U nas zapłacisz kartą
Królowa Kristina - Tajemnice Depilacji i Jej Dziedzictwo
Fryzury w miejscach intymnych – przeciwwskazania
Nie zaleca się, aby fryzurki w miejscach intymnych wykonywały osoby borykające się z chorobami skóry w obrębie bikini, na przykład z łuszczycą. Wszelkie podrażnienia czy rany występujące w tych sferach ciała również stanowią przeciwwskazanie do tego rodzaju zabiegów. Nie warto również przycinać włosków w miejscach intymnych podczas zaawansowanej ciąży.
Najłatwiej usunąć włoski z miejsc intymnych za pomocą nowoczesnej depilacji laserowej. To jedyny sposób z dostępnych na rynku, dzięki którym pozbywasz się niechcianego owłosienia na stałe. W gabinecie depilacji laserowej możesz usunąć włoski z okolic bikini na trzy sposoby. Do wyboru masz między innymi depilację francuską, brazylijską czy hollywoodzką. To ostatnia to depilacja całkowita. Depilacja francuska polega na usunięciu włosków tylko z linii bikini oraz pachwin. Depilacja brazylijska, również bardzo popularna, zakłada usunięcie włosków ze wzgórka łonowego do określonego kształtu, warg sromowych oraz strefy międzypośladkowej.
Obawiasz się działania lasera na miejsca intymne? Zupełnie niepotrzebnie. To metoda nie tylko bardzo skuteczna, ale również bezpieczna. Już teraz zarezerwuj swój zabieg depilacji laserowej!
Fryzury intymne – podsumowanie
Fryzury intymne zyskują coraz większe zainteresowanie. Jeżeli bierzesz pod uwagę tego typu cięcia, to możesz spróbować wykonać je samodzielnie. Pamiętaj, że najlepszym sposobem, tj. najbezpieczniejszym i najtrwalszym, jest depilacja laserowa. Metodę tę stosuje się wykonując specyficzne rodzaje depilacji, tj. kalifornijską, brazylijską czy francuską. Jeżeli jednak zależy ci na bardziej wymyślnej fryzurze, to możesz porozmawiać ze specjalistą laseroterapii.
Metody permanentnej epilacji
Wszystkie powyższe metody depilacji i epilacji wymagają ciągłego powtarzania. Co jednak, gdyby włosy dało się usunąć raz na zawsze? Współczesna kosmetologia oferuje już permanentną epilację, która, jak się łatwo domyśleć, nie jest niestety tania. Przede wszystkim mamy do dyspozycji starszą technikę zwaną elektrolizą, w ramach której do pojedynczych mieszków włoskowych wbija się igłę i za jej pomocą aplikuje prąd elektryczny, który niszczy mieszek. Procedura jest dość czasochłonna i umiarkowanie bolesna, wymaga powtórzonych sesji przez okres ok. 1 roku, a ponadto stwarza ryzyko przebarwień, infekcji i blizn.
Nowszą propozycją jest epilacja laserowa, która wykorzystuje wiązkę światła do niszczenia rosnących włosków. Niestety, wskazana jest głównie dla osób o ciemnych włosach i jasnej skórze, gdyż laser działa na melaninę, pigment decydujący o zabarwieniu skóry i włosów. Procedura jest mniej uciążliwa niż elektroliza, ale również wymaga powtarzania i nie gwarantuje całkowitego pozbycia się owłosienia, ale raczej jego znaczną redukcję. Ponadto, przez 2-3 dni po zabiegu widoczny jest obrzęk i zaczerwienienie skóry, a w rzadkich wypadkach dochodzi do przebarwień i poparzeń.
Alternatywnie można jeszcze wybrać epilację metodą IPL, czyli intensywnego światła pulsacyjnego. Działa ona podobnie do lasera, choć w tym przypadku mamy do czynienia z wiązką promieni o różnej długości fali, które niszczą cebulkę włosową bez ryzyka uszkodzenia skóry wokół. Również jest ona polecana osobom o ciemniejszym owłosieniu i raczej redukuje gęstość włosów niż usuwa je wszystkie. W porównaniu z laserem jest jednak bardziej komfortowa i mniej ryzykowna, choć jednocześnie nieco mniej efektywna (Toosi i in., 2006).
Historia depilacji
Trudno uwierzyć, ale pierwsze techniki depilacji nie miały nic wspólnego z dbałością o urodę. Zdaniem historyków już społeczeństwa epoki kamienia wykorzystywały ostre kamienie, a nawet zwierzęce kły, aby pozbywać się włosów w celach… samoobrony! Przeciwnikom trudniej było bowiem chwycić się w boju, gdy nie było za co… Z upływem czasu usuwanie włosów nabrało jednak znaczenia higienicznego, a potem także kulturalnego – gładka skóra kojarzyła się z czystością i wyższością, więc była obiektem pożądania klas rządzących i arystokracji. W starożytnym Egipcie stosowano już lepką pastę z cukru, wody i soku z cytryny, która zastygając na ciele pozwalała wyrywać niechciane włoski. W użyciu były również pumeks oraz ostre muszle. Słynna królowa Kleopatra kazała sobie usuwać całe owłosienie!
W antycznym Rzymie stosowano już pierwsze żyletki, pincety oraz prymitywne kremy depilujące, ale zaczęła się zaznaczać wyraźna różnica między płciami – od kobiet oczekiwano niewinnej gładkości, od mężczyzn owłosienia oznaczającego siłę i dominację. Tym niemniej, gladiatorów na potrzeby widowiskowej walki bardzo często golono. Na Bliskim Wschodzie powstała z kolei technika nitkowania, czyli korygowania brwi czy zarostu na twarz za pomocą dwóch skręconych nici, które przesuwano równolegle do powierzchni skóry.
W czasach średniowiecza depilację wśród kobiet rozpropagowała angielska królowa Elżbieta I, która słynęła z wygolonych brwi i przesuniętej w górę linii czoła. Do usuwania owłosienia używano wówczas specyficznych mieszanek z amoniakiem. Rewolucję w zakresie technologii przyniósł XVIII w., kiedy to wymyślono pierwszą brzytwę. Coraz bardziej zaawansowane stawały się również masowo wyrabiane kremy depilacyjne. XX w. przyniósł za to nie tylko narodziny żyletki i elektrycznej maszynki do golenia dla kobieta, ale także przełom w nowoczesnych, kosmetycznych technikach usuwania włosków.
Dodajmy, że golenie włosów ma często motywy religijne i praktykowane jest szeroko w buddyzmie, stosowane było również jako forma kary np. dla kobiet socjalizujących się z Nazistami w czasie II Wojny Światowej. Obecnie jest szeroko praktykowane także w wojsku, medycynie (przed operacjami) oraz sporcie (np. dla lepszych osiągów pływackich).