U nas zapłacisz kartą
Walka z problemami skórnymi - Męskie rozwiązania antybiotykowe
Dawkowanie preparatu
Lek stosuje się zewnętrznie na zmienioną chorobowo skórę. Zalecane dawkowanie Bedicort G to nakładanie niewielkiej ilość maści na zmiany 1-2 razy dziennie. Maksymalny czas ciągłego stosowania nie powinien być dłuższy niż 2 tygodnie. Należy pamiętać, by nie stosować leku w postaci opatrunków okluzyjnych.
U niektórych osób podczas stosowania maści Bedicort G występują skutki uboczne. Mogą pojawić się: zmiany trądzikopodobne, plamica posteroidowa, zatrzymanie wzrostu naskórka, zanik tkanki podskórnej, suchość skóry, odbarwienia lub przebarwienia skóry, zanik skóry, rozstępy, stan zapalny mieszków włosowych, nadmierne owłosienie skóry, alergiczne kontaktowe zapalenie skóry, pokrzywka, wysypka plamisto-grudkowa, zapalenie skóry wokół ust, reakcje nadwrażliwości, zintensyfikowanie objawów jaskry, po zastosowaniu na skórę powiek - przyspieszenie rozwoju zaćmy, rozszerzenie powierzchniowych naczyń krwionośnych, objawy ototoksyczności (zwłaszcza, gdy preparat stosowany był na dużą powierzchnię lub uszkodzoną skórę), uszkodzenie nerek (szczególnie, gdy maść stosowana była jednocześnie z lekami nefrotoksycznymi lub u pacjenta występowało zaburzenie czynności nerek).
- zahamowania czynności osi podwzgórze-przysadka-nadnercza,
- hamowania wzrostu oraz rozwoju u dzieci,
- zespół Cushinga,
- hiperglikemia,
- częstomocz,
- nadciśnienie,
- obrzęki,
- obniżenie odporności.
Środki ostrożności
Substancje czynne preparatu mogą wchłaniać się przez skórę i wywoływać u niektórych pacjentów charakterystyczne dla kortykosteroidów ogólnoustrojowe objawy niepożądane. Obecność gentamycyny może powodować wystąpienie ototoksyczności oraz nefrotoksyczności, w szczególności u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Należy unikać wdrażania terapii u osób, u których zdiagnozowano zaburzenia czynności wątroby lub nerek oraz u dzieci.
Stosowanie siarczanu gentamycyny wiąże się z ryzykiem intensywnego wzrostu niewrażliwych drobnoustrojów, a także pojawieniem się bakterii, które będą odporne na działanie antybiotyku aminoglikozydowego. Podczas stosowania maści należy obserwować skórę, a jeśli wystąpi reakcja alergiczna objawiająca się świądem, pieczeniem lub zaczerwienieniem skóry, konieczne jest natychmiastowe odstawienie maści. Występowanie skórnych reakcji alergicznych może być spowodowane przez zawartość w preparacie alkoholu.
Szczególną ostrożność należy zachować w przypadku aplikowania leku na skórę pach lub pachwin. W tych miejscach skóra jest szczególnie wrażliwa, więc lek powinien być stosowany tylko w przypadkach bezwzględnej konieczności.
U pacjentów w podeszłym wieku maść powinna być stosowana ostrożnie, zwłaszcza jeżeli występują stany zanikowe w tkance podskórnej. Ostrożność należy zachować również u pacjentów chorujących na łuszczycę, ponieważ pod wpływem maści może dojść do nawrotu choroby, a także wystąpienia łuszczycy uogólnionej krostkowej, jak też ogólnych działań toksycznych, związanych z zaburzeniem czynności skóry.
Wystąpienie zakażeń skóry o podłożu grzybiczym wymaga wdrożenia dodatkowego leczenia preparatami przeciwgrzybiczymi.
Jakie składniki zawierają kremy, balsamy i maści na zmiany skórne?
Balsam do suchej skóry, maść na problemy skórne, a także kremy, to kosmetyki zawierające m.in. ceramidy, cholesterol i wolne kwasy tłuszczowe- przyczynia się to do wzmocnienia ochrony naskórka przed utratą wody. Właściwie natłuszczona skóra niweluje świąd, który może być wynikiem suchości skóry.
Składniki, które można znaleźć w preparatach na zmiany skórne, to:
- Masło Shea - jest to naturalny emolient wykazujący wszechstronne działanie. Chroni ono skórę przed nadmierną utratą wody, przyczynia się do znacznego wzmocnienia hypolipidów naskórka i intensywnie go odżywia,
- olej konopny - jest to składnik bogaty w nienasycone kwasy tłuszczowe omega-6 i omega-3, które przyspieszają regenerację skóry,
- olej z wiesiołka to kolejny, naturalny emolient doskonale wyciszający zmiany skórne. Olej z dwuletniego wiesiołka jest bogaty w kwasy tłuszczowy i witaminę E, która jest cennym sprzymierzeńcem osób cierpiących na zmiany i alergie skórne,
- niacynamid - inaczej witamina B - bierze ona udział w budowaniu naskórka, dlatego jest niezwykle potrzebna osobom borykającym się ze zmianami skórnymi,
- ceramidy - są to lipidy, które naturalnie występują w skórze. Są one zabezpieczeniem przed utratą wilgoci, dlatego ważne jest to, by wszelkie maści i preparaty na bardzo suchą skórę miały w składzie właśnie ceramidy,
- kwas hialuronowy - podobnie jak ceramidy, jest składnikiem naturalnie występującym w skórze. Jest on odpowiedzialny za jej odpowiednie nawilżenie, a np. krem do bardzo suchej skóry twarzy dostępny w aptece szybko przyniesie skórze ulgę, ukojenie i odświeżenie.
Tribiotic w ciąży i okresie laktacji
Stosowanie maści Tribiotic w ciąży nie jest zalecane. Podczas karmienia piersią również nie należy używać leku. Dotychczas nie przeprowadzono odpowiednich badań, jednak zawarte w preparacie antybiotyki, szczególnie neomycyna, mogą mieć szkodliwy wpływ na rozwój płodu/noworodka lub przebieg ciąży.
Należy zachować ostrożność, jeżeli pacjent ma alergię na jakikolwiek antybiotyk aminoglikozydowy lub polimyksynowy, ponieważ może występować także uczulenie na inne antybiotyki z tych grup.
Stosowanie Tribiotic u osób z wadą słuchu oraz z nieprawidłową czynnością nerek jest możliwe, ale wymaga wzmożonej ostrożności. Jeśli chory cierpi na zaburzenia czynności nerek, to ryzyko wystąpienia toksycznego działania leku na nerki lub słuch jest u niego podwyższone.
- wystąpią silne objawy alergiczne,
- wystąpią objawy nadwrażliwości,
- leczenie nie przynosi rezultatów,
- objawy nasilają się.
Interakcje z innymi lekami
Maść Tribiotic może wchodzić w interakcje z innymi lekami, jeżeli jest nakładana na skórę uszkodzoną lub rozległe powierzchnie skóry, ponieważ umożliwia to wnikanie substancji czynnych do organizmu.
Stosowanie preparatu jednocześnie z innymi lekami o działaniu nefro- lub ototoksycznym jest przeciwwskazane, ponieważ kumuluje się ryzyko szkodliwego działania na nerki i/lub słuch. Przykładowo silne środki moczopędne powodują wzrost stężenia neomycyny we krwi, co może wywołać nawet głuchotę. Ryzyko sumowania działań niepożądanych rośnie również, jeśli pacjent stosuje równocześnie leki o możliwych właściwościach neurotoksycznych.
Doustne przyjmowanie neomycyny podczas terapii może zwiększać prawdopodobieństwo wystąpienia reakcji nadwrażliwości.
Należy pamiętać, że stosowanie miejscowe leków z neomycyną może skutkować pojawieniem się krzyżowej reakcji uczuleniowej na pozostałe antybiotyki aminoglikozydowe.
Dystrybutor na terenie Polski: Kato Labs Sp. z o.o.
Powyższy artykuł ma charakter informacyjny i nie może zastąpić przeczytania ulotki leku ani wizyty u lekarza. Zawsze przed użyciem zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.