U nas zapłacisz kartą
Jak skutecznie pozbyć się pryszczy na dekolcie?
Pryszcze na plecach – przyczyny
Pod wpływem narastającej ilości sebum produkowanego przez gruczoły łojowe zatykają się pory, co prowadzi do powstania trądziku. Ten problem dotyczy około 25% osób dorosłych i 33% nastolatków. Pryszcze na plecach u mężczyzn pojawiają się częściej niż u kobiet – jest to tzw. trądzik skupiony.
U nastolatków powstawaniu pryszczy na plecach towarzyszy tzw. burza hormonów. Ten termin opisuje gwałtowny wzrost wydzielania hormonów, które zaburzają w ten sposób inne mechanizmy. Szalejące hormony są przyczyną intensywnej pracy gruczołów łojowych, a w konsekwencji – zatykania porów. Często są to nie tylko zaskórniki, ale także bolesne grudki przypominające cysty. Zmiany na ogół ustępują po zakończeniu okresu nastoletniego.
U dorosłych powstawanie pryszczy na plecach może mieć wiele innych przyczyn niż zaburzenia hormonalne. Trądzik na plecach oraz w innych partiach ciała może być spowodowany nadpotliwością i niewystarczającą dbałością o higienę. Brak higieny doprowadza do złuszczania się martwego naskórka, mieszania się cząstek naskórka z kurzem i pyłami z otoczenia, natomiast pot sprzyja rozkładowi bakterii. Zatykają się połączone z mieszkami włosowymi ujścia gruczołów łojowych. Sprzyja to powstawaniu zaskórników i jest pożywką dla bakterii. Powstawanie zaskórników może mieć także podłoże dziedziczne. U mężczyzn pryszcze na plecach może powodować też nadmiar androgenów.
Zobacz film: Trądzik to problem nie tylko nastolatków. Źródło: Dzień Dobry TVN
Pojawianie się pryszczy na plecach, podobnie jak na twarzy, bywa także efektem stresu. Skóra bardzo silnie reaguje na czynnik stresowy, który powoduje nasilenie pracy gruczołów łojowych i zwiększenie wydzielania sebum zatykającego pory.
Pryszcze na plecach u kobiet mogą powstawać pod wpływem cyklu miesiączkowego. W jego drugiej połowie obniża się poziom estrogenów, natomiast w 23 i 24 dniu następuje gwałtowny wzrost ich aktywności – zwłaszcza progesteronu, który powoduje zwiększoną produkcję łoju. Ujścia gruczołów łojowych zwężają się i przez to utrudniają uwolnienie na powierzchnię skóry zalegającego tłuszczu. To z kolei powoduje powstawanie pryszczy i zaskórników, także na plecach.
Pryszcze podskórne – przyczyny powstawania
Jakie są przyczyny powstawania pryszczy podskórnych? Może ich być kilka. Jeżeli zmiany te pojawiają się w dużej ilości, to zazwyczaj przyczyną ich powstania jest trądzik torbielowaty znany także jako trądzik grudkowo – cystowy. To rezultat niewłaściwego funkcjonowania gruczołów łojowych. Dochodzi wówczas do zapchania ich ujścia, a wszystko to z racji nadprodukcji sebum i wolnego rogowacenia naskórka. Problem ten zazwyczaj bierze się z zaburzeń gospodarki hormonalnej organizmu. Dochodzi wtedy do zwiększonej produkcji androgenów.
Warto jednak pamiętać, że pryszcze podskórne nie zawsze oznaczają trądzik. Czasem przyczyną jest stosowanie preparatów, które doprowadzają do zapychania porów. Mogą to być na przykład zbyt tłuste kremy utrudniające oddychanie skórze. Nie bez znaczenia jest także długotrwały stres. Ten często powoduje powstanie pryszczy w okolicach uszu i szyi. Do pojawienia się podskórnych pryszczy przyczyniać się mogą także choroby metaboliczne, czy skłonności w genach.
Nie wszyscy wiedzą, że łagodne czyraki czyli zmiany ropne, pojawiające się z racji zapalenia mieszków włosowych, to również podskórne pryszcze. Te zazwyczaj szczególnie bolą i powstają z racji niskiej odporności organizmu, zaburzeń metabolicznych lub chorób na przykład wątroby czy nerek.
Inne przyczyny powstawania pryszczy podskórnych: niewłaściwa dieta, alergie skórne, zakażenia wirusowe zakażenia bakteryjne, zaburzenia w składzie sebum produkowanego przez gruczoły łojowe, zmiany w procesie rogowacenia naskórka.
Jak nie pomylić pryszczy podskórnych z innymi zmianami skórnymi?
Pryszcze podskórne, choć wydają się bardzo charakterystyczne, są łatwe do pomylenia z innymi zmianami skórnymi. Charakterystyczne krostki mogą przypominać na przykład tłuszczaki czyli łagodne zmiany nowotworowe. Tłuszczaki jednak nie przybierają sinego czy czerwonawego zabarwienia i widoczne są głównie na barkach oraz plecach. Nie pomyl tłuszczy podskórnych także z włókniakami, które przypominają brodawki i zazwyczaj są dość twarde i zwisające. A co z kaszakami? Te również mogą przypominać pryszcze podskórne, choć zazwyczaj są znacznie mniejsze i przybierają żółtawe zabarwienie z ciemną kropką. Kaszaki to rezultat zaczopowania się ujść gruczołów łojowych.
Jak pozbyć się pryszczy na plecach?
Skoro pryszczy na plecach nie można wyciskać, to jak je można usunąć? Skutecznym rozwiązaniem może być maść na pryszcze na plecach ( zwłaszcza te podskórne) m.in. maść ichtiolowa , która zawiera sulfobituminian amonowy. Preparat ma działanie ściągające, przeciwbakteryjne, a przede wszystkim umożliwia ujście ropy. Maść nakłada się punktowo, jedynie na pojedyncze zmiany. Dostaniesz ją w każdej aptece za mniej niż 5 zł. Stosuj ją ostrożnie, ponieważ barwi odzież i pościel.
Jeśli zmiany nie ustępują, należy zgłosić się do lekarza, który przepisze receptę na silniejsze leki. Są to zazwyczaj preparaty w postaci kremów, roztworów na skórę czy żeli. Skuteczne kremy i maści na pryszcze na plecach zawierają następujące składniki:
- kwas salicylowy,
- kwas azelainowy,
- nadtlenek benzoilu,
- związki siarki i cynku,
- retinoidy (izotretynoina, tretynoina).
Przy nasilonych zmianach, gdy pryszcze na plecach są duże, liczne i nie ustępują pomimo miejscowego leczenia, lekarz może zalecić leczenie doustne – izotretynoiną . Ze względu na swoje teratogenne działanie, retinoidy, w szczególności izotretynoina, nie mogą być stosowane przez kobiety w ciąży .
Zabiegi na trądzik na dekolcie
Czy da się usunąć wypryskina dekolcie? Oczywiście, że tak. Najpierw przyjrzyjmy się profesjonalnym metodom. Zaskórniki, czyli popularnie zwane wągry, mogą być redukowane poprzez stosowanie leków miejscowych zawierających nadtlenek benzoilu lub kwas azelainowy. Jeśli na skórze pojawiają się grudki, zaleca się korzystanie z miejscowych retinoidów, takich jak izotretynoina, tretynoina lub adapalen.
Natomiast krostki, które są bardziej zaawansowaną formą trądziku, mogą wymagać leczenia z użyciem miejscowych antybiotyków. W przypadku bardziej zaawansowanych stanów trądzikowych, takich jak trądzik młodzieńczy, trądzik późny, trądzik ropowiczy lub skupiony, konieczne może być stosowanie antybiotyków doustnych w połączeniu z lekami miejscowymi. Zdarzają się przypadki, że kobiety sięgają również po hormonalną antykoncepcję, aby kontrolować stan skóry. W przypadku braku zadowalających efektów po antybiotykoterapii istnieje możliwość zastosowania doustnej izotretinoiny, uważanej za najskuteczniejszy lek w leczeniu trądziku.
