Pokrzywka - Objawy, Przyczyny i Sposoby Leczenia Uczulenia na Twarzy
Jakie są sposoby leczenia obrzęku naczynioruchowego?
W leczeniu obrzęku naczynioruchowego stosuje się leczenie mające na celu przerwanie napadu oraz leczenie przewlekłe, które ma zapobiegać występowaniu napadów.
W przypadku obrzęku naczynioruchowego przebiegającego z pokrzywką stosuje się leczenie, takie jak w samej pokrzywce, czyli przede wszystkim unikanie czynnika wyzwalającego i leki przeciwhistaminowe.
Leczenie napadu obrzęku naczynioruchowego zależy od lokalizacji obrzęku, obrzęki zlokalizowane obwodowo (ręce, stopy, krocze) mogą nie wymagać natychmiastowego leczenia.
W razie napadu obrzęku naczyniowego najważniejsze jest zorientowanie się, czy nie sięga on dróg oddechowych, które spowodowałyby zaciskanie się krtani. W takim wypadku lekarz być może będzie musiał wykonać intubację (założyć rurkę przez krtań do tchawicy umożliwiającą oddychanie), a jeśli będzie to niemożliwe – tzw. konikotomię (wkłucie małej rurki bezpośrednio przez skórę szyi do tchawicy). W razie stwierdzenia obrzęku dróg oddechowych zaleca się pozostanie w szpitalu co najmniej przez 24 godziny.
Jeśli występuje obrzęk żołądkowo-jelitowy, poza leczeniem celowanym lekarz, zastosuje leczenie przeciwbólowe, rozkurczające, przeciwwymiotne oraz nawadnianie dożylnie.
Podstawowymi lekami wykorzystywanymi w terapii obrzęku naczynioruchowego i pokrzywki są leki przeciwhistaminowe, które zmniejszają świąd skóry i powodują zanikanie bąbli pokrzywkowych, jak również doustne glikokortykosteroidy.
U chorych z wrodzonym niedoborem inhibitora C1 w leczeniu napadu, w zależności od nasilenia, jeśli adrenalina, leki przeciwhistaminowe i GKS są nieskuteczne, podaje się brakujący organizmowi inhibitor C1 w postaci koncentratu (tzw. osoczopodobny lub w postaci rekombinowanego analogu ludzkiego C1-INH). Ponadto stosuje się tzw. modulatory szlaku kinin – ekalantyd czy ikatybant (substancje te hamują działanie kinin), które podaje się podskórnie. Wyżej wymienione leki (poza ekalantydem) są dopuszczone do samodzielnego stosowania przez chorych. Chorzy, a także ich opiekunowie powinni być regularnie szkoleni w zakresie prawidłowego i bezpiecznego stosowania leku. Wczesne wstrzyknięcie leku ogranicza nasilenie objawów i skraca czas trwania napadu. Wszystkich chorych z rozpoznanym wrodzonym obrzękiem naczynioruchowym należy zaopatrzyć w leki do samodzielnego zastosowania w razie potrzeby, w ilości wystarczającej do leczenia co najmniej 2 napadów, powinni mieć je zawsze przy sobie. Czasem stosuje się także świeżo mrożone osocze.
Czy z pokrzywką trzeba iść do lekarza?
Pokrzywka może mieć postać ostrą (pojawia się nagle i często ustępuje samoistnie), jak i przewlekłą. W pierwszym przypadku trzeba wyeliminować alergen, co nie zawsze jest proste. Jeśli jednak zmiany nie są mocno nasilone, wystarczy udać się do internisty, by się ich pozbyć. Dobrze jest również pić wapno, które łagodzi objawy alergii.
W drugim przypadku, gdy wysypka skórna trwa powyżej 6 tygodni i nie wiadomo, co ją wywołuje, potrzebna jest konsultacja z alergologiem. Lekarz przede wszystkim będzie próbował ustalić alergen. Czasem trzeba wykonać testy diagnostyczne, tzw. testy prowokacji, które polegają na stopniowym wprowadzaniu alergenu (np. jajek) i obserwowaniu, czy wystąpi reakcja alergiczna. W niektórych przypadkach zaleca się również przeprowadzenie testów eliminacji (np. odstawieniu jakiegoś pokarmu) i obserwowaniu, czy pokrzywka zniknie.
Jak lekarz stawia diagnozę obrzęku naczynioruchowego?
Ważnym pytaniem, który zadaje lekarz, jest pytanie o pokrzywkę towarzyszącą obrzękowi. Bierze się także pod uwagę leki, jakie przyjmował chory przed wystąpieniem napadu czy spożywane pokarmy (z reguły są to 24 godziny), jak również sytuacje, które mogą spowodować pojawienie się obrzęku naczynioruchowego u chorych z wrodzonym niedoborem C1.
Jeśli w Twojej rodzinie jakiś krewny również cierpiał z powodu obrzęku naczynioruchowego – zgłoś to lekarzowi (może to świadczyć o chorobie wrodzonej). Obrzęk spowodowany inhibitorami konwertazy angiotensyny w połowie przypadków pojawia się w ciągu tygodnia od przyjęcia pierwszej dawki leku (ale niekiedy nawet po kilku latach!).
Ważna jest także reakcja na podane leki – brak poprawy po zastosowaniu leku przeciwhistaminowego, glikokortykosteroidu oraz adrenaliny może wskazywać na obrzęk wywołany niedoborem C1.
W przypadku obrzęku naczynioruchowego związanego z pokrzywką wykonuje się takie badania jak u chorych z samą pokrzywką.
W razie podejrzenia niedoboru C1 zleca się najpierw badanie próbki krwi w celu oceny stężenia jednego ze składników układu dopełniacza – C4. W razie stwierdzenia jego zmniejszenia ocenia się poziom oraz aktywność (czyli siłę oddziaływania na organizm) inhibitora C1. Obrzęk naczynioruchowy rzadko bywa mylony z wypryskiem kontaktowym, niedoczynnością tarczycy (w chorobie tej dochodzi do obrzęków całego ciała, a jest spowodowana małą ilością w organizmie substancji odpowiadających za prawidłową przemianę materii) czy zakażeniami skóry twarzy (np. bakteryjnym, zwanym różą czy wirusowym półpaścem).
Obrzęk jelit może wprowadzić lekarza w błąd – bywa przyczyną niepotrzebnej operacji brzucha.