U nas zapłacisz kartą
Jak wygląda łuszczyca na rękach?
Leki stosowane w łuszczycy
Terapia miejscowa stosowana jest u osób z łagodną postacią łuszczycy. Czym smaruje się zmiany łuszczycowe? Wykwity na skórze leczy się za pomocą maści: salicylowej, mocznikowej, solankowej (maść z chlorkiem sodu), dziegciowej oraz cygnoliny (antraliny). Preparaty te mają działanie przeciwświądowe i znieczulające, pomagają złuszczać biało-srebrną łuskę, a jednocześnie nawilżają skórę. Dziegć oraz cygnolina są dodatkowo pomocne w redukowaniu czerwonych plam. Jednocześnie pacjenci skarżą się na nieprzyjemny zapach, uczucie lepkości, brudzenie ubrań i powodowanie podrażnienia skóry po stosowaniu wyżej wymienionych substancji, szczególnie kwasu salicylowego, dziegciu i antraliny. W terapii stosuje się również kortykosteroidy, witaminę D3 i pochodne witaminy A .
Umiarkowana i ciężka postać łuszczycy wymaga bardziej zaawansowanego leczenia. W bardzo poważnych przypadkach choroby można zastosować leczenie immunosupresyjne, a także naświetlania – fototerapię i fotochemioterapię. Fototerapia polega na naświetlaniu skóry lampami wykorzystującymi promieniowanie UVA i UVB. Fotochemioterapia (PUVA) opiera się o działanie promieniowania UVA w połączeniu z psoralenem, który jest lekiem zwiększającym wrażliwość skóry na światło. Czasem niezbędna jest antybiotykoterapia, a nawet hospitalizacja, jeśli więcej niż 25 proc. skóry uległo zmianom, kiedy łuszczyca towarzyszy innym chorobom lub utrudnia codzienne funkcjonowanie.
Preparaty stosowane w umiarkowanej i ciężkiej postaci łuszczycy to: metotreksat, cyklosporyna, acytretyna i fumaran dimetylu. Istnieje także możliwość podjęcia terapii biologicznej, w ramach ktoórej pacjentowi podaje się leki z grupy inhibitorów TNF-alfa. Leczenie łuszczycy paznokci jest bardzo trudne. Pacjentom zalecane są preparaty z kortykosteroidami wraz z opatrunkiem okluzyjnym oraz kwas salicylowy z dipropionianiem betametazonu.
Łuszczyca u dzieci. Jak wyglądają objawy?
Na łuszczycę choruje około 2% dzieci. Przebieg tego schorzenia u najmłodszych jest inny niż u dorosłych. Jakie objawy świadczą o łuszczycy u dziecka? Jak ją leczyć?
Łuszczyca (z łac. psoriasis ) to przewlekła, zapalna choroba, która może zająć skórę (najczęściej), paznokcie i stawy. W jej przebiegu naprzemiennie występują okresy zaostrzeń i remisji. Stopień nasilenia objawów może być zróżnicowany – począwszy od niewielkich zmian, aż do rozległych ognisk łuszczycowych, mogących obejmować nawet 90% powierzchni ciała.
U chorych osób proces podziału keratynocytów ulega przyspieszeniu. Czas przejścia komórek z warstwy rozrodczej na powierzchnię skóry w normalnych warunkach wynosi około 26 dni, a u osób chorujących na łuszczycę tylko 4 dni. Objawia się to występowaniem charakterystycznych wykwitów skórnych nazywanych blaszką łuszczycową .
Istnieje kilka odmian klinicznych łuszczycy, które różnią się wyglądem i umiejscowieniem zmian chorobowych. U 30% chorych osób pierwsze objawy łuszczycy występują przed 20. rokiem życia. U dorosłych najczęściej występuje tarczkowa postać schorzenia, w której zmiany skórne przybierają formę zaczerwienionych plam pokrytych nawarstwiającymi się, srebrzystymi łuskami.
Zmiany skórne w przebiegu łuszczycy u dzieci mogą różnić się lokalizacją i wyglądem w porównaniu do obrazu tego schorzenia u dorosłych .
U dzieci cierpiących na łuszczycę:
- częściej występuje świąd skóry,
- wykwity są cieńsze i bardziej miękkie,
- stwierdza się mniejszą ilość łuski,
- zmiany często obejmują twarz (nawet u 46% dzieci, u dorosłych bardzo rzadko), małżowiny uszne oraz okolice zgięciowe.
Wyróżniamy dwa typy łuszczycy:
- typ I (wczesny) – rozwija się przed 40. rokiem życia, osiągając szczyt między 18. a 22. rokiem życia, często występuje rodzinnie i z reguły ma cięższy przebieg z licznymi nawrotami i rozległymi zmianami skórnymi,
- typ II (późny) – rozpoczyna się po 40. roku życia, a szczyt zachorowań przypada na wiek powyżej 55 lat, ma zdecydowanie łagodniejszy przebieg, może wystąpić, nawet gdy w rodzinie nie było żadnego przypadku tej choroby.
Łuszczyca – leczenie
Jak leczyć łuszczycę? Niestety na to schorzenie nie ma lekarstwa. Kuracja polega więc na łagodzeniu przebiegu choroby oraz uśmierzaniu miejscowego bólu na przykład za pomocą dobranych przez specjalistę maści na łuszczycę.
Podstawą skutecznego leczenia łuszczycy jest jednak przede wszystkim jej poprawne rozpoznanie. Wiele osób myli łuszczycę z egzemą (atopowym zapaleniem sk ó ry, czyli AZS), nad którą z kolei da się zapanować.
Dbanie o cerę przy atopowym zapaleniu skóry na początku może wydawać się trudnym zadaniem. Wystarczy jednak, że zmienisz swoje nawyki, a Twoja skóra szybko Ci się odwdzięczy. Pamiętaj, żeby po każdej kąpieli delikatnie osuszać ciało ręcznikiem. Ruchy pocierające mogą Cię niepotrzebnie podrażnić.
Równie ważne w rytuale pielęgnacyjnym osób z AZS jest odpowiednie natłuszczanie skóry oraz wzmocnienie jej naturalnej bariery ochronnej. Usuń ze swojej kosmetyczki produkty silnie perfumowane, z silikonami i alkoholem w składzie. Postaw na jak najbardziej naturalne produkty. Żel pod prysznic NIVEA NATURALLY GOOD z kwiatem bawełny i bio olejkiem delikatnie oczyści skórę i przygotuje ją do dalszej pielęgnacji. W jego składzie znajdziesz aż 98% składników pochodzenia naturalnego. O odżywienie zadba z kolei Rozpieszczający Balsam do Ciała z 100% naturalnym awokado z tej samej serii.
Jeśli chcesz przeczytać więcej o AZS i sposobach pielęgnacji przy tym zapaleniu skóry, przeczytaj nasze artykuły:
Przejrzyj także odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania o łuszczycę.
Przyczyny łuszczycy
Łuszczyca spowodowana jest czynnikami genetycznymi (związek z niektórymi antygenami zgodności tkankowej: HLA Cw6 i DR7), immunologicznymi (w powstawaniu łuszczycy istotną rolę odgrywają limfocyty T) oraz środowiskowymi . Choroba powstaje w wyniku nieprawidłowych procesów zachodzących w komórkach naskórka, tj. nadmiernej proliferacji keranocytów, ich nieprawidłowym różnicowaniu oraz powstawaniu stanu zapalnego.
U osób z łuszczycą dochodzi do ośmiokrotnego skrócenia cyklu komórkowego, co prowadzi do powstawania charakterystycznych “łusek” . Prawidłowy cykl wędrówki komórek z najgłębszej warstwy podstawnej do najbardziej powierzchownej – rogowej trwa 28 dni. W łuszczycy proces ten jest znacząco przyspieszony – trwa 3-4 dni. W efekcie skóra ma większą objętość, jest gruba i zdeformowana. Do przyczyn wyzwalania i zaostrzania objawów łuszczycy zalicza się:
- infekcje bakteryjne (zwłaszcza wywołane paciorkowcami i gronkowcami), zakażenia wirusowe i grzybicze
- narażenie na stres,
- urazy mechaniczne i psychiczne,
- przewlekłe stany zapalne w organizmie m.in. stany zapalne zatok, zębów i przyzębia,
- leki , w tym: beta-blokery, amiodaron, progesteron, inhibitory acetylocholinesterazy, niesteroidowe leki przeciwzapalne i cymetydynę,
- ciążę i poród,
- używki: papierosy i alkohol,
- otyłość,
- menopauzę.
Osoby z łuszczycą mają wyższe ryzyko zachorowania na cukrzycę oraz choroby serca : nadciśnienie tętnicze, chorobę niedokrwienną serca, zawał serca, wrzodziejące zapalenie jelita grubego . Występowanie chorób serca u osób z łuszczycą są związane ze wspólną patogenezą łuszczycy i miażdżycy .
Czym się zajmuje dermatolog? Sprawdź, kiedy potrzebna jest konsultacja tego specjalisty
