U nas zapłacisz kartą
Walka z Pęcherzami na Dłoniach - Przyczyny, Leczenie i Profilaktyka
Wyprysk potnicowy – przyczyny
Wyprysk potnicowy (ang. dyshidrotic eczema, pompholyx) należy do najczęściej występujących chorób skóry (dermatoz). Potnica to charakterystyczne zapalenie skóry zlokalizowane na dłoniach oraz stopach, będące reakcją alergiczną organizmu na kontakt z którąś z uczulających substancji. Alergeny mogą być pochodzenia wewnętrznego (endogennego), jak i zewnętrznego (egzogennego). Najczęstszymi alergenami są metale ciężkie (m.in. nikiel, kobalt, chrom) oraz bakterie. Wyprysk potnicowy może się też ujawnić pod wpływem stosowanych leków. Choć nazwa tej dermatozy kojarzy się z potem, to powstające w przebiegu choroby pęcherzyki nie są związane z gruczołami potowymi.
Wyprysk potnicowy ma formę niedużych (maksymalna średnia to ok. 2–3 mm), bezbarwnych pęcherzy wypełnionych surowiczym płynem. Pęcherze powstają w skupiskach. Wyprysk potnicowy czasem, chociaż nie zawsze, powoduje ból. Charakterystyczne dla wyprysku potnicowego jest uporczywe swędzenie. Zmiany skórne pojawiają się głównie na dłoniach (w ok. 70% przypadków), na dłoniach i podeszwach stóp (20% przypadków) albo tylko na podeszwach (10%). Wyprysk potnicowy może mieć związek z zakażeniem grzybiczym (np. obecność pęcherzy na dłoniach może oznaczać grzybicę stóp). Choroba bardzo często występuje u osób z atopowym zapaleniem skóry.
Ropne bąble na skórze
Bąble ropne na skórze wskazywać mogą nie tylko na jedną z postaci opryszczki, ale też tzw. czyraczność. Czyraki są objawem gronkowcowego zapalenia mieszków włosowych.
W przebiegu infekcji w pierwszej kolejności na skórze pojawiają się niezwykle bolesne, czerwone, twarde i zbite guzki. Po kilku dniach pod ich powierzchnią zaczyna się zbierać ropna treść.
W dalszej kolejności dochodzi do samoczynnego pęknięcia zmiany skórnej i rozlania się jej zawartości. Wiąże się to z kolejną porcją doznań bólowych, a dodatkowo należy się liczyć z tym, że w miejscu rozerwania czyraka pozostanie głęboka, widoczna blizna.
Czyraki występują pojedynczo. Mogą się pojawić w każdym niemal miejscu, ale zwłaszcza na plecach, ramionach, pośladkach, klatce piersiowej, szyi. W ostatnim przypadku istnieje ryzyko poważnych powikłań, z zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych włącznie.
Innym schorzeniem, w przebiegu którego pojawiające się na skórze bąble wypełnione są ropą, jest choroba Duhringa. Jest to skórna postać celiakii, a więc skrajnej postaci nietolerancji glutenu. Mimo zupełnie odrębnej etiologii, zmiany skórne przypominają te, które pojawiają się u pacjentów chorych na opryszczkę.
Różni się jednak ich lokalizacja. W tym przypadku ropnie pojawiają się w takich miejscach, jak:
- kolana i łokcie,
- pośladki i lędźwie,
- okolice łopatek,
- twarz i owłosiona skóra głowy.
Co wywołuje uczulenie na rękach? Objawy i łagodzenie alergii na dłoniach
Uczulenie na rękach może się pojawić w wyniku działania rozmaitych czynników, ale najczęściej odpowiadają za nią alergeny zawarte w detergentach, płynach do zmywania, farbie drukarskiej, oleju napędowym i metalach, takich jak kobalt, chrom i nikiel.
Alergia na rękach stanowi dość częsty problem, gdyż dłonie są najbardziej narażoną na kontakt z czynnikami alergizującymi częścią ciała. Uczulenie na rękach ma przeważnie postać drobnych, czerwonych wyprysków, które zlewają się w większe plamy. Zmianom skórnym towarzyszy zazwyczaj silne swędzenie, pieczenie dłoni i ból. Dolegliwości mogą obejmować tylko palce lub całą wewnętrzną bądź zewnętrzną stronę dłoni.
Zobacz film: Alergia - choroba cywilizacyjna. Źródło: DeFacto
Czym smarować uczulenie na rękach?
Ponieważ istnieje duży wybór środków łagodzących zmiany skórne na dłoniach, powstaje problem, czym smarować uczulenie na rękach. Działanie przeciwobrzękowe i odkażające mają okłady z 3% kwasu bornego i kąpiele w słabym roztworze nadmanganianu potasu. Działanie złuszczające wykazuje 5–10% kwas salicylowy na podłożu parafinowym i mocznik w stężeniu 5–10% na podłożu lipofilnego kremu lub maści. Na zmiany pęcherzykowe z wysiękiem stosuje się okłady ściągające wody z 0,9% roztworem soli fizjologicznej, które wysuszają skórę i łagodzą świąd. Hamowanie aktywności komórek układu immunologicznego i ograniczenie reakcji zapalnej daje maść zawierająca pochodne witaminy A, czyli tzw. retinoidy,
Bardzo ważna jest właściwa pielęgnacja skóry, zarówno w okresie występowania objawów chorobowych, jak i profilaktycznie. Doskonale sprawdzają się emolienty, które chronią przed nadmierną utratą wody i szkodliwymi czynnikami zewnętrznymi. Zapewniają prawidłowy poziom natłuszczenia i elastyczności skóry. Łagodzą świąd i pieczenie. Mogą mieć postać kremów, maści, emulsji lub mleczek. Dostępne są w sprzedaży bez recepty w aptekach i niektórych drogeriach.
Pomocne mogą się okazać także domowe rozwiązania. Skórę można posmarować cienką warstwą oliwy, oleju z wątroby dorsza, olejku z drzewa herbacianego, żelu aloesowego, witaminy E, naparem z rumianku, gwiazdnicy pospolitej lub mięty. Ulgę może przynieść kąpiel w ciepłej wodzie z dodatkiem płatków owsianych.
Zobacz film: Testy na alergię. Źródło: W Dobrym Stylu TVN Style
Co wywołuje alergię na dłoniach?
Alergia na dłoniach może być wywołana przez szereg czynników. W większości przypadków objawy uczulenia nasilają się w momencie bezpośredniego kontaktu skóry z alergenem. Wówczas mówi się o alergii kontaktowej na dłoniach. Występuje ona częściej u kobiet niż u mężczyzn, a zachorowalność wzrasta z wiekiem u obu płci. Wyprysk kontaktowy może być wywołany przez kosmetyki, proszek do prania i inne środki czystości, gumę, środki zapachowe, leki do stosowania miejscowego, metale jak nikiel, chrom i kobalt (obecne zwłaszcza w biżuterii, okularach i suwakach), środki odkażające, benzynę, olej napędowy i formaldehyd (zawarty w odzieży i lakierach do paznokci).
Pierwszy kontakt z alergenem nie wywołuje objawów skórnych. Najpierw musi wytworzyć się stan nadwrażliwości na daną substancję. Przy ponownym zetknięciu z alergenem uruchamia się reakcja uczulonego układu odpornościowego i dochodzi do wyprysku alergicznego. Zmiany rozwijają się zwykle w ciągu 24–48 godzin po ekspozycji na czynnik uczulający. Początkowo obejmują jedynie obszar bezpośrednio eksponowanej skóry, ale później wykazują tendencję do rozprzestrzeniania się.
Zdarza się, że czynnik wyzwalający alergię występuje w środowisku pracy chorego. Grupami zawodowymi w największym stopniu narażonymi na uczulenie na skórze są: fryzjerzy, personel sprzątający, pracownicy ochrony zdrowia, kucharze oraz pracownicy sektora budowlanego i obróbki metali.