U nas zapłacisz kartą
Minoksydyl w tabletkach - wszystko, co musisz wiedzieć
Genetyka i łysienie, a dobór leczenia
W sytuacjach, w których terapia minoxidilem nie przynosi pożądanych efektów, można skłonić się w kierunku zastosowania innych preparatów na łysienie lub wykonanie przeszczepu włosów. Niestety, łysienie androgenowe jest schorzeniem, które związane jest z nadwrażliwością mieszków włosowych na DMT, czyli pochodną testosteronu. Jego występowanie może mieć związek z genetyką, jak również układem immunologicznym. Skoro preparat nie wykazuje działania antyandrogennego, chwilowo powstrzyma wypadanie włosów, ale nie zmieni ich wrażliwości na DMT na stałe. Prawdopodobnie po zaprzestaniu stosowania go, fryzura wróci do swojej poprzedniej postaci.
Z kolei stosując leki o działaniu antyandrogenowym, zmniejszające stężenie DMT w organizmie można liczyć na ograniczenie wypadania włosów (tak samo, jak stosując minoksydyl), jednak może powodować to również impotencję, powiększenie piersi, zmniejszenie libido oraz zaburzenia wytrysku. Leki o działaniu hamującym wytwarzanie się DMT przenikają do krwi oraz mleka matek, zatem nie mogą być przepisywane kobietom w ciąży i karmiącym.
Minoksydyl
Historia odkrycia jego właściwości przeciwdziałających łysieniu jest dość ciekawa. U pacjentów, którzy stosowali go doustnie jako lek hipotensyjny zauważono gwałtowny odrost włosów. Dalsze badania dowiodły, że minoksydyl stosowany miejscowo rozszerza naczynia krwionośne i zwiększa przepływ krwi w obrębie skóry. Bezpośredni efekt leczniczy wynika z wydłużenia fazy anagenowej i zwiększenia wielkości mieszka włosowego. Co ważne, nie wykazuje działania antyandrogenowego. Po podaniu na skórę głowy w bardzo niewielkim stopniu wchłania się do krążenia ogólnego. Jednak stosowanie go na uszkodzoną skórę lub jego spożycie może powodować objawy przedawkowania, takie jak: tachykardia, bóle wieńcowe, spadek ciśnienia krwi, duszności.
Zgodnie z rekomendacjami Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego minoksydyl stosuje się w preparatach o stężeniu 2 i 5%. Zaleca się aplikować je raz lub dwa razy na dobę - najpóźniej 2 godziny przed położeniem się spać, aby uniknąć przeniesienia leku na poduszkę, a następnie na twarz (mogłoby dojść do podrażnienia wrażliwej skóry twarzy). Należy przestrzec pacjenta, że w początkowej fazie leczenia (ok. 2 - 6 tygodni) może wystąpić wzmożona utrata owłosienia. Pierwsze widoczne efekty leczenia w postaci zahamowania wypadania włosów oraz zwiększenia ich ilości pojawiają się po ok. 2 miesiącach systematycznego stosowania. Szczyt efektów obserwuje się po roku aplikowania preparatu.
Minoksydyl (łac. Minoxidilum) od niedawna występuje na rynku jako substancja pro receptura. Przybiera postać białawego proszku o charakterze krystalicznym, który nie rozpuszcza się w wodzie. Jest natomiast rozpuszczalny etanolu 96˚ i glicerolu - najlepiej w ich mieszaninie 2:1 (dla uzyskania przyjemniejszej dla skóry konsystencji często zastępuje się połowę ilości glicerolu wodą).
Szybkość procesu rozpuszczania minoksydylu uzależniona jest od jego ilości i może trwać nawet kilka godzin - proces ten można przyspieszyć poprzez podgrzanie roztworu do temperatury 40˚C. Uzyskanie roztworu minoksydylu o stężeniu 5% i wyższym wymaga dodatku kwasu salicylowego jako solubilizatora (w przypadku obecności w roztworze wody dodatkowym solubilizatorem jest kwas cytrynowy lub winowy).
Wskazania do stosowania minoksydylu
Wskazaniem do jego stosowania może być leczenie ciężkiego opornego na leczenie nadciśnienia w skojarzeniu z diuretykiem lub beta-adrenolitykiem. W tym kierunku jest rzadko stosowany. Wykorzystywany jest natomiast w preparatach stosowanych w leczeniu łysienia androgenowego, ponieważ zastosowany miejscowo stymuluje podział keranocytów mieszka włosowego. Dodatkowo wpływa na geny odpowiedzialne za proliferację i różnicowanie komórek mieszka włosowego. Hamuje syntezę kolagenu hamując tym samym procesy włóknienia w obrębie mieszka włosowego i skóry właściwej.
Leczenie łysienia androgenowego u mężczyzn i kobiet polega na stosowaniu 2% lub 5% roztworu minoksydylu na skórę głowy. Roztwór nanosi się na miejsce łysienia w ilości 1 ml i czynność tą powtarza się 2 razy na dobę. Nie należy stosować podwójnej dawki w przypadku pominięcia jednej z dawek. Pierwsze efekty leczenia widoczne są po około 2 miesiącach terapii. Zaprzestanie korzystania z minoksydylu może spowodować ponowną utratę włosów. Jeżeli po 4-6 miesięcy stosowania nie zauważy się poprawy należy zakończyć leczenie minoksydylem. Leczenie minoksydylem można stosować jedynie u pacjentów między 18. a 65. rokiem życia.