Wszystko, co powinieneś wiedzieć o krostkach z płynem2 / 2
Swędzące krostki na dłoniach i na stopach
Swędzące krostki na dłoniach i na stopach są typowym objawem łuszczycy krostkowej ograniczonej. Jest to przewlekła choroba, obejmująca skórę dystalnych części zarówno kończyn górnych jak i dolnych. Powodowanie jest ona nadmiernym i przyspieszonym rogowaceniem komórek naskórka, przy jednoczesnym występowaniu silnego stanu zapalnego.
Wyróżnia się dwie jej podstawowe postaci:
- łuszczyca krostkowa dłoni i podeszw (Palmoplantar pustular psoriasis),
- krostkowe zapalenie skóry palców (Acrodermatitis continua Hallopeau).
Częściej występującą jest ta pierwsza. W jej przebiegu dłonie i stopy zostają pokryte krostami wypełnionymi jałową treścią, które wyrastają na zmienionym chorobowo podłożu (rumień, złuszczanie się). Możliwe są też wykwity grudkowe.
Zrogowaciała skóra ma tendencję do pękania, powodując silną bolesność. Łuszczyca krostkowa dłoni i podeszw zazwyczaj dotyka kobiety w wieku 50+. Druga z postaci choroby, czyli krostkowe zapalenie skóry palców, występuje zdecydowanie rzadziej. Wyróżnia się umiejscowieniem zmian, które lokalizują się na opuszkach palców, wałach paznokciowych i płytkach paznokci.
Ropne bąble na skórze
Bąble ropne na skórze wskazywać mogą nie tylko na jedną z postaci opryszczki, ale też tzw. czyraczność. Czyraki są objawem gronkowcowego zapalenia mieszków włosowych.
W przebiegu infekcji w pierwszej kolejności na skórze pojawiają się niezwykle bolesne, czerwone, twarde i zbite guzki. Po kilku dniach pod ich powierzchnią zaczyna się zbierać ropna treść.
W dalszej kolejności dochodzi do samoczynnego pęknięcia zmiany skórnej i rozlania się jej zawartości. Wiąże się to z kolejną porcją doznań bólowych, a dodatkowo należy się liczyć z tym, że w miejscu rozerwania czyraka pozostanie głęboka, widoczna blizna.
Czyraki występują pojedynczo. Mogą się pojawić w każdym niemal miejscu, ale zwłaszcza na plecach, ramionach, pośladkach, klatce piersiowej, szyi. W ostatnim przypadku istnieje ryzyko poważnych powikłań, z zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych włącznie.
Innym schorzeniem, w przebiegu którego pojawiające się na skórze bąble wypełnione są ropą, jest choroba Duhringa. Jest to skórna postać celiakii, a więc skrajnej postaci nietolerancji glutenu. Mimo zupełnie odrębnej etiologii, zmiany skórne przypominają te, które pojawiają się u pacjentów chorych na opryszczkę.
Różni się jednak ich lokalizacja. W tym przypadku ropnie pojawiają się w takich miejscach, jak:
- kolana i łokcie,
- pośladki i lędźwie,
- okolice łopatek,
- twarz i owłosiona skóra głowy.
Bąble na skórze jak po oparzeniu
Najczęstszą przyczyną powstawania bąbli na skórze są oparzenia. Do oparzenia może dojść w wyniku kontaktu skóry z wysoką temperaturą, promieniowaniem lub substancją żrącą. Bąble powstałe na skórze w skutek oparzenia, zazwyczaj są wypełnione płynem surowiczym, który ma na celu ochronę organizmu przed rożnymi zakażeniami. Z tego powodu nie należy ich przebijać.
Często oparzenia powstają przy gotowaniu, a jeśli czynność ta powtarzana jest przez nas codziennie - trudno o to, by bąble szybko i sprawnie się wygoiły. Zazwyczaj ich leczenie na dłoniach może trwać do ok. 2. a nawet 3. tygodni.
Bąble po oparzeniu różnią się wyglądem w zależności od tego, jaki czynnik je spowodował. Zazwyczaj takie bąble mają kilka milimetrów średnicy.