U nas zapłacisz kartą
Metformina a depilacja laserowa - Wpływ leku na skuteczność i bezpieczeństwo zabiegu
Leki światłouczulające – co to jest?
Po pierwsze – leki światłouczulające to leki, które zwiększają naszą wrażliwość na światło słoneczne. A tym samym zwiększa się ryzyko na przykład wystąpienia poparzeń (rumień skóry, obrzęk, a nawet pęcherze) czy przebarwień.
Dlatego jeśli w Twoim przypadku istnieje ryzyko, że bierzesz leki światłouczulające, sprawdź poniższą listę i moje wskazówki co robić żeby nie był to problem dla Ciebie. W innym przypadku jeśli o to nie zadbasz, może mieć miejsce jedna z reakcji, którą “zagroziłam” Ci powyżej 😉 .
Co ważne, nie każdy rozwinie taką reakcję podczas stosowania leku. A nawet jeśli negatywna reakcja wystąpi – niekoniecznie będzie miało to miejsce po każdym z zabiegów. Na koniec – stopień nasilenia reakcji też może być różny. Dla uproszczenia – nie ma nigdy uniwersalnego pacjenta, uniwersalnego zabiegu i uniwersalnej reakcji organizmu po zabiegu.
Depilacja laserowa a przeciwwskazania - czy metformina jest jednym z nich?
Depilacja laserowa to innowacyjna metoda usuwania owłosienia, która polega na skierowaniu promieniowania laserowego na mieszki włosowe. Laser emituje energię w postaci światła, które pochłaniane jest przez melaninę znajdującą się we włosach. Energia ta jest następnie przekształcana w ciepło, co powoduje uszkodzenie mieszka włosowego i uniemożliwia ponowny wzrost włosa. Zabieg jest bardzo skuteczny i pozwala na trwałe usunięcie nadmiaru owłosienia z różnych części ciała, takich jak pachy, nogi czy okolice bikini.
Jednak przed przystąpieniem do depilacji laserowej, należy wziąć pod uwagę różne czynniki, które mogą wpłynąć na skuteczność i bezpieczeństwo zabiegu. Jednym z ważnych czynników jest przyjmowanie określonych leków, w tym metforminy, która jest stosowana w leczeniu cukrzycy typu 2.
Metformina jest lekiem, który pomaga obniżyć poziom glukozy we krwi poprzez zwiększenie wrażliwości organizmu na insulinę oraz zmniejszenie produkcji glukozy przez wątrobę. Jednakże, metformina może wpłynąć na metabolizm glukozy w organizmie i zwiększyć ryzyko powstania oparzeń skóry w trakcie zabiegu depilacji laserowej. Ponadto, metformina może wpływać na procesy gojenia się ran, co może utrudnić proces regeneracji skóry po zabiegu depilacji laserowej.
W związku z tym, osoby przyjmujące metforminę powinny poinformować o tym swojego lekarza lub kosmetologa przed przystąpieniem do zabiegu depilacji laserowej. W niektórych przypadkach może być konieczne przerwanie stosowania metforminy na kilka dni przed i po zabiegu, aby uniknąć ryzyka powikłań. Decyzję o przerwaniu stosowania leku zawsze powinien podjąć lekarz prowadzący.
Ważne jest również, aby przed przystąpieniem do zabiegu depilacji laserowej, przeprowadzona została wnikliwa konsultacja z kosmetologiem lub lekarzem, który oceni stan skóry i określi indywidualne przeciwwskazania do zabiegu. W ten sposób można uniknąć poważnych powikłań i uzyskać optymalne efekty zabiegu depilacji laserowej.
Depilacja laserowa a cukrzyca
Popularność zabiegu depilacji laserowej ciągle rośnie. Niestety niektóre osoby podczas wstępnej konsultacji w gabinecie dowiadują się, że nie mogą skorzystać z tej metody. Istnieje bowiem lista przeciwwskazań do tego zabiegu. Czy znajduje się na niej cukrzyca? Warto pamiętać, że ta choroba w wersji wyrównanej i dobrze prowadzonej nie powinna stanowić przeciwwskazania do zabiegu trwałej depilacji laserowej. Co to oznacza? Ważne, by pacjent posiadał prawidłowe wartości glikemii. Oczywiście przed podjęciem laseroterapii odbywa się konsultacja ze specjalistą medycyny estetycznej, który przeprowadza wywiad medyczny. Każdy z pacjentów zobowiązany jest do udzielania szczerych odpowiedzi. Jeżeli choruje na cukrzycę, to koniecznie powinien o tym wspomnieć, jak również podać szczegóły leczenia.
Co wtedy, gdy być może chorujesz na niezdiagnozowaną cukrzycę, a chcesz poddać się zabiegowi depilacji laserowej? Podczas przeprowadzania wywiadu medycznego musisz pamiętać, że specjalista medycyny estetycznej nie bierze odpowiedzialności za ewentualne powikłania po zabiegu wynikające z Twojej nieświadomości, czy nieszczerości podczas wstępnej konsultacji. Dlatego jeżeli tylko masz jakiekolwiek wątpliwości i wskazane przez nas objawy cukrzycy mogą Cię dotyczyć, natychmiast udaj się do lekarza, by poddać się odpowiedniej diagnostyce. Wówczas będziesz mieć pewność, czy z Twoim zdrowiem wszystko jest w porządku i możesz poddać się depilacji laserowej, czy czeka Cię leczenie. Cukrzyca nie jest przeciwwskazaniem bezwzględnym. Jeżeli zatem chorujesz na tę dolegliwość, to po odpowiednim wyprowadzeniu na bazie leczenia, będziesz mógł skorzystać z wyjątkowej i innowacyjnej metody pozbycia się niechcianego owłosienia.
Częstym skutkiem ubocznym laseroterapii jest uwrażliwienie skóry na promieniowanie słoneczne, zmniejszony próg bólu dla tkanek poddanych leczeniu, rumienie, wysypki, a w przypadku dużych zabiegów istnieje ryzyko zakażenia skóry. U diabetyków rany i zakażenia są szczególnie niebezpieczne, dlatego cukrzycę uznaje się za przeciwwskazanie do laseroterapii, chyba że skutki terapeutyczne przewyższają ewentualne ryzyko. Osoby, które chorują i się nie leczą lub osoby u których choroba jest bardzo mocno zaawansowana nie będą mogły poddać się zabiegowi laserowego usuwania owłosienia. Natomiast jeżeli leczysz się i wyniki badań są w normie w Twoim przypadku cukrzyca nie będzie przeciwwskazaniem. Jednak nie zapomnij poinformować o tym swojego kosmetologa. Osoby leczące się na cukrzycę często przyjmują różne leki. Dlatego też powiedz przed zabiegiem jakie leki przyjmujesz. Może okazać się, że nie będą stanowiły przeciwwskazania, ale może okazać się, że przyjmujesz większe dawki i będziesz musiał skonsultować się ze swoim lekarzem prowadzącym, który oceni czy ryzyko jest niewielkie i będziesz mogła poddać się depilacji laserowej. Wystarczy tylko, że na wizytę przyniesiesz zaświadczenie lekarskie, na którym widnieje podpis lekarza z informacją, że w Twoim przypadku zabieg laseroterapii będzie bezpieczny.
Czy można wykonywać depilacje laserową przy PCOS?
Ważne jest, aby przede wszystkim podjąć się odpowiedniego leczenia u endokrynologa/ginekologa w celu uregulowania pracy hormonów, ponieważ bez leczenia farmakologicznego efekt depilacji laserowej może być krótkotrwały.
Depilacja laserowa pozwala na długotrwałe zredukowanie liczby odrastających włosów po całej serii zabiegowej, która jest stabilna przez okres dłuższy niż kompletny cykl wzrostu włosów. Zwykle u osób zdrowych, aby uzyskać satysfakcjonujący efekt, najczęściej potrzeba wykonać 6-8 zabiegów co 8-12 tygodni, w zależności od partii ciała.
W przypadku kobiet z zespołem PCOS uzyskujemy satysfakcjonujące efekty zabiegowe, aczkolwiek są one niepełne przy uśrednionej liczbie zabiegów, i z tym należy się liczyć. Najczęściej wymagana jest większa ilość zabiegów w serii oraz regularne wykonywanie zabiegów przypominających. Po zabiegach depilacji laserowej można oczekiwać redukcji liczby włosów, zmniejszenia ich grubości, spowolnienia odrastania i ogólnej poprawy stanu skory. Włosy mogą cały czas odrastać ale zdecydowanie słabsze i łatwiejsze do golenia pomiędzy zabiegami bez pozostawienia podrażnień, co już stanowi wysoki poziom zadowolenia klientek. Najtrudniejszą partią ciała do zredukowania liczby odrastających włosków jest twarz, bikini oraz uda.
Mimo wszystko, w przypadku depilacji laserowej istotnym czynnikiem decydującym o powodzeniu terapii jest kolor włosów oraz skóry. Im większy kontrast pomiędzy włosami, a skórą tym widoczne są lepsze rezultaty! Wszelkie czynniki wpływając na efekt terapii laserowej jest omawiany i oceniany na każdej konsultacji!
Przyjmowane leki, w tym hormony, najczęściej nie stanowią przeciwwskazania do wykonania zabiegu laserowego, natomiast każda przyjmowana substancja jest sprawdzana przez naszych kosmetologów pod katem działania światłouczulającego, tak aby zabieg był jak najbardziej bezpieczny! Częstym lekiem przyjmowanym przy zespole PCOS jest metformina, która może wywoływać reakcje nadwrażliwości na światło lasera.
Cukrzyca – charakterystyka i objawy
Cukrzyca to przewlekła choroba, która wpływa na funkcjonowanie całego organizmu. Może skończyć się groźnymi powikłaniami, które doprowadzą nawet do inwalidztwa czy śmierci. W Polsce na cukrzycę choruje co 20 osoba. Niestety liczba ta ciągle rośnie. Najprawdopodobniej do 2023 roku na cukrzycę będzie chorować aż 10% Polaków. Choroba ta nie oznacza jednak wyroku. Z cukrzycą można żyć, pamiętając jednak o odpowiednim leczeniu i prowadzeniu właściwego trybu życia, w tym oczywiście diety.
Cukrzyca to choroba charakteryzująca się podwyższonym stężeniem glukozy, czyli cukru we krwi. Przyczyny jej są bardzo złożone, a objawy mogą pojawić się nagle albo też po kilku latach. Wiele osób dowiaduje się o tym, że choruje na cukrzycę przypadkiem. To choroba metaboliczna, co oznacza, że kryje się pod nią sporo jednostek chorobowych. Te różnią się od siebie przebiegiem oraz rokowaniami. Przez to właśnie wyodrębniono kilka rodzajów cukrzycy.
Jakie są przyczyny powstawania cukrzycy? Chodzi głównie o zaburzenia procesów przemiany materii. W przypadku cukrzycy, jak nietrudno się domyślić, chodzi o kłopoty z gospodarką cukrową.
Z pewnością do występowania tej choroby przyczyniają się nie tylko predyspozycje genetyczne, ale także czynniki środowiskowe. Ogromne znaczenie mają złe nawyki żywieniowe. Dlatego profilaktyka obejmuje tutaj przede wszystkim zdrową dietę i pilnowanie prawidłowej masy ciała. Jeżeli chcesz na bieżąco sprawdzać, czy nie masz początków cukrzycy, musisz wykonywać regularne badania krwi. Te konsultuj na bieżąco z lekarzem, jeżeli tylko pojawiają się w nich jakieś niepokojące wartości.
Jakie są pierwsze objawy cukrzycy? Te zależą przede wszystkim od stopnia uszkodzenia komórek trzustkowych albo też tempa rozwoju oporności na insulinę. Wynikają również z typu występującej cukrzycy. Na początku zazwyczaj pojawia się tak zwany stan przedcukrzycowy. Nazywany jest także nieprawidłową tolerancją glukozy. Ciężko w tym przypadku dostrzec jakiekolwiek dolegliwości. Sygnały ostrzegawcze można za to zauważyć w badaniach krwi. To niestety bardzo duży problem, gdyż objawy pojawiają się dopiero wtedy, gdy cukrzyca nabiera już rozwiniętego stanu. Dochodzi wówczas do stężenia glukozy we krwi. Im jest wyższa, tym bardziej uciążliwy może być przebieg choroby. Regularne badania krwi powinny wykonywać przede wszystkim osoby będące w tak zwanej grupie ryzyka, czyli przede wszystkim osoby z nadwagą lub otyłością, które stosują niewłaściwą dietę, mają więcej niż 40 lat, przeszły udar lub zawał. Ryzyko wystąpienia cukrzycy jest także wysokie u osób, w których rodzinie pojawiała się ta choroba.
