U nas zapłacisz kartą
Czerwona krosta wypełniona krwią - Przyczyny, Objawy i Skuteczne Metody Leczenia
Wykwity wtórne
Nadżerka jest powierzchownym ubytkiem naskórka, który ustępuje bez pozostawienia blizny. Nadżerki tworzą się w miejscu wykwitów pierwotnych: pęcherzyków, pęcherzy, krost, sączących grudek.
Przeczos
Fot. 9. Przeczos
Przeczos linijny ubytek naskórka będący następstwem drapania. Odmiennie niż nadżerki, przeczosy występują w skórze niezmienionej na skutek mechanicznych urazów.
Pęknięcie, szczelina
Pęknięcie, szczelina jest płytkim linijnym ubytkiem skóry dotyczącym głównie naskórka. Występuje w okolicach, gdzie skóra narażona jest na napinanie i rozciąganie (okolica otworów naturalnych, brodawek sutkowych, dużych stawów). Czynnikami predysponującymi do pęknięć są: suchość skóry i jej wzmożone rogowacenie (rogowiec dłoni i stóp), obrzęk i stan zapalny (wyprzenia drożdżakowe, grzybica stóp międzypalcowa).
Rozpadlina
Rozpadlina różni się od pęknięcia głębszym usadowieniem, sięgającym do skóry właściwej. Zmiany te łatwiej ulegają wtórnemu zakażeniu, goją się z pozostawieniem blizny.
Łuska
Fot. 10. Łuska
Fot. 11. Strup
Fot. 12. Owrzodzenie
Łuska jest wykwitem powstającym w wyniku niepełnego oddzielania się powierzchownych, zrogowaciałych warstw naskórka.
Ze względu na wielkość łusek wyróżniamy: złuszczanie otrębiaste (łupież skóry owłosionej głowy, przyłuszczyca plackowata drobnoogniskowa, odra) i złuszczanie płatowe (erytrodermie, płonica, choroba Kawasakiego).
Strup
Strup – wykwit powstający na skutek zasychania na powierzchni skóry płynu surowiczego, ropnego lub surowiczo-krwawego z resztkami rozpadłych komórek, krwinek i bakterii. Następstwem strupów pokrywających nadżerki są przejściowe przebarwienia, natomiast pokrywających owrzodzenia – blizny.
Czy krwiak może być niebezpieczny?
Krwiak na błonie śluzowej jamy ustnej może być niebezpieczny. W jamie ustnej trudno jest dostrzec niepokojące zmiany, jeżeli nie są one bolesne, dlatego rak jamy ustnej jest jednym z najbardziej podstępnych nowotworów. Dotyka on przede wszystkim osoby po 60. roku życia, zwłaszcza mężczyzn, będąc zwykle skutkiem nałogowego palenia i picia alkoholu, jednak może wystąpić także u osób młodych, które stronią od używek.
W przypadku raka jamy ustnej początkowo nie występują typowe objawy zapalenia tkanek, z którymi mamy do czynienia np. podczas zakażenia bakteryjnego, grzybiczego i wirusowego śluzówki jamy ustnej. Brak bólu i pieczenia powoduje, że niebezpieczne zmiany w jamie ustnej mogą przez długi czas zostać niezauważone, jeżeli zapominamy o systematycznych wizytach u lekarza stomatologa. Odwiedzając lekarza dwa razy w roku, możemy nie tylko zadbać o stan zdrowia zębów i tkanek przyzębia, ale także wykryć nowotwór we wczesnym stadium, co znacząco wpływa na rokowania.
Warto pamiętać, że zły stan zdrowia jamy ustnej ma także wpływ na ogólne funkcjonowanie organizmu, stanowiąc przyczynę poważnych zakażeń bakteryjnych oraz schorzeń zapalnych.
Objawy chorób skóry: zmiany skórne, wykwity skórne
Wykwity skórne to zmiany na skórze, które są objawami chorób skóry. W poszczególnych chorobach wykwity mają charakterystyczny wygląd – kolor, kształt, postać, lokalizację i na tej podstawie dermatolog zwykle jest w stanie ustalić rozpoznanie. Zmiany skórne się mogą zmieniać w czasie oraz ustępować z pozostawieniem blizny lub bez niej. Do wykwitów należą: plama, grudka, guzek, guz, pęcherzyk, pęcherz, krosta, bąbel, a także nadżerka, przeczos, pęknięcie i rozpadlina, łuska, strup, owrzodzenie oraz blizna.
Wykwity skórne to zmiany na skórze będące objawami jej choroby. Podstawą diagnostyki dermatologicznej jest prawidłowa umiejętność ich oceny i różnicowania.
- pierwotne wykwity są zazwyczaj bezpośrednim wynikiem rozwoju procesu chorobowego w skórze
- wykwity wtórne na ogół rozwijają się z pierwotnych i są ich następstwem.
Nie jest to jednak reguła, ponieważ w niektórych przypadkach, nawet we wczesnym okresie choroby nie udaje się stwierdzić wykwitów pierwotnych, które mogą być krótkotrwałe.
- plama
- grudka
- guzek
- guz
- pęcherzyk
- pęcherz
- krosta
- bąbel.
- nadżerkę
- przeczos
- pęknięcie i rozpadlinę
- łuskę
- strup
- owrzodzenie a także
- bliznę.
Czym jest czyrak?
Czyrak to ropne, bakteryjne zapalenie mieszka włosowego, mogące pojawić się u pacjenta w każdym wieku.
Czyrak to dość często występująca zmiana skórna, która pojawia się u dużej części populacji. Często czyrak stanowi objaw spadku odporności pacjenta, jednak osłabiony układ immunologiczny nie jest jedynym czynnikiem ryzyka.
Przyczyny powstawania czyraka - jak powstaje czyrak?
Czyrak to bolesna zmiana skórna, za której rozwój odpowiada bakteria - gronkowiec złocisty (Staphylococcus aureus). Występuje on u niemalże połowy osób w wieku dorosłym (około 40% populacji), najczęściej nie wywołując poważnych dolegliwości. Istnieją jednak określone czynniki, które mogą stwarzać sprzyjające infekcji warunki.
Objawy czyraka są następstwem aktywacji układu immunologicznego przez gronkowce. Wydzielane w trakcie infekcji substancje tworzą wydzielinę ropną, doprowadzają do powstania zaczerwienienia oraz wytworzenia się czopa martwiczego.
Czynniki, które prowadzą do rozwoju czyraka, mają często wspólny mianownik: układ immunologiczny. W wielu przypadkach to właśnie problemy z układem odpornościowym prowadzą do rozwoju choroby. Wśród nich wyróżnić można między innymi:
Czy kiedykolwiek zdarzyło Ci się zbadać swoje nerki? W Jutro Medical masz również możliwość wykupienia kompleksowego pakietu badań wraz z konsultacją lekarską, specjalnie pod te potrzeby! Zobacz pakiet "Part-nerki"
Objawy czyraka - jak wygląda czyrak?
Czyrak objawia się jako czerwony, bolesny guzek, który po kilku dniach rozwoju zaczyna ulegać zmiękczeniu. Po kilku dniach od pojawienia się zmiany (zazwyczaj około 4-7 dni) na skórze pojawia się pęcherzyk ropny, a pod nim - czop martwiczy.
Chociaż czyraka da się pomylić z innymi zmianami skórnymi, kiedy dokonuje się jego oględzin, wizyta u lekarza z reguły pozwala pozbyć się wszelkich wątpliwości.
Czyraki charakteryzują się specyficznymi objawami powiązanymi z fazami rozwoju czyraka:
Diagnostyka czyraka
Jak rozpoznać czyraka? Pierwszy krok to oczywiście odwiedzenie gabinetu lekarza pierwszego kontaktu.
Podstawą diagnostyki czyraków jest wywiad lekarski, w trakcie którego lekarz ma szansę uzyskać od pacjenta wiele ważnych informacji. W tym przypadku warto, by chory wspomniał o zmianach skórnych zachodzących na przestrzeni kilku dni - krostki czyraka zmieniają się wraz z trwaniem choroby. Wywiad lekarski to także szansa na zapoznanie się z objawami, omówienie tego, czy podobne zmiany skórne pojawiają się pierwszy raz, sprawdzenie przyjmowanych przez pacjenta leków itp.
W ramach diagnostyki lekarz przeprowadza także badania fizykalne.
Sprawdź co oferujemy w ramach badań diagnostycznych na NFZ lub odwiedź jedną z placówek Jutro Medical
Po zapoznaniu się ze zmianami skórnymi lekarz może skierować chorego do wykonania dodatkowych badań. Nie tylko umożliwią one potwierdzenie diagnozy, ale również pomogą znaleźć jej przyczyny. Badania te to między innymi wykonanie wymazu ze zmiany skórnej, badanie pomagające ocenić odporność zmiany na antybiotyki, wymaz w kierunku wykrycia gronkowca złocistego, morfologia krwi.
Po upewnieniu się w diagnozie - lekarz zaproponuje leczenie adekwatne z indywidualną sytuacją chorego.
Leczenie i profilaktyka
Istnieje szereg działań profilaktycznych, które mogą uchronić przed czyrakiem lub pomogą zminimalizować ryzyko jego powstania.
Warto pamiętać, że jednym z czynników ryzyka czyraka jest nieodpowiednia higiena osobista. Dlatego chcąc uchronić się przed chorobą, należy pamiętać o częstym myciu dłoni, unikaniu dzielenia się przedmiotami osobistymi (w tym jedzeniem), częstym praniu pościeli.
Trzeba wiedzieć również to, że czyrak to choroba zakaźna. Oznacza to, że w pewnych określonych sytuacjach może zostać przeniesiona na osobę zdrową - w tym celu najczęściej musi dojść do kontaktu z wydzieliną. By uniknąć zetknięcia z ropną wydzieliną z czyraka, należy pamiętać przede wszystkim o tym, by unikać samodzielnego leczenia i prób wyciskania zmiany. Z jednej strony może zaszkodzić to samemu choremu, prowadząc do nadkażeń i powikłań, z drugiej - naraża na ryzyko zakażenia osoby postronne. Inne sposoby ograniczania szansy przeniesienia czyraka na osobę trzecią to między innymi unikanie podrażnień skóry czyraka, dbanie o odpowiednią higienę zmiany skórnej (odkażanie i przemywanie), regularna zmiana ubrań, wymiana pościeli, ręczników itp.
