Czerwona krosta wypełniona krwią - Przyczyny, Objawy i Skuteczne Metody Leczenia

Co zrobić, gdy zauważymy krwiak lub krwiaki w jamie ustnej?

Leczenie krwiaków i innych zmian w jamie ustnej należy powierzyć specjalistom. Pierwsze kroki powinniśmy skierować do stomatologa, który oceni, czy zmiana w jamie ustnej może wskazywać na nowotwór. Warto wiedzieć, że większość nowotworów jamy ustnej oraz stanów przedrakowych wykrywają stomatolodzy podczas rutynowych badań kontrolnych.

Z krwiakiem w jamie ustnej możemy także udać się do lekarza pierwszego kontaktu, który zleci wykonanie badań laboratoryjnych, na których podstawie należy wypisać skierowanie do specjalisty.

Ważne! Krwiaki, guzki, nadżerki i inne zmiany na błonie śluzowej jamy ustnej należy diagnozować jak najszybciej. Czerniak i inne nowotwory mogą dawać przerzuty, które znacząco utrudniają leczenie. Ponadto po wykryciu przerzutów nowotworu rokowania pacjentów mogą okazać się mniej korzystne.

Kiedy krwiak w ustach wskazuje na poważną chorobę?

Zmiana, która przypomina swoim wyglądem krwiak, może wskazywać na to, że błonę śluzową zaatakował nowotwór. Jednym z nowotworów, które swoim wyglądem przypominają krwiaki, jest czerniak złośliwy błony śluzowej. Choroba ta ma wyjątkowo agresywny przebieg i jest wskazaniem do natychmiastowego rozpoczęcia leczenia.

Czerniak złośliwy błony śluzowej jamy ustnej to jeden z najtrudniejszych pod względem leczenia nowotworów. Wywodzi się z komórek barwnikowych skóry, czyli melanocytów. Nie dowiedziono, jakie czynniki powodują rozwój tej choroby nowotworowej. W przypadku czerniaka skóry, mamy do czynienia z negatywnym oddziaływaniem promieniowania słonecznego, jednak jama ustna nie jest narażona na jego działanie.

Czerniak błony śluzowej jamy ustnej najczęściej rozwija się na podniebieniu twardym oraz w okolicy zębodołów, co utrudnia samodzielne dostrzeżenie zmian. Może także rozwinąć się na błonie śluzowej policzka (wewnętrznej stronie policzka), warg, języka i dna jamy ustnej.

Jak usunąć narośl ze skóry?

Żadnych podejrzanych zmian skórnych, szczególnie w formie narośli, nie należy usuwać na własną rękę. Trzeba zgłosić się do lekarza (pierwszego kontaktu lub dermatologa) w celu ustalenia, czym jest narośl skórna i jakie stanowi zagrożenie dla zdrowia. Nie wszystkie zmiany skórne są groźne, to lekarz powinien jednak ocenić, czy dana narośl jest bezpieczna i powinna zostać usunięta.

Kontakt z lekarzem jest konieczny, jeśli z naroślą na skórze związane są inne objawy, np. uporczywe swędzenie, wyciekanie ropy czy płynu surowiczego, a zmiana pojawiła się nagle. Wybór metody leczenia zależy od przypuszczalnego rozpoznania. Ponieważ tylko metody chirurgiczne pozwalają na wykonanie badania histopatologicznego i wykluczenia nowotworu.

Diagnostyka czyraka

Jak rozpoznać czyraka? Pierwszy krok to oczywiście odwiedzenie gabinetu lekarza pierwszego kontaktu.

Podstawą diagnostyki czyraków jest wywiad lekarski, w trakcie którego lekarz ma szansę uzyskać od pacjenta wiele ważnych informacji. W tym przypadku warto, by chory wspomniał o zmianach skórnych zachodzących na przestrzeni kilku dni - krostki czyraka zmieniają się wraz z trwaniem choroby. Wywiad lekarski to także szansa na zapoznanie się z objawami, omówienie tego, czy podobne zmiany skórne pojawiają się pierwszy raz, sprawdzenie przyjmowanych przez pacjenta leków itp.

W ramach diagnostyki lekarz przeprowadza także badania fizykalne.

Sprawdź co oferujemy w ramach badań diagnostycznych na NFZ lub odwiedź jedną z placówek Jutro Medical

Po zapoznaniu się ze zmianami skórnymi lekarz może skierować chorego do wykonania dodatkowych badań. Nie tylko umożliwią one potwierdzenie diagnozy, ale również pomogą znaleźć jej przyczyny. Badania te to między innymi wykonanie wymazu ze zmiany skórnej, badanie pomagające ocenić odporność zmiany na antybiotyki, wymaz w kierunku wykrycia gronkowca złocistego, morfologia krwi.

Po upewnieniu się w diagnozie - lekarz zaproponuje leczenie adekwatne z indywidualną sytuacją chorego.

Leczenie i profilaktyka

Istnieje szereg działań profilaktycznych, które mogą uchronić przed czyrakiem lub pomogą zminimalizować ryzyko jego powstania.

Warto pamiętać, że jednym z czynników ryzyka czyraka jest nieodpowiednia higiena osobista. Dlatego chcąc uchronić się przed chorobą, należy pamiętać o częstym myciu dłoni, unikaniu dzielenia się przedmiotami osobistymi (w tym jedzeniem), częstym praniu pościeli.

Trzeba wiedzieć również to, że czyrak to choroba zakaźna. Oznacza to, że w pewnych określonych sytuacjach może zostać przeniesiona na osobę zdrową - w tym celu najczęściej musi dojść do kontaktu z wydzieliną. By uniknąć zetknięcia z ropną wydzieliną z czyraka, należy pamiętać przede wszystkim o tym, by unikać samodzielnego leczenia i prób wyciskania zmiany. Z jednej strony może zaszkodzić to samemu choremu, prowadząc do nadkażeń i powikłań, z drugiej - naraża na ryzyko zakażenia osoby postronne. Inne sposoby ograniczania szansy przeniesienia czyraka na osobę trzecią to między innymi unikanie podrażnień skóry czyraka, dbanie o odpowiednią higienę zmiany skórnej (odkażanie i przemywanie), regularna zmiana ubrań, wymiana pościeli, ręczników itp.


92 nie wyraża zgody na zwielokrotnianie, wykorzystywanie lub przechowywanie jakichkolwiek treści w postaci tekstów i danych oraz programów komputerowych i baz danych dostępnych w serwisie internetowym, w celu ich eksploracji polegającej na analizie, również przy zastosowaniu zautomatyzowanych technik, dążącej do wygenerowania informacji obejmujących w szczególności wzorce, tendencje i korelacje.

Czytaj dalej...

Niektóre ze zmian na ustach w postaci grudek, pęcherzyków czy krostek łatwo rozpoznać i wyeliminować, ale jeśli mamy jakiekolwiek wątpliwości, lepiej zasięgnąć porady lekarza dermatologa lub stomatologa.

Czytaj dalej...

Osoby ze skłonnością do czerwienienia się skóry, czyli zazwyczaj te o jasnej, płytko unaczynionej cerze, z niebieskimi oczami i jasnymi włosami, które chciałyby wyeliminować czerwone plamy na skórze , powinny unikać.

Czytaj dalej...

Najczęściej wiąże się go z inną infekcją w obrębie organizmu bakteryjną, wirusową lub grzybiczą , czasem może również towarzyszyć schorzeniom autoimmunologicznym choroba Leśniowskiego-Crohna, sarkoidoza , nowotworom lub ciąży.

Czytaj dalej...