U nas zapłacisz kartą
Czy można kupić tabletki z minoksydylem bez recepty?
Minoxidil – skutki uboczne
Lek może powodować miejscowe podrażnienie i wysuszenie skóry oraz nasilać niedociśnienie ortostatyczne. Ponieważ rozszerza naczynia obwodowe, nie należy łączyć go z innymi preparatami o podobnym schemacie działania. Nie wolno stosować większej niż zalecana dawki leku, ponieważ może to prowadzić do częstoskurczy, zatrzymania wody w organizmie czy niedociśnienia. Oprócz tego wystąpić mogą bóle głowy, duszności, świąd i pieczenie skóry, stany zapalne, obrzęki obwodowe czy łuszczenie skóry.
Jeżeli wystąpi ciężka reakcja alergiczna, która objawiać się może trudnościami z oddychaniem lub połykaniem, a także widocznymi obrzękami w okolicy twarzy, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem i zabrać ze sobą stosowany lek lub ulotkę. Na ogół jednak minoksydyl jest bardzo dobrze tolerowany, dlatego stał się jednym z najpopularniejszych preparatów stosowanych w terapii łysienia. Warto wiedzieć także, że za wysuszenie, podrażnienie skóry i zwiększenie jej reaktywności zazwyczaj nie odpowiada sam minoksydyl, a alkohol, w którym jest rozpuszczony.
Genetyka i łysienie, a dobór leczenia
W sytuacjach, w których terapia minoxidilem nie przynosi pożądanych efektów, można skłonić się w kierunku zastosowania innych preparatów na łysienie lub wykonanie przeszczepu włosów. Niestety, łysienie androgenowe jest schorzeniem, które związane jest z nadwrażliwością mieszków włosowych na DMT, czyli pochodną testosteronu. Jego występowanie może mieć związek z genetyką, jak również układem immunologicznym. Skoro preparat nie wykazuje działania antyandrogennego, chwilowo powstrzyma wypadanie włosów, ale nie zmieni ich wrażliwości na DMT na stałe. Prawdopodobnie po zaprzestaniu stosowania go, fryzura wróci do swojej poprzedniej postaci.
Z kolei stosując leki o działaniu antyandrogenowym, zmniejszające stężenie DMT w organizmie można liczyć na ograniczenie wypadania włosów (tak samo, jak stosując minoksydyl), jednak może powodować to również impotencję, powiększenie piersi, zmniejszenie libido oraz zaburzenia wytrysku. Leki o działaniu hamującym wytwarzanie się DMT przenikają do krwi oraz mleka matek, zatem nie mogą być przepisywane kobietom w ciąży i karmiącym.
Minoksydyl – stosowanie
1 ml roztworu nakładamy na skórę głowy, która dotknięta została problemem łysienia i rozprowadzamy opuszkami palców. Następnie należy umyć ręce. Procedurę powtarzamy dwa razy na dobę. Efekty terapii dostrzegalne są zazwyczaj po kilku miesiącach. Żeby ułatwić Pacjentom stosowanie leku, zazwyczaj wraz z nim otrzymujemy dwie różne końcówki do dozownika – dyszę i aplikator.
Pierwsza z nich ułatwia odmierzanie odpowiedniej ilości leku, natomiast druga umożliwia dokładne nałożenie go na obszar owłosiony, który został dotknięty nadmierną utratą włosów. W przypadku mężczyzn najczęściej zaleca się stosowanie roztworu 5%, natomiast u kobiet poleca się 2-procentowe stężenie. Minoxidil należy nakładać na skórę nie później niż 2 godziny przed pójściem spać.
Wskazania do stosowania minoksydylu
Wskazaniem do jego stosowania może być leczenie ciężkiego opornego na leczenie nadciśnienia w skojarzeniu z diuretykiem lub beta-adrenolitykiem. W tym kierunku jest rzadko stosowany. Wykorzystywany jest natomiast w preparatach stosowanych w leczeniu łysienia androgenowego, ponieważ zastosowany miejscowo stymuluje podział keranocytów mieszka włosowego. Dodatkowo wpływa na geny odpowiedzialne za proliferację i różnicowanie komórek mieszka włosowego. Hamuje syntezę kolagenu hamując tym samym procesy włóknienia w obrębie mieszka włosowego i skóry właściwej.
Leczenie łysienia androgenowego u mężczyzn i kobiet polega na stosowaniu 2% lub 5% roztworu minoksydylu na skórę głowy. Roztwór nanosi się na miejsce łysienia w ilości 1 ml i czynność tą powtarza się 2 razy na dobę. Nie należy stosować podwójnej dawki w przypadku pominięcia jednej z dawek. Pierwsze efekty leczenia widoczne są po około 2 miesiącach terapii. Zaprzestanie korzystania z minoksydylu może spowodować ponowną utratę włosów. Jeżeli po 4-6 miesięcy stosowania nie zauważy się poprawy należy zakończyć leczenie minoksydylem. Leczenie minoksydylem można stosować jedynie u pacjentów między 18. a 65. rokiem życia.
