U nas zapłacisz kartą
Delikatne rozwiązania dla problemu kłujących włosków w miejscu intymnym
Jak należy prawidłowo pielęgnować miejsca intymne?
- Aby zachować zdrowie miejsce intymnych i uniknąć infekcji, należy podmywać się dwa razy dziennie (rano i wieczorem). Powinno to być krótkie mycie (nie szorowanie), najlepiej samą wodą lub delikatnym mydłem czy płynem intymnym. Lekarze odradzają długie moczenie się w wannie kobietom, które mają problem z nawracającymi infekcjami.
- Bardzo istotne jest też noszenie odpowiedniej bielizny. Majtki powinny być uszyte z naturalnych materiałów (najlepiej bawełny), przewiewne. Należy je zmieniać codziennie. Odradza się noszenie stringów czy zbyt obcisłych majtek, które mogą wrzynać się pomiędzy pośladki i podczas chodzenia przenosić bakterie z odbytnicy i przewodu pokarmowego w okolice pochwy.
- Ograniczyć używanie wkładek higienicznych, podpasek czy tamponów do niezbędnego minimum. W dniach, w których używanie ich jest konieczne, np. podczas miesiączki, zaleca zmianę podpaski podczas każdej wizyty w toalecie. Warto wiedzieć, że tampony mogą wywołać toxic shock syndrome. W USA opisywane są przypadki zakażeń gronkowcowych, z których wywiązywała się sepsa. Zakażenia te zaczynały się od „zwykłego” zapalenia pochwy.
Aby zachować zdrowie miejsc intymnych, należy również pamiętać o higienie osobistej… partnerów seksualnych. Restrykcyjne przestrzeganie powyższych zasad na nic się nie zda, jeśli nasz partner będzie na bakier z higieną miejsc intymnych.
Oczywiście decyzja o usunięciu lub zostawieniu włosów łonowych należy tylko do nas, ale warto przed podjęciem decyzji poznać argumenty przeciwników tego rozwiązania. Jeśli jednak względy estetyczne zaważą na twojej decyzji, warto zachować przy tym należytą ostrożność. Jeśli korzystasz z salonów kosmetycznych, sprawdź, jak radzą sobie z higieną (czy dezynfekują właściwie narzędzia). Jeśli wolisz depilację zrobić sama w domu, rób to delikatnie i z wyczuciem. Jeśli skóra po depilacji będzie podrażniona – odpowiednio ją zabezpiecz, zdezynfekuj i nawilż.
Powrót do codzienności
Rekonwalescencja po zabiegu trwa zwykle około 2 miesięcy. Ostateczny kształt i formę blizna przybiera jednak dopiero po upływie kilku miesięcy. Tuż po zabiegu pacjent powinien wystrzegać się namaczania rany, długich kąpieli, wizyt w solarium, na basenie czy w saunie. Nie może ponadto przeciążać operowanego miejsca. Powinien nosić luźną, zwiewną i bawełnianą bieliznę, ułatwiającą gojenie się rany. Konieczne jest ponadto codzienne przemywanie i obserwacja powstającej blizny oraz zmiana opatrunku.
Jeżeli usunęliśmy znamiona w miejscach intymnych, przez kilka tygodni powinniśmy powstrzymać się od podejmowania kontaktów seksualnych. Blizna po zabiegu musi odpowiednio się zagoić, by nie doszło do zakażenia lub zabrudzenia rany. Aktywność seksualna może ponadto sprzyjać powstawaniu otarć, przeciążeń i napięć skóry, które nie są pożądane podczas rekonwalescencji.
Dermatoskop w użyciu
Badanie znamion wykonywane przez dermatologa jest szybkie, bezbolesne i nieinwazyjne. Lekarz ogląda skórę dermatoskopem przypominającym latarkę z lupą lub wideodermatoskopem podłączonym do komputera. Na jego monitorze w wysokiej rozdzielczości lekarz może przyjrzeć się dokładnie znamionom i ocenić ich charakter. Diagnostyka komputerowa przy użyciu specjalnych programów analizuje wiele parametrów. Sugeruje, czy mamy do czynienia z typowym znamieniem barwnikowym, czy już z czerniakiem skóry. Wideodermatoskop umożliwia wykonanie cyfrowego zdjęcia i zapisania go elektronicznie. W przypadku kolejnych wizyt pozwala to na dokładne prześledzenie zmian zachodzących w wyglądzie znamion.
Osoby zdrowe, które nie mają niepokojących narośli lub przebarwień, powinny badać skórę u dermatologa raz na rok. W przypadku licznych znamion, występowania czerniaka w rodzinie, wystąpienia poparzeń słonecznych w dzieciństwie lub intensywnego korzystania z solarium, częstotliwość kontroli ustala dermatolog.
Jak oglądać ciało?
Najlepszą profilaktyką tego najgroźniejszego nowotworu skóry jest samoobserwacja. Dermatolodzy zalecają, aby przynajmniej raz w roku dokładnie oglądać swoją skórę we wszystkich zakamarkach ciała. Trudno jest obejrzeć plecy, pośladki i miejsca między nimi oraz tylną część ud. Można skorzystać z lusterka lub czyjejś pomocy. Dobrze zrobić to ze swoim partnerem.
Powinniśmy zwrócić uwagę, czy na skórze pojawiły się nowe zmiany oraz czy stare nie zaczęły się zmieniać - powiększać, pogrubiać lub swędzieć. Jeśli nie mamy możliwości skorzystania z czyjeś pomocy, możemy poprosić o konsultację lekarza rodzinnego, dermatologa czy ginekologa. Lekarze oceniając znamiona, powinni rozebrać swojego pacjenta i sprawdzić każdy fragment skóry.
Choroby miejsc intymnych – porady
W przypadku chorób miejsc intymnych duże znaczenie ma odpowiednia profilaktyka. Właściwa higiena, która nie narusza naturalnego pH pochwy, pomaga zachować naturalne mechanizmy obronne organizmu i zmniejszyć ryzyko zachorowania. W rozprzestrzenianiu się chorób wenerycznych kluczową rolę odgrywa unikanie przypadkowych kontaktów seksualnych i stosowanie odpowiednich zabezpieczeń mechanicznych (prezerwatywy).
Dolegliwości związanych z infekcjami intymnymi, takich jak uczucie dyskomfortu, pieczenie, świąd, ból podczas oddawania moczu, zaczerwienienie i obrzęk sromu nie należy ignorować. Właściwa i szybka diagnostyka pomoże uniknąć groźnych powikłań, którymi mogą być nie tylko stany zapalne sąsiednich narządów, lecz również niepłodność.
- Brochmann N., Støkken-Dahl E., Radości z kobiecości: czyli wszystko o zarządzaniu narządami, Sonia Draga Sp. z o.o., 2017.
- Krzemińska-Jaśkowiak M., Cybulski Z., Występowanie grzybów z rodzaju Candida i pałeczek Enterobacteriaceae w wymazach z pochwy [w:] Medycyna doświadczalna , t. 57, nr 2, Wydawca Index Copernicus, 2005.
- Marcdante K., Kliegman R. M., Jenson H. B., Behrman R. E., Nelson. Pedatria, t. 2, Elsevier Health Sciences, 2013.
- Młynarczyk B., Majewski S., Choroby przenoszone drogą płciową [w:] Choroby zakaźne i pasożytnicze pod red. J. Cianciary, J. Juszczyka, Wydawnictwo Czelej Sp. z o.o., Lublin, 2007.
