U nas zapłacisz kartą
Zdjęcia pęcherzy z wodą na nogach - Piękno i troska o zdrowie
Bąble na skórze – skąd się biorą i jak sobie z nimi radzić?
Bąble na skórze stanowią charakterystyczny objaw takich schorzeń, jak opryszczka, ospa, czy pęcherzyca. Wiele osób zastanawia się co mogą oznaczać bąble na skórze jak po oparzeniu, czy ugryzieniu komara. Zobacz, jakie są przyczyny ich powstawania – wodnych i ropnych. Dowiedz się, jak wyglądają zmiany skórne w poszczególnych chorobach.
- Bąble na skórze to wykwity, które pojawiają się w przebiegu różnych schorzeń infekcyjnych oraz alergicznych, a także czynników fizycznych, np. przy oparzeniach.
- Bąble na skórze są pęcherzami, które zazwyczaj są wypełnione treścią jałową (wodą lub osoczem) lub patologiczną (ropą).
- Wygląd i wielkość bąbli na skórze różni się w zależności od czynnika, jaki je wywołuje. Zazwyczaj bąble na skórze osiągają kilka milimetrów średnicy.
- Przyczyny bąbli na skórze
- Bąble na skórze jak po oparzeniu
- Swędzące bąble na skórze wywołane wirusem HSV
- Bąble na ciele w przebiegu ospy wietrznej
- Bąble na skórze z płynem surowiczym
- Ropne bąble na skórze
Ropne bąble na skórze
Bąble ropne na skórze wskazywać mogą nie tylko na jedną z postaci opryszczki, ale też tzw. czyraczność. Czyraki są objawem gronkowcowego zapalenia mieszków włosowych.
W przebiegu infekcji w pierwszej kolejności na skórze pojawiają się niezwykle bolesne, czerwone, twarde i zbite guzki. Po kilku dniach pod ich powierzchnią zaczyna się zbierać ropna treść.
W dalszej kolejności dochodzi do samoczynnego pęknięcia zmiany skórnej i rozlania się jej zawartości. Wiąże się to z kolejną porcją doznań bólowych, a dodatkowo należy się liczyć z tym, że w miejscu rozerwania czyraka pozostanie głęboka, widoczna blizna.
Czyraki występują pojedynczo. Mogą się pojawić w każdym niemal miejscu, ale zwłaszcza na plecach, ramionach, pośladkach, klatce piersiowej, szyi. W ostatnim przypadku istnieje ryzyko poważnych powikłań, z zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych włącznie.
Innym schorzeniem, w przebiegu którego pojawiające się na skórze bąble wypełnione są ropą, jest choroba Duhringa. Jest to skórna postać celiakii, a więc skrajnej postaci nietolerancji glutenu. Mimo zupełnie odrębnej etiologii, zmiany skórne przypominają te, które pojawiają się u pacjentów chorych na opryszczkę.
Różni się jednak ich lokalizacja. W tym przypadku ropnie pojawiają się w takich miejscach, jak:
- kolana i łokcie,
- pośladki i lędźwie,
- okolice łopatek,
- twarz i owłosiona skóra głowy.
Metody leczenia pęcherzycy – przegląd dostępnych terapii
Pęcherzyca to autoimmunologiczna choroba skóry , która jest charakteryzowana przez występowanie pęcherzy na skórze i błonach śluzowych. Pierwszym krokiem w leczeniu pęcherzycy jest zazwyczaj leczenie ogólne, które obejmuje stosowanie kortykosteroidów i leków immunosupresyjnych.
Jednak, w zależności od ciężkości choroby i reakcji pacjenta na leczenie, lekarz może zastosować inne metody terapii. Immunoterapia , na przykład, polega na stymulowaniu układu immunologicznego, aby zwalczać chorobę. Terapia światłem , tzw. fototerapia, jest innym podejściem, które może być stosowane w leczeniu pęcherzycy. Wykorzystuje ona ultravioleta B (UVB) lub psoralen i ultravioleta A (PUVA) do spowolnienia wzrostu komórek skóry.
Terapia biologiczna jest również dostępna dla pacjentów z pęcherzycą. Leki biologiczne, takie jak rituximab, są skierowane na specyficzne cząsteczki w układzie immunologicznym, które są odpowiedzialne za powstawanie pęcherzycy.
- Immunoterapia : stymulacja układu immunologicznego do walki z chorobą.
- Terapia światłem : wykorzystanie UVB lub PUVA do spowolnienia wzrostu komórek skóry.
- Terapia biologiczna : leki biologiczne skierowane na specyficzne cząsteczki w układzie immunologicznym.
Bąble na skórze z płynem surowiczym
Obejmuje skórę i błony śluzowe. Powodowana jest pojawieniem się w układzie krążenia oraz w przestrzeniach międzykomórkowych naskórka nieprawidłowych przeciwciał, skierowanych przeciwko białkom tzw. desmogleiny (Dsg 1 i Dsg3). Wyróżnia się kilka postaci pęcherzycy, z których najcięższą jest „zwykła”.
W jej przebiegu występują kolejno po sobie takie objawy, jak:
- nadżerka w obrębie błon śluzowych jamy ustnej, z czasem coraz bardziej bolesna,
- ekspansja nadżerki na błony śluzowe krtani, spojówek, narządów płciowych, odbytu,
- wystąpienie dużych i bolesnych bąbli na ciele, wypełnionych surowicą, z tendencją do samoistnego pękania,
- powstawanie sączących nadżerek na skórze, w miejscu rozerwanych pęcherzy,
- narastające pieczenie i świąd,
Tego typu zmiany skórne rozlewają się na coraz większej powierzchni, mogą obejmować też twarz i owłosioną skórę głowy.
Pęcherzyca dieta – zalecenia żywieniowe i ich wpływ na przebieg choroby
Choć nie istnieje specjalna pęcherzyca dieta , to jednak odpowiednie nawyki żywieniowe mogą wspomagać leczenie i łagodzić pęcherzyca objawy . Zaleca się przede wszystkim zrównoważone, zdrowe odżywianie, które wspiera ogólną kondycję organizmu. Ważne jest także unikanie pokarmów, które mogą wywoływać reakcje alergiczne i nasilać objawy choroby.
Wśród zaleceń dietetycznych dla osób cierpiących na pęcherzycę, często pojawiają się następujące wskazówki:
- Unikanie pokarmów bogatych w kwasy tłuszczowe nasycone, które mogą nasilać stan zapalny w organizmie. Zamiast tego, warto postawić na tłuszcze nienasycone, które znajdują się m.in. w rybach, orzechach czy awokado.
- Wprowadzenie do diety dużej ilości warzyw i owoców, które są źródłem witamin, minerałów i przeciwutleniaczy.
- Unikanie alkoholu, który może pogarszać objawy choroby.
Ważne jest jednak, aby każda dieta była dostosowana do indywidualnych potrzeb pacjenta. W razie wątpliwości, warto skonsultować się z dietetykiem lub lekarzem.