U nas zapłacisz kartą
Zaczerwieniona skóra twarzy - Przyczyny, Skuteczne Środki i Porady
Trądzik różowaty – co należy o nim wiedzieć?
Posiadanie cery naczynkowej bardzo często wiąże się z inną przypadłością, jaką jest trądzik różowaty. To przewlekła i zapalna choroba skóry, która z roku na rok dotyczy coraz większej liczby kobiet w coraz młodszym wieku. Kiedyś wychodzono z założenia, że trądzik różowaty to przede wszystkim problem kobiet w średnim wieku, które zaczynają wchodzić w okres menopauzy. Aktualnie jego pierwsze objawy można zauważyć już około 25. roku życia.
Trądzik różowaty, którego jednym z objawów jest nagłe zaczerwienienie twarzy i szyi, stanowi zupełnie inną jednostkę chorobą niż trądzik pospolity. Niestety podobieństwo nazw, a także niejednoznaczne pierwsze symptomy rosacea sprawiają, że niektóre osoby w jego leczeniu stosują preparaty przeciwtrądzikowe, które mogą zaostrzyć objawy lub zupełnie nie zwracają na nie uwagi. W przypadku trądziku różowatego warto mieć jednak na uwadze, że może on rozwijać się na wcześniejszym podłożu łojotokowym.
Trądzik różowaty to choroba, której całkowite wyleczenie nie jest możliwe. Warto jednak pamiętać, że wczesne rozpoznanie objawów choroby daje duże szanse na skuteczne uporanie się z rumieniem na skórze i niedopuszczenie do rozwoju pozostałych objawów.
Przyczyny trądziku różowatego
Skąd tak naprawdę na skórze bierze się trądzik różowaty i towarzyszący mu rumieniec na twarzy oraz nierzadko piekąca twarz? Niestety jego dokładne przyczyny w dalszym ciągu nie zostały poznane, mimo to lekarze i naukowcy jego podwalin upatrują przede wszystkim w uwarunkowaniach genetycznych, a także niewłaściwym funkcjonowaniu naszego układu odpornościowego, co może także wiązać się z niepoprawną pracą bariery ochronnej skóry.
Ponadto do przyczyn występowania trądziku różowatego można zaliczyć zaburzenia gospodarki hormonalnej. Choroba ta często uaktywnia się w przypadku kobiet w ciąży, stosujących antykoncepcję hormonalną lub przechodzących menopauzę. Przyczyną mogą być także zaburzenia naczynioruchowe, które sprawiają, że naczynia krwionośne umiejscowione na naszej twarzy są bardziej aktywne niż w przypadku innych typów skóry.
Czerwona twarz — charakterystyka problemu
Zaczerwienienie twarzy to powszechna i wstydliwa dolegliwość, która dotyka wielu osób niezależnie od płci i wieku. Czerwona skóra na twarzy jest naturalnym procesem, który zachodzi w naszym organizmie. Mimo wszystko, jeśli występuje zbyt często, powinniśmy zwrócić na nie szczególną uwagę.
Jeśli skóra jest wrażliwa i gwałtownie reaguje na różne czynniki, najczęściej charakteryzowana jest jako cera naczynkowa. Jest to efekt płytko umiejscowionych i za mało elastycznych naczyń krwionośnych, przez co skóra jest cienka i delikatna- czyli bardziej narażona na uszkodzenia i wpływ czynników zewnętrznych.
Warto zauważyć, że nie tylko cera naczynkowa może prowadzić do pojawienia się czerwonej twarzy, ale także różne przyczyny zaczerwienienia twarzy, takie jak alergie, reakcje na kosmetyki, stres czy ekspozycja na skrajne temperatury.
- różnego rodzaju alergie,
- toczeń rumieniowaty układowy,
- trądzik pospolity,
- atopowe zapalenie skóry,
- infekcje,
- łuszczyca,
- trądzik różowaty.
Rumień na twarzy – wstydliwy problem
Czerwone plamy na twarzy, nazywane rumieniem, to bardzo powszechny i wstydliwy problem, który może pojawić się niezależnie od wieku czy płci, choć znacznie częściej obserwuje się go u kobiet. Co ciekawe, w przeszłości, chociażby w czasach młodości naszych mam, rumiana skóra i zaczerwienione policzki były uznawane za oznakę dobrego zdrowia, atrakcyjności, a także dobrej kondycji. Niestety w rzeczywistości to sygnał ostrzegawczy, który wysyła nam nasza skóra na temat swojego stanu.
Czerwone plamy na skórze, czerwone policzki czy rumieńce na twarzy to oznaka nadmiernej reaktywności skóry, charakterystyczna dla cery wrażliwej. Jak już wspomniano, zaczerwienienie na twarzy jest często spotykane u obu płci, jednak częściej pojawia się u kobiet oraz osób posiadających I i II fototyp skóry.
Pojawiające się rumieńce na policzkach nigdy nie powinny być przez nas lekceważone, ponieważ z czasem mogą ulec utrwaleniu i przekształcić się w trądzik różowaty.
Zaczerwieniona twarz – domowe sposoby
Jeśli doskwierają nam zaczerwienienia na twarzy, domowe sposoby mogą być wsparciem dla wcześniej wspomnianych metod ich zwalczania. Pamiętajmy jednocześnie, że zarówno domowe sposoby na czerwoną twarz, jak i wskazówki wymienione wyżej są tylko elementem redukowania przebarwień – zawsze powinniśmy w razie potrzeby zasięgnąć opinii lekarza, by wykluczyć ewentualne problemy na tle zdrowotnym i, gdy okaże się to koniecznie, skorzystać z farmakoterapii, jeżeli zostanie ona zalecona.
Jeśli często zauważasz u siebie czerwoną twarz, domowe sposoby, jakie możesz wypróbować, to:
• maseczka z płatków owsianych – zawierają skrobię, beta-glukany oraz fenole, czyli substancje, które działają na skórę kojąco. Wystarczy zmieszać szklankę płatków z odrobiną wody, a następnie nanieść całość na twarz i pozostawić na ok. 15 minut,
• okład z zielonej herbaty – zielona herbata znana jest ze swoich właściwości przeciwzapalnych. Zaparz 2-3 torebki, po czym ostudź napój. Później wystarczy nasączyć nim ręcznik lub ściereczkę do twarzy i przyłożyć ją do skóry na 5-10 minut,
• plastry ogórka – zielony ogórek działa łagodząco i daje efekt chłodzenia, co z pewnością przyniesie nam ulgę. Do przygotowania maseczki nie potrzeba specjalnych produktów, wystarczy pokroić ogórek na plastry i przyłożyć je do twarzy na 15 minut,
• okłady ziołowe – np. łagodzącego oczaru wirginijskiego, który poprawia ukrwienie skóry albo ze skrzypu polnego, uszczelniającego ścianki naczyń krwionośnych.
Pielęgnacja czerwonej skóry twarzy
Czerwona twarz wymaga od nas specjalnej pielęgnacji. Przy wyborze kosmetyków warto zwrócić szczególną uwagę na takie z delikatnym składem, przeznaczone do skóry suchej i wrażliwej. Należy sięgnąć po produkty, które pomagają w odbudowie, regeneracji i wzmocnieniu warstwy ochronnej skóry oraz wzmocnią naczynia krwionośne (kapilary).
Pożądanymi składnikami w kosmetykach będą witaminy C, K oraz E, gliceryna, pantenol, kwas laktobionowy, wyciąg z kasztanowca i arniki, oczar wirginijski, nagietek, rutyna, a także oleje roślinne (np. olej z awokado) oraz ceramidy.
Należy unikać peelingów gruboziarnistych, mycia w gorącej lub zbyt zimnej wodzie oraz pocierania twarzy ręcznikiem. Wybieraj kosmetyki, które w składzie nie posiadają alkoholu oraz mocnych detergentów.
Warto, żeby produkty nawilżały i natłuszczały skórę. Do tego zadania idealnie sprawdzą się emolienty, które nawilżają i dodatkowo zostawiają delikatną warstwę na powierzchni skóry (chroni ona przed wysychaniem naskórka). Zaleca się także codzienne używanie kremu z filtrem UV SPF 50 do ochrony przed promieniowaniem słonecznym (również zimą).
