U nas zapłacisz kartą
Skuteczne Zabiegi na Trądzik Różowaty
Jakie są czynniki zaostrzające?
Głównymi czynnikami, które wiążą się z rozwojem, ale i z zaostrzeniem trądziku są stres oraz ekspozycja na słońce. Warto jednak zadbać o inne nawyki - choć mogą się nie wydawać bezpośrednio związane ze skórą - które pozwolą uchronić cerę osób z trądzikiem przed nasileniem objawów.
Co nasila objawy trądziku różowatego?
W trakcie leczenia trądziku warto zadbać o odpowiednie nawyki żywieniowe - unikać ciężkostrawnych potraw i alkoholu. Nasilenie objawów może wywołać także korzystanie z sauny czy basenów z chlorowaną wodą.
Niektóre problemy zdrowotne, takie jak choroby endokrynologiczne (np. choroby tarczycy) mogą wpływać na przebieg choroby. Podobnie z zaostrzeniami trądziku mogą współistnieć zaburzenia miesiączkowania.
Na objawy choroby mogą wpływać niektóre leki obniżające cholesterol, nadmierna podaż witamin z grupy B czy stosowanie preparatów sterydowych na skórę twarzy. Skóra z trądzikiem różowatym może mieć też "niechcianych lokatorów" - drożdżaki, pasożyta Demodex folliculorum czy opryszczkę wargową.
Czym jest trądzik różowaty?
Trądzik różowaty to przewlekła choroba skóry twarzy, która obejmuje głównie jej środkową część. Trądzik różowaty to niejednolity zespół objawów o różnej etiologii zaliczany do nerwic naczynioruchowych skóry. Początek choroby z reguły związany jest ze wzmożoną reaktywnością naczyń, bez utrwalonych zmian skórnych.
Według klasyfikacji przyjętej przez National Rosacea Society wyróżnić można cztery postacie trądziku różowatego:
Przyczyn choroby należy upatrywać głównie w uwarunkowaniach genetycznych oraz czynnikach środowiskowych. Na nasilenie zmian mogą również wpływać:
- niewłaściwa pielęgnacja skóry twarzy,
- nadmierna ekspozycja skóry na promieniowanie UV,
- zaburzenia hormonalne związane z fazami cyklu miesiączkowego lub menopauzy,
- nagłe zmiany temperatury,
- spożywanie alkoholu,
- niewłaściwa dieta (np. spożywanie gorących i pikantnych potraw),
- zażywanie niektórych leków (głównie maści zawierających glikokortykosteroidy),
- silny i długotrwały stres,
- zakażenie Helicobacter pylori i zakażenie Demodex folliculorum.
Trądzik różowaty - objawy i leczenie. Jak wygląda początek choroby?
Niezwykle ważne jest uwrażliwienie społeczeństwa na pierwsze, często niepozorne zmiany skórne, jak nawracający rumień twarzy. Niestety pacjenci na początku choroby nie zdają sobie sprawy z konieczności leczenia i nie szukają pomocy u dermatologa, a właśnie wczesne rozpoznanie trądziku różowatego oraz rozpoczęcie właściwego postępowania i terapii to szansa na uniknięcie zaostrzeń – ekspert kampanii „Róż się do lekarza” dermatolog dr hab. Aleksandra Batycka-Baran z Katedry i Kliniki Dermatologii, Wenerologii i Alergologii Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu.
Początek trądziku różowatego może przebiegać jako napadowe czerwienienie skóry twarzy („okres prerosacea”). Między epizodami występowania rumienia skóra wygląda prawidłowo.
Jak wygląda leczenie trądziku różowatego?
Trądzik różowaty to przewlekła choroba skóry, która wymaga odpowiedniej pielęgnacji i mycia twarzy dedykowanymi kosmetykami w codziennym życiu.
Trądzik różowaty – kosmetyki
Niektóre kosmetyki stosowane w innych schorzeniach skóry będą niewskazane u pacjentów z trądzikiem. Zabiegi złuszczające czy rozgrzewające mogą nasilać stany zapalne. Kosmetyki nie powinny być nadmiernie bogate w składniki aktywne, gdyż to także może pogorszyć stan skóry.
Należy również dbać o ochronę przeciwsłoneczną (np. kremy z SPF) oraz stosowanie delikatnych kosmetyków do mycia twarzy, niezawierających agresywnych detergentów. W doborze odpowiedniej pielęgnacji może pomóc wizyta u dermatologa i kosmetologa.
Trądzik różowaty - leczenie farmakologiczne
Poza postępowaniem skupionym na leczeniu zmian skórnych warto zadbać o równowagę hormonalną. Istotne jest także leczenie współistniejącego zakażenia H. pylori, co pozwala na zlikwidowanie zapalenia błony śluzowej żołądka i może być istotne zwłaszcza, jeśli obserwuje się także zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego.
W leczeniu choroby wykorzystuje się antybiotyki tetracyklinowe (np. tetracyklina, limecyklina, doksycyklina), lub - w przypadku występujących przeciwwskazań - makrolidy (erytromycyna, azytromycyna, klarytromycyna).
Możliwe jest także leczenie ogólne retinoidami - stosowane zwykle u pacjentów, u których inne metody nie odniosły pożądanego skutku.
Leczenie izotretynoiną niesie ze sobą jednak duże ryzyko działań niepożądanych związanych zwykle z dużą suchością skóry i błon śluzowych (co może się objawiać np. krwawieniami z nosa), nadwrażliwością skóry, bólami stawów czy hipertriglicerydemią.
