Jak wygląda łuszczyca na rękach?
Łuszczyca – rodzaje
Istnieje aż pięć typów łuszczycy:
- Łuszczyca plackowata - to najczęściej spotykany wariant choroby, który dotyczy niemal 80% osób dotkniętych łuszczycą. Jak wygląda? To głównie czerwone, zapalne plamy, kt ó re pokrywają białe płaty lub łuski skóry. Placki tego typu pojawiają się zwłaszcza na łokciach, kolanach i sk ó rze głowy.
- Łuszczyca kropelkowa (lub: kropelkowata) - jest powszechna w dzieciństwie. Ten rodzaj choroby powoduje występowanie małych różowych plamek. Najczęstszymi miejscami, na których pojawiają się wykwity są tułów, ręce i nogi. Plamy te rzadko są jednak grube lub wypukłe (w przeciwieństwie do łuszczycy plackowatej).
- Łuszczyca krostkowa - to najczęściej przypadłość osób dorosłych. Choroba tego typu powoduje pojawianie się bia łych, wypeł nion ych ropą pę cherz y oraz czerwonych stanów zapalnych sk ó ry. Łuszczyca krostkowa występuje zazwyczaj na mniejszych partiach cia ła, takich jak dłonie lub stopy, ale łatwo może rozprzestrzenić się po całej skórze.
- Łuszczyca odwrócona – ten typ łuszczycy sprawia, że na skórze pojawiają się duże połacie zaczerwienień. Plamy łuszczycy odwr ó conej rozwijają się pod pachami lub piersiami, w pachwinie lub w okolicy genitaliów.
- Łuszczyca erytrodermiczna - to bardzo ciężka i rzadka odmiana łuszczycy. Ta forma choroby często obejmuje jednocześnie dużą powierzchnię cia ł a. Sk ó ra wydaje się na spaloną przez słońce. Placki łuszczycowe złuszczają się często w postaci du żych płatów. Często zdarza się, że osoba z tego rodzaju łuszczycą ma podwyższoną temperaturę lub jest w zaawansowanym stadium innej choroby. Ten typ schorzenia może zagrażać życiu.
Przyczyny łuszczycy
Typowe zmiany łuszczycowe mogą pojawić się na skórze osoby w każdym wieku, zdarza się, że to specyficzne zapalenie skóry rozpoznaje się już u niemowląt. Najczęściej jednak pierwsze objawy łuszczycy pojawiają się pomiędzy 20. a 40. rokiem życia (jest to tzw. I typ łuszczycy). II typ łuszczycy dotyczy osób po ukończeniu 50. roku życia.
Łuszczyca należy do grupy chorób o podłożu autoimmunologicznym i charakteryzuje się uogólnionym procesem zapalnym. Ważną rolę w rozwoju łuszczycy odgrywają czynniki genetyczne oraz bodźce środowiskowe takie jak stres, uraz, infekcje bakteryjne lub grzybicze.
Łuszczyca a dziedziczenie
Łuszczyca jest chorobą dziedziczną, co potwierdza fakt, że jeśli u obojga rodziców rozpoznano łuszczycę, prawdopodobieństwo rozwoju choroby u ich dziecka wynosi około 70%. W przypadku tylko jednego rodzica z łuszczycą dziecko ma około 20% szans, że rozwiną się u niego objawy łuszczycy. Niekiedy dochodzi do przeskoku jednego pokolenia, tzn. zostaje ominięte pierwsze pokolenie, a symptomy łuszczycy rozwijają się w kolejnym (wnuki). Łuszczyca może pojawić się także u osób bez obciążonego wywiadu rodzinnego, gdyż mogą zajść świeże mutacje.
Łuszczyca typu I, czyli objawiająca się pomiędzy 20-40. rokiem życia, dziedziczy się autosomalnie dominująco.
Czy łuszczyca jest zaraźliwa?
Łuszczyca nie jest chorobą zakaźną, zatem nie można się nią zarazić nawet w wyniku bezpośredniego kontaktu z osobą mającą objawy choroby.
Łuszczyca – przyczyny, objawy, leczenie i dieta
Łuszczyca szpeci, swędzi i budzi niechęć otoczenia, choć nie jest chorobą zaraźliwą. Objawia się pod postacią zaczerwienionych, łuszczących się wykwitów, przede wszystkim na skórze głowy, zgięciach łokci i kolan oraz paznokciach. Na poprawę stanu skóry w łuszczycy mają więc wpływ nie tylko leki, ale także odpowiednia pielęgnacja domowa, dieta oraz poprawa komfortu psychicznego.
- Co to jest łuszczyca?
- Jak wygląda łuszczyca?
- Przyczyny łuszczycy
- Dziedziczenie łuszczycy
- Rodzaje łuszczycy
- Objawy łuszczycy
- Diagnostyka łuszczycy
- Jak leczyć łuszczycę?
- Leki stosowane w łuszczycy
- Co stosować na łuszczycę – leczenie domowe
- Dieta w łuszczycy
- Życie z łuszczycą