważyć nawet drobnych zmian skórnych, a przewlekłą niewydolność żylną i zakrzepicę w kończynach dolnych poddawać skutecznemu leczeniu.
 
Nie ma szczepienia przeciwko róży. Nie ma też trwałej odporności po przechorowaniu róży.
Zobacz także
Cukrzyca typu 2 Cukrzyca typu 2 to najczęściej występujący na świecie typ cukrzycy. Wyróżnia się dwie przyczyny cukrzycy typu 2: jedna to upośledzenie wydzielania insuliny, na które wpływ mają różne czynniki genetyczne, druga to oporność na działanie insuliny (insulinooporność), której przyczyną mogą być zarówno czynniki genetyczne, jak i otyłość.
Żylaki Żylakami określa się wydłużenie i poszerzenie żyły, w wyniku którego uzyskuje ona kręty przebieg. Tendencję do tworzenia żylaków mają głównie żyły na nogach.
U nas zapłacisz kartą