Pryszcz wypełniony krwią - Przyczyny, leczenie i porady pielęgnacyjne
Skuteczne sposoby na pęcherz na stopie
- Na zwykły bąbel i otarcia skóry powinien wystarczyć plaster z opatrunkiem albo też ochronny preparat w sprayu.
- Gdy pęcherz na stopie jest duży i wypełniony płynem, a skóra wokół niego mocno zaczerwieniona, przekłuj go igłą jednorazową lub zwykłą, wysterylizowaną w spirytusie czy wrzątku. Wtedy płyn fizjologiczny wycieknie. Resztki można delikatnie wycisnąć przez jałowy gazik.
- Jeżeli podejrzewasz, że pęcherz ponownie się wypełni, przeciągnij przez bąbel (to nie boli) bawełnianą nitkę nawleczoną na igłę krawiecką, pozostawiając końce nitki poza pęcherzem. Wydzielina spłynie po niej na zewnątrz.
- Gdy pęcherz jest niewielki, naklej na niego plaster z opatrunkiem.
- Jeśli pęcherz się naderwie, przyklej go z powrotem na uszkodzone miejsce. Następnie przemyj skórę wokół zranienia preparatem zapobiegającym infekcji. Można sięgnąć po preparat zwierający np. poliheksanidynę - substancję, która wspiera proces gojenia ran i nie sprzyja rozwojowi odporności drobnoustrojów. Całość zaklej plastrem z opatrunkiem, ale na noc go zdejmij, żeby do ranki docierało powietrze (sprzyja to gojeniu).
- Na bardzo rozległe otarcia nałóż opatrunek odkażający. Oczyszcza on ranę oraz zabezpiecza ją przed zabrudzeniem, infekcją i kolejnym urazem. Opatrunek nie przywiera do ciała, więc zmienia się go bezboleśnie. Pod nim rana jest cały czas wilgotna, szybciej się goi, bo może oddychać, dlatego mniej boli. Opatrunki te są w kilku rozmiarach.
Czytaj też:
Rozwijamy nasz serwis dzięki wyświetlaniu reklam.
Blokując reklamy, nie pozwalasz nam tworzyć wartościowych treści.
Wyłącz AdBlock i odśwież stronę.
Kiedy przekłuć pęcherz na stopie?
Zawsze, kiedy to możliwe, staraj się uniknąć przekłucia pęcherza - płyn, który się w nim znajduje, ma właściwości antybakteryjne i w naturalny sposób chroni uszkodzone ciało, przyspieszając regenerację skóry. Przekłucie pęcherza (drenowanie) może okazać się konieczne, jeśli pęcherz na stopie utrudnia ci chodzenie i istnieje niebezpieczeństwo jego uszkodzenia i zdarcia.
Zdezynfekuj pęcherz i skórę wokół niego preparatem zapobiegającym infekcji. Do przebicia pęcherza najlepsza będzie jednorazowa igła o średniej średnicy. Jeśli chcesz zrobić to zwykłą igłą czy np. szpilką - wygotuj je a potem zdezynfekuj spirytusem.
Jeśli to tylko możliwe, nie zasłaniaj pęcherza plastrem czy opatrunkami - odkryte wygoi się szybciej.
Postaraj się jak najmniej uszkodzić skórę pęcherza - pod żadnym pozorem jej nie wycinaj. Najlepszym rozwiązaniem będzie jej dociśnięcie do uszkodzonego ciała - w ten sposób powstanie naturalny "plaster" przyspieszający gojenie. miesięcznik "Zdrowie"
Pryszcze podskórne: leczenie
Po pierwsze, pryszczy podskórnych nie można wyciskać! Zmiany te są osadzone na tyle głęboko, że pryszcz może rozlać się pod skórą. Wyjątkowo łatwo też o rozdrapanie pryszcza do krwi podczas naciskania go z każdej strony. Najprostszym sposobem na pryszcze podskórne jest maść ichtiolowa, czyli niedroga maść apteczna dostępna bez recepty, która wyciąga ropę z głęboko osadzonego pryszcza na zewnątrz. Należy ją stosować ostrożnie, ponieważ bardzo brudzi. Maść nakłada się na cystę i wokół niej i zmywa po około trzydziestu minutach. Dermatolodzy przepisują ją w połączeniu z antybiotykiem, jeśli pojawi się taka potrzeba.
Innym sprawdzonym sposobem na trądzik grudkowo-cystowy jest domowa kuracja retinoidami lub seria zabiegów kwasami w salonie kosmetycznym. Niektórym osobom pomaga również zmiana diety, ograniczenie słodkich napojów, słodyczy oraz tłustych potraw i mięsa. Niestety, na pryszcze powstałe ze stresu ciężko zaradzić inaczej jak zwiększoną dawką relaksu.
Niektóre pryszcze w newralgicznych miejscach łatwo pomylić z innymi zmianami skórnymi. Mogą to być:
- tłuszczaki, czyli łagodne nowotwory w postaci twardych guzków, które w przeciwieństwie do pryszczy nie mają zabarwienia i występują przede wszystkim na plecach oraz na barkach,
- włókniaki, czyli niegroźne twarde guzki lub zwisające zmiany skórne przypominające brodawki,
- kaszaki, czyli torbiele zastoinowe to zaczopowane ujścia gruczołów łojowych, które zwykle są mniejsze niż pryszcze podskórne, mają żółte zabarwienie i niewielką ciemną kropkę we wnętrzu.