U nas zapłacisz kartą
Jak radzić sobie z niegojącą się krostą?
Jakich sposobów pielęgnacji wymaga sucha i pękająca skóra na palcach u nóg oraz zgięciach palców?
Stopy należy regularnie złuszczać. Przy grubej warstwie zrogowaciałego, szorstkiego naskórka, zwłaszcza w okolicach pięt i paznokci, aby zapobiec dolegliwościom, można zdecydować się na jego mechaniczne usunięcie przy pomocy peelingu. Wypróbuj np. solny peeling do stóp SWEDERM® MINT SALTY FOOT SCRUB, który dzięki zawartości ekstraktów roślinnych i witaminy E nie tylko złuszcza martwy naskórek, lecz także zmiękcza, nawilża skórę oraz przywraca jej elastyczność. Pamiętaj jednak, aby nie wykonywać peelingów częściej niż 1-2 razy w tygodniu, ponieważ zbyt intensywne złuszczanie może pobudzić proces rogowacenia i pogorszyć kondycję naskórka.
Przed peelingiem lub jako oddzielny zabieg regeneracji skóry, warto moczyć stopy w roztworze soli do kąpieli. Do miski z ciepłą wodą dodaj SWEDERM® MINT FOOT BATH SALT. Preparat zawiera sól bogatą w odżywcze minerały, ekstrakty roślinne oraz mocznik o właściwościach zmiękczających skórę. Sól jest polecana także osobom, których stopy są zmęczone po ciężkim dniu lub wysiłku fizycznym. Po kąpieli skóra będzie oczyszczona, miękka i pachnąca.
W następnym kroku, po zmiękczeniu naskórka, warto nałożyć na stopy warstwę kremu nawilżającego. Jeśli skóra jest bardzo wysuszona i zrogowaciała, można zastosować maść, np. SWEDERM® HUDSALVA SENSITIVE, która intensywnie regeneruje i nawilża suchy naskórek. Zawiera alantoinę, glicerynę i bisabolol, dzięki czemu wykazuje właściwości przeciwzapalne i regeneracyjne oraz odżywcze. Mimo bogatej konsystencji, maść szybko się wchłania. Preparat jest polecany przede wszystkim osobom, których naskórek jest odwodniony, wysuszony i skłonny do rozwarstwiania się. Oprócz stóp możesz stosować maść do pielęgnacji skóry dłoni oraz innych partii ciała potrzebujących nawilżenia i regeneracji. Jest to produkt hipoalergiczny, więc sprawdzi się też u osób ze skórą wrażliwą, atopową, a także u małych dzieci.
Co wspomaga gojenie się ran?
Jeśli rana nie chce się goić, należy zgłosić się do lekarza i podjąć odpowiednie leczenie. Podstawą są właściwie dobrane opatrunki, a także sama technika wykonywanie opatrunków (na przykład stosowanie kontrolowanego ucisku za pomocą bandaży). Trudno gojące się rany trzeba regularnie odkażać, oczyszczać, dlatego stan skóry powinien być kontrolowany przez lekarza.
Należy również wykonać badania, by dowiedzieć się, co jest przyczyną zaburzonego procesu gojenia się rany. Badania zleca lekarz na podstawie stanu zdrowia pacjenta, zebranego wywiadu, obserwacji.
Jednym z badań, które może zlecić lekarz w przypadku takiej rany, jest USG Doppler układu żylnego lub tętniczego. Konieczna może być także konsultacja chirurga naczyniowego.
Istotne może być także badanie poziomu glikemii we krwi, jeśli istnieje podejrzenie cukrzycy.
W przypadku niegojących się ran pobiera się również wymazy bakteriologiczne, by sprawdzić, czy rana nie uległa zakażeniu, a także wycinki do badania histopatologicznego, na podstawie którego lekarz ocenia, czy rozwinął się nowotwór.
Inne badania, które może zlecić lekarz to m.in. oznaczenie czynnika reumatoidalnego, stężenia kreatyniny i mocznika we krwi.
Warto zdiagnozować przyczynę problemów z gojeniem się rany, bo dzięki temu możliwe jest dopasowanie odpowiedniego leczenia. Postawienie odpowiedniej diagnozy może również uratować życie, zwłaszcza gdy organizm toczy poważna choroba.
Co robić, by przyspieszyć gojenie się rany?
Przede wszystkim wykonać odpowiednie badania i stosować się do zaleceń lekarza. Istotne jest regularne zmienianie opatrunków i odpowiednia pielęgnacja skóry. Zaniedbania mogą prowadzić do pogłębiania się problemu.
W przypadku problemów z krążeniem ważne jest stosowanie terapii uciskowej (kompresji), w tym skarpet, pończoch, bandaży usprawniających krążenie. Dla procesu gojenia się ran istotna jest również aktywność. Chorzy na niewydolność żylną powinni jak najmniej siedzieć i przebywać w bezruchu.
Niegojąca się rana a nowotwór skóry
Rak podstawonokomórkowy jest jednym z najczęstszych nowotworów skóry. Jego objawem może być niewielkie, płytkie owrzodzenie, które zazwyczaj wygląda jak nieduża rana. Pokrywa się strupkiem, który cyklicznie odpada – odsłaniając w ten sposób owrzodzenie. Zdarza się, że o tym typie nowotworu mogą świadczyć też guzki o perłowej powierzchni pojawiające się na skórze oraz niewielkie zaczerwienienie. Zmiany związane z nowotworem podstawnokomórkowym zwykle występują na tych częściach ciała, które są odsłonięte i wystawiane na słońce. W większości przypadków pojawiają się na twarzy lub szyi, rozwijają się miejscowo i powoli.
Jeśli zauważycie, że rana nie goi się przez kilka tygodni – powinniście zareagować. Żeby rozpoznać, czy zmiana na skórze ma niepokojący charakter, należy udać się do dermatologa, który oceni to poprzez badanie dermatologiczne z wykorzystanie dermatoskopu (później dokonuje się badania histopatologicznego). Badania pozwolą określić ich dokładne podłoże. Nowotwór ten ma charakterystyczny wygląd, dlatego lekarz często już po pierwszych oględzinach jest w stanie z dużym prawdopodobieństwem rozpoznać tę chorobę. Choć ten rodzaj raka cechuje się złośliwym charakterem to wykryty odpowiednio wcześnie – jest całkowicie uleczalny. Warunkiem jest jednak podjęcie odpowiedniego leczenia.
Poza niegojącymi się ranami niepokój powinny wzbudzić także następujące objawy:
- Łuszcząca się zmiana skórna – taka zmiana zazwyczaj po zastosowaniu odpowiednich zabiegów kosmetycznych regeneruje się i znika. Łuszcząca zmiana, która zwiększa swoją powierzchnię i uporczywie pozostaje na skórze, może być objawem nowotworu płaskonabłonkowego lub podstawnokomórkowego.
- Kolorowe znamiona – sygnałem alarmującym powinny być też pieprzyki w kolorze czerwonym, fioletowym, niebieskim. Pieprzyki zwykle są jednolitego koloru, natomiast te, które są objawem zmian nowotworowych – mają zazwyczaj wiele kolorów i odcieni. Niepokojącym objawem jest również zmiana kształtu pieprzyka, jego wielkość (pieprzyki zwykle są małe) oraz bolesność. Warto więc regularnie kontrolować pieprzyki u lekarza dermatologa.
- Błyszczący guzek na skórze – może być objawem raka podstawnokomórkowego skóry. Taki guzek zazwyczaj pojawia się na twarzy (w obrębie oczu i nosa, na czole), rzadko na kończynach dolnych lub górnych. Może być mylony z ugryzieniem komara.
Jakiej pielęgnacji i ochrony potrzebuje pękająca skóra na dłoniach? Jak zapobiegać dalszym przypadkom?
Wysuszona, zrogowaciała, podrażniona i pękająca skóra dłoni potrzebuje przede wszystkim nawilżenia, natłuszczenia oraz regeneracji. Kosmetyki o takich właściwościach powinny być stosowane przynajmniej rano i wieczorem, ale odpowiednio dobrany krem warto nakładać na dłonie i stopy częściej, zwłaszcza po kontakcie z wodą.
Bardzo ważne jest, aby wybierać ochronne preparaty, łagodne i przyjemne dla naszej skóry, które nie będą jej przesuszały i nie pogłębią dyskomfortu wynikającego z uszkodzenia naskórka. Zwłaszcza głębokie pęknięcia powierzchni skóry mogą szczypać i boleć, jeśli zastosujesz np. niewłaściwe dla podrażnionej skóry mydła i żele do mycia. Pamiętaj też, aby myć dłonie oraz stopy w letniej wodzie.
Jeśli doszło do przesuszenia naskórka, ale nie występują jeszcze pęknięcia, warto postawić na kremy o właściwościach nawilżających, odżywczych i natłuszczających. Pomagają odbudować uszkodzoną warstwę lipidową, zapobiegając tym samym pęknięciom. Preparaty tego typu zwykle zawierają oleje roślinne, witaminy i emolienty. Warto sprawdzić, czy mają w składzie związki łagodzące podrażnienia, zwłaszcza jeśli wystąpiły już pęknięcia na skórze. Kojące działanie wykazuje np. alantoina i panthenol. Krem do rąk musi też zapobiegać przeznaskórkowej utracie wody.
Z kolei naskórek atopowy, wysuszony, z objawami egzemy, potrzebuje intensywnego natłuszczania. Preparaty do jego pielęgnacji powinny tworzyć film ochronny, który umożliwia regenerację uszkodzonych tkanek. Naprzemiennie z lekkim kremem warto więc stosować maści o bardziej treściwej konsystencji. Kosmetyki do skóry atopowej powinny być hipoalergiczne, pozbawione substancji zapachowych i barwników.
Jeśli przyczyną pęknięć są przewlekłe schorzenia dermatologiczne, warto skonsultować postępowanie z lekarzem i ustalić działania profilaktyczne. W niektórych przypadkach, poza właściwą pielęgnacją i zapobieganiu chorobom skóry, konieczne może okazać się m.in stosowanie środków przeciwgrzybiczych, immunosupresyjnych, przeciwzapalnych lub sterydowych.
Pękająca sucha skóra na palcach u nóg – możliwe przyczyny
Stopy każdego dnia przyjmują spore obciążenie, utrzymując całe ciało i odbierając nacisk generowany podczas stania, chodzenia czy biegania. Zabezpieczamy je obuwiem, jednak jeśli jest ono nieodpowiednio dobrane, uwiera lub blokuje przepływ powietrza – skóra staje się narażona na otarcia i odparzenia. Wówczas występuje dyskomfort podczas wykonywania niemal każdej czynności.
Długotrwałe tarcie, w tym przez niewygodne buty, wzmaga nadmierne rogowacenie skóry. Pękająca skóra na stopach najczęściej dotyczy pięt i palców - ich zewnętrznych części stykających się z obuwiem, takich jak zgięć i szczelin, w których gromadzi się wilgoć, co prowadzi do odparzeń oraz pęknięć.
Ponadto skóra na stopach zawiera sporo gruczołów potowych. Z kolei nadmierna potliwość stwarza środowisko przyjazne namnażaniu się grzybów i bakterii — pękająca skóra może więc być objawem infekcji grzybiczej.
