U nas zapłacisz kartą
Przyczyny i leczenie krost na palcach dłoni
Uczulenie na rękach – objawy
Bez względu na czynnik sprawczy alergia na dłoniach ma zawsze podobny przebieg. Uczulenie na rękach ma przeważnie postać drobnych, czerwonych wyprysków, które zlewają się w większe plamy. Niekiedy mogą się pojawić pęcherze wykazujące tendencję do sączenia. Zmianom skórnym towarzyszy zazwyczaj silne swędzenie, pieczenie dłoni i ból. Skóra na rękach staje się wysuszona i pomarszczona. Uczuleniu nierzadko towarzyszy obrzęk. Swędząca wysypka wyzwala u chorych konieczność drapania, które nie łagodzi świądu. Zdarza się, że dodatkowo podrażnia skórę, prowadząc do powstania otarć, uszkodzeń lub piekących owrzodzeń. Stanowią one wrota wnikania do organizmu szkodliwych czynników chorobotwórczych, które zaostrzają stan zapalny. W późniejszym czasie skóra na dłoniach staje się grubsza, zmienia się jej koloryt – jest ciemniejsza, z możliwymi bliznami, wyraźnie zaznaczają się jej naturalne bruzdy. Dla niektórych chorych objawy te stanowią przyczynę dużego dyskomfortu psychicznego.
Przy ustalaniu sposobu terapii konieczne jest przeprowadzenie testów skórnych, które określą, jaki czynnik odpowiada za reakcję alergiczną. Standardowy test zawiera 20 alergenów: niektóre metale, składniki gumy, żywice, leki do stosowania zewnętrznego, konserwanty i substancje zapachowe. Dopiero dokładna identyfikacja alergenu stanowi podstawę do opracowania leczenia. Osoby z alergią na rękach powinny stosować leki antyhistaminowe (cetyryzyna, hydroksyzyna, feksofenadyna, loratadyna). W niektórych przypadkach niezbędne jest podanie leków immunosupresyjnych, które obniżają aktywność układu odpornościowego, a w ostateczności glikokortykosteroidów. Przy zakażeniach wtórnych konieczna jest antybiotykoterapia. Należy ograniczyć ekspozycję na czynnik wyzwalający uczulenie. Warto chronić zmiany skórne specjalistyczną odzieżą. Zastosowanie ma tutaj dermasilk, czyli bielizna i odzież lecznicza z modyfikowanej przędzy jedwabnej.
Swędzące krostki na dłoniach i na stopach
Swędzące krostki na dłoniach i na stopach są typowym objawem łuszczycy krostkowej ograniczonej. Jest to przewlekła choroba, obejmująca skórę dystalnych części zarówno kończyn górnych jak i dolnych. Powodowanie jest ona nadmiernym i przyspieszonym rogowaceniem komórek naskórka, przy jednoczesnym występowaniu silnego stanu zapalnego.
Wyróżnia się dwie jej podstawowe postaci:
- łuszczyca krostkowa dłoni i podeszw (Palmoplantar pustular psoriasis),
- krostkowe zapalenie skóry palców (Acrodermatitis continua Hallopeau).
Częściej występującą jest ta pierwsza. W jej przebiegu dłonie i stopy zostają pokryte krostami wypełnionymi jałową treścią, które wyrastają na zmienionym chorobowo podłożu (rumień, złuszczanie się). Możliwe są też wykwity grudkowe.
Zrogowaciała skóra ma tendencję do pękania, powodując silną bolesność. Łuszczyca krostkowa dłoni i podeszw zazwyczaj dotyka kobiety w wieku 50+. Druga z postaci choroby, czyli krostkowe zapalenie skóry palców, występuje zdecydowanie rzadziej. Wyróżnia się umiejscowieniem zmian, które lokalizują się na opuszkach palców, wałach paznokciowych i płytkach paznokci.
Co wywołuje uczulenie na rękach? Objawy i łagodzenie alergii na dłoniach
Uczulenie na rękach może się pojawić w wyniku działania rozmaitych czynników, ale najczęściej odpowiadają za nią alergeny zawarte w detergentach, płynach do zmywania, farbie drukarskiej, oleju napędowym i metalach, takich jak kobalt, chrom i nikiel.
Alergia na rękach stanowi dość częsty problem, gdyż dłonie są najbardziej narażoną na kontakt z czynnikami alergizującymi częścią ciała. Uczulenie na rękach ma przeważnie postać drobnych, czerwonych wyprysków, które zlewają się w większe plamy. Zmianom skórnym towarzyszy zazwyczaj silne swędzenie, pieczenie dłoni i ból. Dolegliwości mogą obejmować tylko palce lub całą wewnętrzną bądź zewnętrzną stronę dłoni.
Zobacz film: Alergia - choroba cywilizacyjna. Źródło: DeFacto
Swędzące krostki na twarzy
Swędzące krostki na twarzy z dużą dozą prawdopodobieństwa wskazywać mogą na rozwój trądziku w postaci krostkowej lub grudkowo-krostkowej. Są to odmiany trądziku pospolitego (młodzieńczego), typowego dla osób w wieku dojrzewania (zwłaszcza chłopców), ale też późnego, występującego u pacjentów po 25 roku życia (przede wszystkim kobiet).
Pojawiające się w przebiegu choroby krosty są wypełnione ropną treścią. Skóra wokół objęta jest procesem zapalnym. Wykwity te są niezwykle trwałe, z trudem poddają się leczeniu, a zanikając często pozostawiają po sobie głębokie, szpecące blizny.
Podstawowe lokalizacje dla trądziku młodzieńczego krostkowego, to czoło i broda. Natomiast u osób starszych, wykwity pojawiają się na brodzie, linii żuchwy oraz szyi.
W przypadku zmian grudkowo-krostkowych, na twarzy występuje też drugi rodzaj wyprysków – są to twarde, zbite guzki, wypełnione łojem, co wprost związane jest z nadprodukcją sebum. Przyczyny wykwitania swędzących krost na twarzy są zróżnicowane.
Do głównych czynników sprawczych zaliczane są:
- predyspozycje genetyczne – skłonność do dziedziczenia choroby,
- zaburzenia hormonalne – wzmożona synteza androgenów i estrogenów,
- nadaktywność gruczołów łojowych.
Uwaga – trądzik najczęściej występuje na twarzy, ale nie tylko. Pojawić mogą się także swędzące krostki na plecach, klatce piersiowej, ramionach, rzadziej – w innych miejscach ciała.
