U nas zapłacisz kartą
Walka z Egzemą na Nogach - Skuteczne Metody Leczenia i Pielęgnacji Skóry
Egzema na stopach - przyczyny, rodzaje, objawy, leczenie
Egzema to bardzo wstydliwe schorzenie, może dosięgnąć każdego z nas. Z czym dokładnie mamy do czynienia? Czym jest egzema na stopach? Jakie są jej przyczyny? Po czym poznać, że mamy do czynienia z egzemą na stopach i jak wygląda leczenie? To pytania, na które znajdziesz odpowiedzi w poniższym tekście, więc koniecznie zapoznaj się z jego treścią!
Egzema stóp zwana również wypryskiem, to stan zapalny rozwijający się w warstwie naskórka i skóry właściwy w obrębie kończyn dolnych. Wywołać go mogą rozmaite czynniki endogenne oraz egzogenne. Niestety egzema na stopach należy do dość częstych przypadłości i nie odnosi się jednej konkretnej jednostki chorobowej, lecz całej grupy chorób o podobnym obrazie klinicznym, lecz zróżnicowanej etiologii. To sprawia, że egzema na stopach sprawia trudności diagnostyczne, ponieważ zanim uda się stwierdzić, co dokładnie nam dolega, ale nie tylko. Warto również wspomnieć, że leczenie chorób z kręgu egzemy bywa też bardzo skomplikowane w leczeniu.
Egzema na dłoniach: diagnostyka
Egzema na dłoniach to schorzenie, które da się leczyć. Przed przystąpieniem do leczenia konieczne jest przeprowadzenie odpowiedniej diagnostyki. W zależności od tego, jaka jest przyczyna problemu, różne mogą być przekazywane pacjentom zalecenia.
Początkowo najlepiej udać się do dermatologa, który – w dalszej kolejności – może pokierować pacjenta m.in. do alergologa.
Wstępnie w diagnostyce egzemy na dłoniach istotne jest zebranie z pacjentem wywiadu lekarskiego oraz dokonanie oceny istniejących u niego zmian skórnych.
Czasami już wtedy możliwe jest stwierdzenie przyczyny występowania egzemy na dłoniach. Może mieć to miejsce, gdy pacjent ma egzemę egzogenną wynikającą z narażenia na środki czystości podczas wykonywania zawodowych obowiązków.
W przeciwnym wypadku zlecane są dodatkowe badania, takie jak:
Wyprysk rąk musi być różnicowany z innymi jednostkami, w których przebiegu pojawiać się mogą podobne objawy. W diagnostyce różnicowej pod uwagę należy wziąć m.in.:
- łuszczycę,
- zakażenia grzybicze
- oraz świerzb.
SPOSOBY LECZENIA EGZEMY
Leczenie egzemy to postępowanie objawowe. Stosuje się emolienty, które odbudowują warstwę lipidową naskórka i nawilżają skórę. Wszystko zależy jednak od przyczyn dolegliwości. Jeśli sucha i zrogowaciała skóra pojawia się często, należy w pierwszej kolejności wykluczyć choroby ogólnoustrojowe.
W przypadku AZS, czy alergii poza pielęgnacją skóry, która stanowi podstawowy sposób leczenia, stosuje się również inne metody, w tym dietę eliminacyjną, środki steroidowe, a nawet terapię immunosupresyjną.
Sam objaw, jakim jest egzema, w stanach zaostrzenia można łagodzić przy pomocy maści i kremów zawierających kortykosteroidy o działaniu przeciwzapalnym. W pozostałych, nieco łagodniejszych przypadkach stosuje się preparaty natłuszczające i nawilżające dostępne bez recepty.
Egzema na nogach – co może być jej przyczyną?
Egzema na nogach to określenie zmian skórnych, do których dochodzi w związku z rozwojem stanu zapalnego zewnętrznych warstw skóry. Wywołujące egzemę na nogach przyczyny są bardzo zróżnicowane. Pojawiające się zmiany skórne mogą być wynikiem kontaktu z substancją uczulającą (np. metalami ciężkimi, substancjami zapachowymi lub innymi składnikami kosmetyków) lub niekorzystnymi czynnikami środowiskowymi (np. suchym powietrzem). U osób podatnych na pojawienie się egzemy na nogach, zmiany mogą wystąpić również po założeniu ubrania z uczulającego materiału (np. materiału syntetycznego lub materiału zawierającego wełnę). Pacjenci z egzemą na nogach mogą zauważać też nasilanie się objawów pod wpływem zmian hormonalnych, stresu czy wzmożonego pocenia się skóry.
Egzema na nogach występuje również w przebiegu atopowego zapalenia skóry. Jest to częsta choroba zapala o charakterze przewlekłym. Okresy zaostrzeń pojawiają się na zmianę z okresami remisji, czyli wycofania się objawów. Atopowe zapalenie skóry na nogach najczęściej rozwija się w początkowym okresie życia, u części pacjentów utrzymując się również w wieku dorosłym.
