Minoksydyl w tabletkach - wszystko, co musisz wiedzieć
Loxon 2% minoxidil 60 ml
Lek Loxon 2% w postaci płynu na skórę głowy z minoksydylem to produkt o działaniu pobudzającym wzrost włosów, który stosuje się w przypadku problemów z łysieniem androgenowym. Lek przeznaczony jest dla pacjentów w wieku powyżej 18 lat i jednocześnie poniżej 65 lat. Produkt należy aplikować jedynie na nieuszkodzoną skórę głowy.
Na co jest Loxon 2%? Wskazaniem do stosowania produktu jest łysienie androgenowe u kobiet i mężczyzn. Działanie leku polega na hamowaniu miniaturyzacji mieszków włosowych oraz odwracaniu tego procesu, a dodatkowo produkt leczniczy pobudza namnażanie się komórek mieszków włosowych w fazie wzrostu. Funkcją Loxon 2% jest zatem hamowanie wypadania włosów typu androgenowego oraz pobudzanie porostu włosów. Substancją czynną produktu jest minoksydyl.
Pierwsze efekty stosowania leku zauważalne są zazwyczaj po około 4-miesięcznej terapii, a efekt maksymalny można uzyskać, gdy lek stosowany jest regularnie przez około 12 miesięcy. Podstawą, jeśli chodzi o efektywność terapii, jest systematyczność aplikacji leku, ponadto na efekty leczenia wpływ mają indywidualne cechy pacjenta.
W opakowaniu znajduje się 60 ml płynu na skórę Loxon 2% o stężeniu 20 mg/ml. Zawartość substancji czynnej leku w 1 ml płynu wynosi 20 mg. Substancje pomocnicze leku to natomiast glikol propylenowy, woda oczyszczona, etanol 96% oraz kwas cytrynowy. Z produktu leczniczego należy korzystać zgodnie z informacjami zawartymi w jego ulotce, chyba że lekarz zaleci inaczej. Lek Loxon 2% należy stosować dwa razy na dobę. Jednorazowa aplikacja polega na rozprowadzeniu 1 ml płynu na skórę głowy objętą procesem łysienia oraz wmasowaniu go w skórę. 1 rozpylenie produktu to objętość leku odpowiadająca 0,1 ml, co oznacza, że w 10 rozpyleniach znajduje się 1 ml produktu. Nie powinno się przekraczać dawki większej niż 2 ml płynu na dobę. Na początku terapii (zazwyczaj w pierwszych 2-6 tygodniach stosowania leku) wystąpić może nasilona utrata włosów. Zwykle efekt ten mija, ale jeśli utrzyma się dłużej niż 2 tygodnie, należy odstawić produkt i skonsultować się z lekarzem.
Minoksydyl – stosowanie
1 ml roztworu nakładamy na skórę głowy, która dotknięta została problemem łysienia i rozprowadzamy opuszkami palców. Następnie należy umyć ręce. Procedurę powtarzamy dwa razy na dobę. Efekty terapii dostrzegalne są zazwyczaj po kilku miesiącach. Żeby ułatwić Pacjentom stosowanie leku, zazwyczaj wraz z nim otrzymujemy dwie różne końcówki do dozownika – dyszę i aplikator.
Pierwsza z nich ułatwia odmierzanie odpowiedniej ilości leku, natomiast druga umożliwia dokładne nałożenie go na obszar owłosiony, który został dotknięty nadmierną utratą włosów. W przypadku mężczyzn najczęściej zaleca się stosowanie roztworu 5%, natomiast u kobiet poleca się 2-procentowe stężenie. Minoxidil należy nakładać na skórę nie później niż 2 godziny przed pójściem spać.
Wskazania do stosowania minoksydylu
Wskazaniem do jego stosowania może być leczenie ciężkiego opornego na leczenie nadciśnienia w skojarzeniu z diuretykiem lub beta-adrenolitykiem. W tym kierunku jest rzadko stosowany. Wykorzystywany jest natomiast w preparatach stosowanych w leczeniu łysienia androgenowego, ponieważ zastosowany miejscowo stymuluje podział keranocytów mieszka włosowego. Dodatkowo wpływa na geny odpowiedzialne za proliferację i różnicowanie komórek mieszka włosowego. Hamuje syntezę kolagenu hamując tym samym procesy włóknienia w obrębie mieszka włosowego i skóry właściwej.
Leczenie łysienia androgenowego u mężczyzn i kobiet polega na stosowaniu 2% lub 5% roztworu minoksydylu na skórę głowy. Roztwór nanosi się na miejsce łysienia w ilości 1 ml i czynność tą powtarza się 2 razy na dobę. Nie należy stosować podwójnej dawki w przypadku pominięcia jednej z dawek. Pierwsze efekty leczenia widoczne są po około 2 miesiącach terapii. Zaprzestanie korzystania z minoksydylu może spowodować ponowną utratę włosów. Jeżeli po 4-6 miesięcy stosowania nie zauważy się poprawy należy zakończyć leczenie minoksydylem. Leczenie minoksydylem można stosować jedynie u pacjentów między 18. a 65. rokiem życia.
Jak obchodzić się z finasterydem w recepturze?
Finasteryd występuje w postaci białego lub prawie białego, krystalicznego proszku, który praktycznie nie rozpuszcza się w wodzie, ale łatwo rozpuszcza w etanolu. W terapii zewnętrznej stosuje się go zazwyczaj w stężeniach od 0,25% do 1%. Podczas przygotowywania recepturowych preparatów z finasterydem należy zachować szczególną ostrożność. Odradza się przygotowywanie leku przez kobiety w ciąży lub ją planujące. Finasteryd, pokonując barierę naskórkową, może dostać się bowiem do krwioobiegu, co może być szkodliwe dla płodu płci męskiej. Konieczne jest więc stosowanie odpowiednich zabezpieczeń, takich jak rękawiczki ochronne i maseczka. Ponadto finasteryd jest wrażliwy na działanie światła, dlatego surowiec należy przechowywać w ciemnym miejscu i szczelnie zamkniętych pojemnikach.
Finasteryd jest często łączony w lekach recepturowych z wspomnianym wcześniej minoksydylem. Często dodaje się również surowce olejowe, np. olej rycynowy, który działa łagodząco na podrażnienia i odżywczo na cebulki włosów. Przed użyciem preparatu należy go wstrząsnąć, ponieważ składa się on z dwóch warstw: etanolowej i olejowej:
Rp.
Finasteridi 0,5
Minoxidili 2,5
Ac. salicylici 0,5
Ol. Ricini 2,5
Vit. A liq. 0,5
Ethanoli 70% ad 50,0
M.f. mixture ad usum externum.
S. przed użyciem wstrząsnąć
