U nas zapłacisz kartą
leczenie kalafiorowatego nosa
Niedrożność nosa (zatkany nos) – leczenie
Jeżeli występuje w przebiegu infekcji górnych dróg oddechowych, należy stosować leczenie objawowe, a w przypadku ciężkiego przebiegu lub przedłużania się dolegliwości może być konieczna ocena lekarska. W przypadku obecności ciała obcego w przewodach nosowych lub jego podejrzeniu wskazana jest ocena laryngologiczna. Dolegliwości przewlekłe wymagają często oceny przez wielu specjalistów (lekarz podstawowej opieki zdrowotnej, laryngolog, pediatra, alergolog, gastrolog, pulmonolog, neurolog, onkolog). Najbardziej niepokojąca jest jednostronna (dotycząca jednej dziurki) niedrożność nosa i ona wymaga pilnej diagnostyki.
Leczenie powinno przede wszystkim dotyczyć przyczyny dolegliwości. Tego rodzaju leczenie jest zawsze przepisywane przez lekarza na podstawie wyników przeprowadzonej przez niego diagnostyki.
Zatkany nos – leki
- płukanie nosa roztworami NaCl, np. roztwory wody morskiej izotoniczne i hipertoniczne (2,5–3%, preparaty soli morskiej) 1–4 razy na dobę
- leki zmniejszające przekrwienie błony śluzowej nosa i zatok, które dodatkowo zmniejszają nasilenie wycieku wydzieliny z nosa i kichania, np. efedryna, fenylefryna, ksylometazolina, oksymetazolina, tymazolina, ale nie należy ich stosować dłużej niż 5 dni.
Zobacz także
Wyciek wydzieliny z nosa Wydzielina z nosa może być wynikiem wielu chorób i stanów. Może być surowicza, śluzowa, ropna (galaretowata) lub krwista. Wodnista wydzielina, która następnie może robić się gęsta, zielonkawa, a nawet ropna, może być jednym z objawów przeziębienia. Zwykle nie wymaga specjalnego leczenia (można stosować do nosa roztwór NaCl lub leki zmniejszające przekrwienie błony śluzowej nosa). Wodnista lub śluzowa wydzielina z nosa może być objawem alergicznego nieżytu nosa. Szczególnej uwagi wymaga wyciek z nosa wydzieliny przypominającej wodę – płynu mózgowo-rdzeniowego, co może wystąpić po urazie głowy i wymaga pilnego leczenia.
Trądzik różowaty - jak go leczyć?
W związku z dużą ilością czynników wywołujących trądzik różowaty, leczenie przyczynowe jest ciężkie do zastosowania, dlatego lekarze zalecają leczenie objawowe trądziku różowatego. Jako lek pierwszego wyboru stosuje się kwas azelainowy w postaci żelu na trądzik różowaty bez recepty, np. Skinoren Rosacea. Badania udowodniły wysoką skuteczność kwasu azalainowego w leczeniu trądziku różowatego, a także jego efektywność porównywalną z metronidazolem, który dostępny jest na receptę.
Nie należy stosować miejscowo kortykosteroidów, np. hydrokortyzon, gdyż mogą zaostrzyć objawy trądziku różowatego.
Oprócz kwasu azelainowego dostępne są także inne leki stosowane zewnętrznie. Najczęściej stosuje się metronidazol cechujący się bardzo wysoką efektywnością w zwalczaniu objawów trądziku różowatego. Kwas azelainowy oraz metronidazol wykazują działanie przeciwzapalne i zwężają naczynia krwionośne, dzięki czemu tak dobrze pomagają zwalczyć uporczywe zmiany na skórze. Inne stosowanie leki to brymonidyna, iwermektyna, siarka, nadtlenek benzoilu, sulfacetamid sodu.
Kuracja lecznicza trądziku różowatego obejmuje także doustne zastosowanie antybiotyków z grupy tetracyklin, np. limecyklina, tetracyklina, doksycyklina. Leki na receptę z antybiotykiem na trądzik różowaty są bardzo skuteczne, dzięki czemu pozwalają zwalczać zapalne grudki i krostki, a także widocznie łagodzą rumień. Leki te zwykle stosuje się od 4 do 12 tygodni.
Tetracykliny zwiększają wrażliwość skóry na promieniowanie słoneczne, dlatego podczas kuracji tymi substancjami należy zachować szczególną ostrożność podczas ekspozycji na słońce.
Jak leczyć trądzik różowaty oczny?
Podstawą leczenia postaci ocznej trądziku różowatego jest prawidłowa higiena brzegów powiek, dokładne oczyszczanie rzęs, a także stosowanie ciepłych kompresów. Zaleca się także stosowanie kropli "sztucznych łez", które intensywnie nawilżą powierzchnię oka, np. Hyal-Drop Multi, Hialeye, Hyabak, Thealoz Duo, Hylo Gel. W dalszych krokach wdraża się doustną antybiotykoterapię z zastosowaniem tetracyklin.
Niedrożność nosa – jakie badania wykonać, aby poznać przyczynę zatkanego nosa?
Zakres badań diagnostycznych zależy od tego, co jest podejrzewaną przyczyną zatkanego nosa. Aby to ustalić, lekarz zbierze dokładny wywiad i zbada pacjenta. Ważne będzie określenie:
- rodzaju objawów (stopień nasilenia, objawy jedno- czy obustronne, charakter ostry czy przewlekły, stałe czy okresowe)
- dolegliwości towarzyszących (objawy ogólne infekcji, np. gorączka, kaszel, wyciek wydzieliny z nosa, bóle głowy, inne objawy).
Zatkany nos – badania przedmiotowe
Wykonywane przez laryngologa badanie przedmiotowe obejmuje pełne badanie wziernikowe, a w tym: rynoskopię (wziernikowanie nosa) przednią i tylną (także po obkurczeniu błony śluzowej nosa), w wybranych przypadkach badanie endoskopowe jam nosa i części nosowej gardła.
Diagnostyka zaburzeń drożności nosa – badania dodatkowe
Badania pomocnicze, które można wykonać w diagnostyce zaburzeń drożności nosa:
- diagnostyka alergologiczna (przeprowadzana przez alergologa)
- obiektywne metody oceny drożności jam nosa (rynomanometria, rynometria akustyczna, pomiar szczytowego przepływu wdechowego przez nos)
- diagnostyka refluksu żołądkowo-przełykowego (gastrolog)
- ocena drożności nozdrzy tylnych
- diagnostyka radiologiczna, jeśli są wskazania do jej przeprowadzenia: zdjęcie przeglądowe zatok przynosowych (ograniczona przydatność, rozpoznanie cieniujących ciał obcych), tomografia komputerowa (TK) (ocena struktur kostnych, diagnostyka zmian zapalnych, wrodzonych, guzów), rezonans magnetyczny (diagnostyka wad wrodzonych). U dzieci młodszych badania zwykle wymagają znieczulenia ogólnego
- w wybranych przypadkach infekcji o ciężkim przebiegu badanie mikrobiologiczne wydzieliny z przewodów nosowych (nie z przedsionka nosa)
- diagnostyka w kierunku mukowiscydozy
- diagnostyka zespołów zaburzeń ruchomości rzęsek nabłonka oddechowego.