U nas zapłacisz kartą
Jak wygląda łuszczyca?
Objawy łuszczycy skóry głowy
Łuszczyca występuje w kilku odmianach i w każdej z nich może dawać inne objawy.
- zmiany najczęściej pojawiają się na czole, z tyłu szyi lub za uszami
- tendencja do umiejscowienia zmian na linii owłosienia
- wykwit pierwotny to czerwono – brunatna grudka
- zmiany na skórze głowy mają charakter dobrze odgraniczonych zlewnych ognisk zapalnych, rumieniowo – naciekowych, praktycznie zawsze pokrytych srebrzystą łuską
- towarzyszy suchość skóry, świąd
- może dojść do czasowej utraty włosów, bez bliznowacenia (łysienie bliznowaciejące jedynie w ciężkich postaciach jak np. krostkowej)
- nie towarzyszą zmian struktury włosa
- przebieg schorzenia przewlekły, cechuje się okresami zaostrzeń i stabilności
- na paznokciach łuszczyca może powodować podpaznokciowe rogowacenie, zgrubienie, zmatowienie, kruchość, naparastkowe wgłębienia, charakterystyczna jest żółta prześwitująca plama pod płytką paznokciową
- objaw Koebnera – występuje w aktywnej fazie choroby – w miejscu zadrapania pojawiają się nowe zmiany łuszczycowe
- odmiana krostkowa – drobne zmiany krostkowe pokryte srebrzystą łuską, w okresie remisji zmiany wyglądają jak w zwykłej łuszczycy, w aktywnej fazie choroby wykwity krostkowe mogą się zlewać, a naskórek może ulegać spełzaniu
- zmiany mogą pojawić się również w okolicy kolan, łokci, dolnej części pleców i pośladków, na dłoniach i stopach, mogą pojawiać się na całym ciele
- łuszczyca stawowa (typu dystalnego, zniekształcającego, reumatoidalnego) – jest bardzo niebezpieczna ponieważ może prowadzić do inwalidztwa – w tej odmianie choroby dochodzi do zajęcia stawów
Czy łuszczyca jest zaraźliwa?
Chorobę tę określa się najczęściej jako przewlekłe schorzenie dermatologiczne o charakterze autoimmunologicznym. Stanowi to przeczącą odpowiedź na pytanie, czy łuszczyca jest zaraźliwa — oznacza to, że rozwija się niezależnie od komórki naskórka. W rezultacie dochodzi do przyspieszenia cyklu życia komórek skóry, co objawia się specyficznymi zmianami, takimi jak zaczerwienienie, łuszczenie się naskórka oraz występowanie srebrzystych łusek.
Dlaczego nie można zarazić się łuszczycą?
Występowanie tej choroby związane z nieprawidłową odpowiedzią układu immunologicznego, który błędnie atakuje komórki własnej skóry, co prowadzi do zwiększonego tempa ich podziału oraz typowych zmian skórnych. Ze względu na zapalny charakter symptomów, jakie ma łuszczyca, często zastanawiamy się, czy jest zaraźliwa. To schorzenie o charakterze autoimmunologicznym — nie ma właściwości zakaźnych i nie można się nim zarazić poprzez kontakt z chorym.
Częste przyczyny występowania lub pogorszenia się objawów łuszczycy
Symptomy mogą się pogarszać pod wpływem różnorodnych czynników zewnętrznych oraz wewnętrznych. To sprawia, że łuszczyca głowy może wystąpić nagle, a pacjent zastanawia się, czy jest ona zaraźliwa. Wśród najbardziej powszechnych przesłanek nasilania się dolegliwości związanych z łuszczycą wymienia się:
- stres,
- infekcje,
- wahania warunków atmosferycznych,
- uszkodzenia mechaniczne naskórka,
- dietę bogatą w nasycone kwasy tłuszczowe,
- spożywanie alkoholu,
- niektóre leki, takie jak beta-adrenolityki czy środki przeciwzapalne.
Świadomość społeczna w kwestii łuszczycy
Główny Inspektorat Sanitarny podkreśla, że zwiększenie wiedzy na temat przyczyn i mechanizmów rozwoju łuszczycy może przyczynić się do lepszego zrozumienia i akceptacji osób zmagających się z tym schorzeniem. Wiele osób widząc chorego zastanawia się, czy łuszczyca jest zakaźna i podświadomie unika kontaktu. Edukacja społeczna pomaga rozwiewać mity i obawy związane z rzekomą zaraźliwością łuszczycy, co jest niezwykle ważne w budowaniu wsparcia i empatii wobec chorych.
Łuszczyca na paznokciach - objawy
Choroba ta charakteryzuje się wieloma zmianami, a mianowicie:
- brunatnożółte odbarwienia na paznokciach, skupiające się w ogniska łuszczycy, tzw. plamy olejowe,
- naparstkowanie - niewielkie zagłębienia w płytce, pojawiające się w macierzy paznokcia,
- nadmierne rogowacenie paznokci – pod paznokciami robią się widoczne zgrubienia skóry,
- onychodystrofia – biały obszar pojawia się u dołu paznokcia, tworząc półokrągły kształt,
- widoczne rozdwajanie się paznokci, które jest wynikiem osłabienia płytki,
- onycholiza – czyli utrata paznokcia, wskutek oddzielenia się płytki od łożyska. Podczas tego objawu często dochodzi do rozwoju wielu, różnych drobnoustrojów,
- linie Beau – głębokie, poprzeczne bruzdy, które przecinają cały paznokieć.
Leczenie łuszczycy skóry głowy
Łuszczyca jest z pewnością chorobą o podłożu wielokierunkowym. To jedna z najczęstszych genetycznie uwarunkowanych chorób o charakterze zapalno– proliferacyjnym i przewlekłym, nawrotowym przebiegu. Cierpi na nią około 2 – 3% Europejczyków dorosłych i około 1% dzieci. Cechuje się zwiększoną proliferacją naskórka, klinicznie objawia się typowymi grudkami i blaszkami pokrytymi srebrzystobiałą łuską, które ustępują bez pozostawienia blizn. Obraz i nasilenie zmian jest różne – od pojedynczych ognisk w poszczególnych okolicach do zajęcia całej skóry oraz stawów podczas tych najcięższych przypadków.
Łuszczyca skóry głowy prócz podłoża genetycznego, bardzo często jest wynikiem osłabienia układu odpornościowego pod wpływem życiowej traumy czy przewlekłego stresu. Bywają okresy, gdy objawy są znacznie łagodniejsze, często jednak przechodzą do reemisji i choroba znacznie się zaostrza.
Metody leczenia
Podstawą w terapii jest działanie objawowe, ponieważ jest to choroba przewlekła i nawrotowa. Jak leczyć łuszczycę skóry
głowy?
Wszystkie czynności będą opierały się na łagodnym i zarazem skutecznym usunięciem łuski. Łuszczyca skóry głowy nie lubi agresywnego działania, agresywnych składników aktywnych, dlatego receptury preparatów trychologicznych stworzone zostały z najwyższym poszanowaniem potrzeb skóry łuszczycowej.
Leczenie łuszczycy ma na celu:
- przerwanie cyklu, który powoduje zwiększone wytwarzania komórek skóry, zmniejszając w ten sposób stan zapalny
i nagromadzanie zrogowaciałej warstwy. - usunięcie łuski i wygładzenie skóry, co jest szczególnie istotne w terapiach miejscowych
- przywrócenie właściwego poziomu nawilżenia skóry przez odbudowę płaszcza hydrolipidowego.
Leczenie łuszczycy skóry głowy w dużej mierze opiera się na likwidacji ognisk chorobowych specjalnie przystosowanymi do tego preparatami o różnej konsystencji w zależności od obrazu klinicznego i nasilenia zmian.
Odmiany łuszczycy: zwyczajna, krostkowa, stawowa
Łuszczyca jest najczęściej rozpoznawaną chorobą dermatologiczną. Jej rodzaje różnią się wyglądem, lokalizacją, intensywnością zabarwienia wykwitów, charakterem łuski.
Łuszczyca zwyczajna (plackowata) występuje najczęściej (dotyczy nawet 90% chorych). Typowe dla niej zmiany są wypukłe, okrągłe lub owalne, pokryte łuską, wyraźnie oddzielone od zdrowej skóry, zlokalizowane na nogach, ramionach, kolanach i łokciach, plecach, głowie, rzadziej na twarzy, dłoniach, stopach, czy brzuchu.
Fot. 2. Łuszczyca skóry łokci
Łuszczyca krostkowa – zajęta zmianami skóra jest czerwona, opuchnięta i pokryta krostami z wydzieliną ropną. Ten rodzaj łuszczycy występuje w dwóch postaciach: uogólnionej (jest to jedna z najcięższych postaci łuszczycy) i miejscowej (na dłoniach i stopach).
Łuszczyca stawowa, czyli łuszczycowe zapalenie stawów (ŁZS) – manifestuje się przewlekłym zapaleniem stawów z łuszczycą lub bez łuszczycy skóry. Może występować tylko w jednej lokalizacji lub zajmować wiele stawów. Najbardziej powszechną postacią jest łuszczycowe zapalenie stawów obejmujące dystalne stawy międzypaliczkowe, często występują też zmiany łuszczycowe w obrębie paznokci. Choroba ma na ogół łagodny przebieg, w rzadkich przypadkach ciężkiej postaci może prowadzić do zniszczenia stawów i niesprawności.
Łuszczyca paznokci może współistnieć ze zmianami skórnymi lub stanowić jedyny objaw choroby. Jej objawem jest naparstkowanie – w płytce paznokciowej powstają punktowe wgłębienia ułożone liniowo lub przypadkowo. W wyniku zajęcia łożyska widoczne jest żółtawe przebarwienie wyglądające jak kropla oleju po płytką paznokcia. W zaawansowanych postaciach dochodzi do oddzielenia płytek paznokciowych (onycholizy), paznokcie są zgrubiałe, matowe, białawożółte, kruche i poprzecinane poprzecznymi bruzdami. W ciężkich postaciach płytki oddzielają się całkowicie.
