U nas zapłacisz kartą
Pryszcz u psa na brzuchu - Przyczyny, leczenie i porady pielęgnacyjne
Kaszak u psa – jak go rozpoznać?
Jak wcześniej zostało już wspomniane pewne obszary są predysponowane do występowania kaszaków, ale w jaki sposób właściciel może wykryć ten nowotwór u swojego pupila?
Dobrym zwyczajem jest rutynowe kontrolowanie stanu zdrowia skóry swojego psa. Ze względu na dużą ilość owłosienia nie jest to najłatwiejsze zadanie, ale te cykliczne przeglądy są warte zachodu. W przypadku psów o dłuższej sierści można wprowadzić ten element jako część rytuału wyczesywania.
Kaszaki u psów mają przeważnie niedużą średnicę (choć zdarzają się przypadki guzów o wielkości nawet kilku centymetrów) oraz kolor zbliżony do naturalnego odcienia skóry, biały lub żółty. Mogą one mocniej lub słabiej wystawać ponad jej powierzchnie jako sterczące guzki przypominające pryszcze lub rozlane, lekko wypukłe wyspy. Kaszak, zwłaszcza w początkowym stadium, często wyglądem przypomina ugryzienie owada, bąbel lub pryszcz, a więc wielu właścicieli nie dostrzega w nich potencjalnego zagrożenia. Zmiana skórna przypominająca biały pryszcz u psa może pojawić się z różnych powodów, potrzeba doświadczenia weterynaryjnego aby na pierwszy rzut oka ją rozpoznać.
Guz sam w sobie przeważnie jest zmianą niebolesną oraz przesuwalną pod skórą na niedużym obszarze wokół. Jego barwa oraz temperatura nie różnią się znacząco od okolicznej skóry.
Niezauważony, a więc i nieleczony kaszak u psa ze względu na swoją budowę może ulegać wtórnym uszkodzeniom mechanicznym. Wskutek drapania bądź ocierania się psa może zostać zaburzona ciągłość skóry w okolicy guza, co otwiera wrota dla bakterii. Uszkodzenia mogą być też powodowane przez obrożę lub szelki ze względu na ich umiejscowienie w miejscach newralgicznych dla kaszaków. Kaszak objęty procesem zapalnym będzie charakteryzował się podwyższoną temperaturą, zaczerwienieniem oraz bolesnością przy próbach dotyku. Podobna reakcja zapalna może się pojawić w przypadku kaszaka powstałego po kleszczu u psa. W takich sytuacjach należy w trybie natychmiastowym udać się do gabinetu weterynaryjnego aby nie doprowadzić do rozprzestrzeniania się zakażenia.
Kaszak u psa – jak leczyć?
Jeśli wcześniej zauważony pryszcz na brzuchu, grzbiecie psa lub w okolicach jego karku i głowy nie znika po paru dniach należy zdecydować się na umówienie wizyty w gabinecie weterynaryjnym w celu postawienia pewnej diagnozy. Zarówno ostateczne, diagnostyczne rozpoznanie jak i leczenie kaszaka u psa to zadanie dla lekarza weterynarii.
Właściciel nie powinien samodzielnie podejmować kroków w kierunku usuwania kaszaka u swojego psa. Próby usunięcia zmiany przez osobę nieposiadającą wykształcenia medycznego, umiejętności leczenia kaszaka u psa oraz dostępu do odpowiedniego sprzętu i sterylnych warunków mogą zakończyć się wylewem treści guza pod skórę i zakażenia.
Jest parę metod stosowanych jako leczenie kaszaka u psa. W przypadku kaszaka powstałego w wyniku nadprodukcji komórek nabłonkowych, które blokują ujścia gruczołów łojowych bez dalszych powikłań, guz może zostać przez weterynarza usunięty za pomocą nakłucia oraz drenowania jego zawartości. Inną formą usuwania treści kaszaka może być nacięcie torebki i drenaż jej treści. Metodą, która jest zalecana w przypadku nawracających problemów z kaszakami u psa jest zupełne chirurgiczne wycięcie zmienionej torebki wraz z zawartością. Ta procedura medyczna jest nieco bardziej inwazyjna, aczkolwiek, dzięki zminimalizowaniu możliwości ponownego wytworzenia się guza, jest w stanie oszczędzić psu kolejnych zabiegów. W przypadku każdej z wyżej wymienionych opcji leczenia pies jest znieczulony, a sam zabieg krótki i bezpieczny. Usunięty płyn i tkankę dobrze jest poddać badaniu histopatologicznemu w celu upewnienia się co do łagodnego charakteru zmiany.
Kiedy mamy do czynienia z kaszakiem powstałym po ugryzieniu przez kleszcza lub kaszak został nadkażony bakteryjnie ze względu na przerwanie jego ciągłości, należy poza samym usunięciem guza wprowadzić antybiotykoterapię.
Kaszak u psa – czym jest?
Kaszaki należą do skórnych zmian nowotworowych o charakterze łagodnym co oznacza, że w odróżnieniu od nowotworów złośliwych, posiadają one cechy takie jak umiarkowane tempo wzrostu, brak tworzenia przerzutów do innych tkanek organizmu oraz bardzo niewielkie szanse na wznowy pooperacyjne. Nowotwory łagodne zaliczamy do tworów potencjalnie mniej niebezpiecznych pod kątem możliwości występowania groźnych dla zdrowia efektów.
Innym określeniem kaszaka, z którym można się spotkać jest torbiel łojowa bądź zastoinowa. Nazwy te biorą się z genezy powstania kaszaków, którą jest zmniejszona drożność gruczołów łojowych, która prowadzi do kumulacji ich wydzieliny pod skórą. Ze względu na ich powstawanie w obrębie gruczołów łojowych oraz mieszków włosowych można je znaleźć w wielu obszarach ciała, aczkolwiek kaszak u psa przeważnie będzie znajdował się w okolicy głowy, karku oraz tułowia czworonoga.
Najczęstsze przyczyny zmian skórnych u psa
Problemy dermatologiczne mieć one różne przyczyny – w tym min. alergie, infekcje (zakażenia bakteryjne/wirusowe/grzybicze), urazy, mogą być przyczyną inwazji ektopasożytów (tj. świerzb, nużyca, pchły) i inne schorzenia. Oto najczęściej spotykane przykłady:
- Alergie pokarmowe lub kontaktowe mogą powodować silny świąd, zaczerwienienie i wysypki na skórze psa. Alergie pokarmowe mogą być spowodowane nieodpowiednią dietą, która może wyzwalać reakcję zapalną, a alergie kontaktowe przez kontakt z substancjami drażniącymi, ekspozycja na nie skutkuje powstaniem zmian skórnych – zwykle są nimi roztocza, rośliny (w tym również kontakt z ich sokami) lub detergenty (chemia domowa, środki do prania, kosmetyki itp.).
- Zakażenia bakteryjne i grzybicze (min. często wstępujące drożdżyce skóry) mogą prowadzić do świądu, zaczerwienienia i łuszczenia, czasem – głównie w wyniku zakażeń bakteryjnych może powstawać ropne zapalenie skóry – miejscowe lub uogólnione, które dotyczy większej powierzchni ciała zwierzęcia.
- Inwazje pasożytów skórnych tzw. ektopasożytów – min. Jako efekt ukąszeń czy obecność świerzbowca drążącego – co w efekcie może skutkować pojawieniem się świądu, uszkodzeń skóry/ran oraz utraty włosa w okolicy objętej procesem zapalnym. Należy pamiętać, że ektopasożyty np. pchły mogą również przenosić inne choroby, niekoniecznie związane stricte ze skórą.
- Reakcje na ukąszenia owadów – Ukąszenia komarów, meszek lub innych owadów mogą wywoływać świąd i obrzęk skóry, pokrzywkę oraz grudki na powierzchni skóry. W ekstremalnych sytuacjach ma miejsce ostra reakcja alergiczna – tzw. wstrząs anafilaktyczny – który jest zagrożeniem życia zwierzęcia – np. po kontakcie z żądłem os, pszczół itp., wówczas niezbędna jest niezwłoczna wizyta u lekarza weterynarii.
- Łojotok, spotykane są dwie formy łojotoku – suchy i tłusty – w przypadku tego drugiego dochodzi do nadmiernej produkcji łoju przez gruczoły łojowe skóry może co prowadzić do stanów zapalnych, trądziku oraz tłustych zmian na powierzchni sierści, dodatkowo może zdarzyć się, że w takich sytuacjach może wystąpić wtórne zakażenie bakteryjne.
- Zaburzenia hormonalne organizmu, takie jak niedoczynność tarczycy czy zespół Cushinga (zdarza się, że wtórnie do Zespołu Cushinga może dojść do rozwinięcia się niedoczynności tarczycy). Hormony wpływają na kondycję skóry i sierści, wskutek czego u psa pojawiają się wyłysienia, może wystąpić ścieńczenie skóry (tzw. Skóra pergaminowa), pojawienie się zaskórników, opóźniać gojenie ran itp. Dodatkowo, hormony mogą wpływać na cały organizm spowalniając metabolizm (tarczyca) oraz powodując nadmierne picie wody -polidypsję, nadmierne oddawanie moczu – poliurię (nadnercza).
- Niektóre choroby autoimmunologiczne, takie jak toczeń rumieniowaty układowy czy pemfigus, wpływają na zdrowie skóry i mogą powodować owrzodzenia, pęcherze i owrzodzenia.
- Zmiany skórne, takie jak brodawki(wirusowe), kaszaki, guzy (mogą mieć charakter zarówno łagodny jak i złośliwy – dokładne badanie zmiany – biopsja lub pobranie wycinka do badania histopatologicznego). Wszelkie zauważone nieprawidłowości zawsze warto skonsultować się z lekarzem weterynarii w przypadku pojawienia Niekiedy reakcje na składniki diety mogą wpływać na stan spsiej skóry, prowadząc do alergii pokarmowych lub innych problemów dermatologicznych.
Zapobieganie problemom skórnym: dieta i pielęgnacja sierści psa.
Zapobieganie problemom skórnym u psów zaczyna się od dobrze zbilansowanej diety, bogatej w niezbędne składniki odżywcze, które wspierają zdrowie skóry i sierści. Wysoka jakość białka, niezbędne kwasy tłuszczowe, witaminy i minerały, takie jak witamina E, cynk oraz biotyna, odgrywają kluczową rolę w utrzymaniu bariery skórnej w optymalnym stanie, co minimalizuje ryzyko wystąpienia stanów zapalnych i infekcji.
Regularna pielęgnacja sierści jest równie istotna dla prewencji problemów skórnych. Odpowiednie szczotkowanie, dostosowane do typu i długości sierści, umożliwia usunięcie martwego naskórka i sierści, zapewniając lepszą wentylację skóry i redukując ryzyko pojawienia się niepożądanych zmian skórnych, takich jak pryszcze czy zapalenia.
