U nas zapłacisz kartą
Przyczyny i sposoby leczenia pryszczy wokół ust u dziecka
Skąd się biorą pryszcze?
Jak już zostało wspomniane, istnieje bardzo wiele czynników wpływających na pojawianie się niepokojących zmian skórnych. Dlatego ustalenie przyczyny, zwłaszcza na własną rękę, jest niezwykle trudne. W większości przypadków pryszcze ropne wymagają wizyty u dobrego dermatologa. Samodzielne leczenie również może przynieść dobre rezultaty, jednak pamiętajmy, że trzeba wówczas zachować ostrożność. Zdarza się, że wypryski zostawiają po sobie brzydkie blizny, z którymi musimy się później borykać do końca życia. By zminimalizować te ślady oraz pozbyć się zaczerwienień po pryszczach, warto zastosować skuteczną, a przede wszystkim dopasowaną do naszych potrzeb terapię.
Pierwszym krokiem udanego leczenia jest oczywiście wyeliminowanie – o ile to możliwe – powodu, dla którego musimy borykać się ze zmianami skórnymi. Mogą być to:
- hormony – w okresie dojrzewania to naturalne zjawisko, ponieważ w tym czasie znacznie zwiększa się produkcja hormonów androgennych. Jednym ze skutków tego procesu jest wytwarzanie nadmiernej ilości sebum, a stąd już prosta droga do powstawania brzydkich wyprysków. Dodatkowo wahania gospodarki hormonalnej występują również u kobiet w związku z cyklem miesiączkowym. Na poziom hormonów wpływa także ciąża, karmienie piersią oraz przyjmowanie środków antykoncepcyjnych,
- stres – długotrwały stres ma negatywny wpływ na cały organizm. W ciągu dnia jesteśmy podenerwowani, mamy kłopoty z pamięcią i koncentracją, brakuje nam apetytu, przez co tracimy na wadze, zaś nocą występują problemy z zasypianiem. Dodatkowo hormony stresu wytwarzane w dużych ilościach powodują przetłuszczanie się skóry, co z kolei stanowi doskonałe środowisko dla rozwijających się pryszczy,
- nieprawidłowe odżywianie – każdy z nas, niezależnie od płci czy wieku, powinien zwracać uwagę na to, jakie posiłki przyjmuje. Dostarczanie organizmowi właściwych składników odżywczych ma wiele zalet, w tym poprawę kondycji naszej cery. Dla przykładu produkty, w których występują duże ilości węglowodanów i tłuszczów, mogą znacząco przyspieszyć powstawanie pryszczy, przez co będzie ich jeszcze więcej. Częstym mitem jest powtarzanie, że wypryski są skutkiem ostrego jedzenia i słodyczy – nie zostało to jednak potwierdzone naukowo. Najważniejsze, by dieta była zbilansowana i bogata we wszystkie niezbędne witaminy,
- kosmetyki – nierozważna pielęgnacja czy makijaż przy użyciu niesprawdzonych produktów mogą znacząco przyczynić się do rozwoju pryszczy. Szczególnie specyfiki na bazie alkoholu czy sztucznych substancji mogą spowodować nasilenie się niedoskonałości. Zdecydowanie lepiej sprawdzą się kosmetyki z naturalnych, wegańskich składników. W przypadku cery z tendencją do pryszczy niezwykle istotne jest dokładne studiowanie składów produktów. W naszej kosmetyczce powinny się też znaleźć maści, które moglibyśmy nakładać punktowo na ropne pryszcze na twarzy (szczególnie polecane są te z witaminą A),
- warunki atmosferyczne – osoby, które borykają się z pryszczami, czy to w okresie dojrzewania, czy już w dorosłym życiu, nie powinny zbyt długo wystawiać się na działanie promieni słonecznych. Warto też zmieniać pielęgnację skóry w stosunku do pory roku, ponieważ zmiana temperatury czy poziomu wilgotności może ogromnie wpłynąć na kondycję cery.
Jak leczyć zapalenie okołoustne?
W przypadku wystąpienia wymienionych wcześniej objawów w okolicach ust, zalecana jest wizyta u dermatologa, który przeprowadzi szczegółowy wywiad, oceni charakter zmian i postawi odpowiednią diagnozę. Najważniejsze w leczeniu okołoustnego zapalenia skóry jest wyeliminowanie jego przyczyny. Wystąpienie objawów może mieć podłoże alergiczne, dlatego wskazana jest eliminacja alergenu , którym może być składnik pokarmowy czy inny czynnik środowiskowy. Gdy zaobserwujemy, że zaczerwienienie i pieczenie pojawia się po konkretnych kosmetykach, należy zrezygnować z ich stosowania. Jeśli dolegliwość ma podłoże bakteryjne, wówczas leczenie wymaga miejscowego zastosowania antybiotyków. Zdarza się, że antybiotyk trzeba podać również doustnie, najczęściej stosowane są wtedy erytromycyna oraz tetracykliny. Jeżeli stwierdzono infekcję grzybiczą, stosowane są przede wszystkim maści lub kremy przeciwgrzybicze. Dolegliwości powstałe w wyniku niedoboru składników odżywczych, szczególnie witaminowych, wymagają suplementowania odpowiednimi preparatami dostępnymi na rynku oraz zmiany diety.
W celu łagodzenia objawów warto zastosować odpowiednie emolienty i dermokosmetyki na bazie naturalnych składników . Najlepiej zrezygnować z kosmetyków perfumowanych zawierających sztuczne barwniki czy alkohol, ponieważ dodatkowo podrażniają skórę w okolicach zmian chorobowych. W przypadku niemowląt i małych dzieci, gdy za stan zapalny odpowiada nadmierne ślinienie się, należy zadbać o regularne i dokładne osuszanie okolic ust.
Zapalenie okołoustne można całkowicie wyleczyć, dolegliwość może okazać się jednak przewlekła i wymagać stałej kontroli dermatologicznej. Bardzo ważna jest odpowiednia higiena twarzy – zarówno w czasie leczenia, jak i po ustąpieniu objawów [1, 3, 4].
Zapalenie okołoustne – objawy
Główne objawy zapalenia okołoustnego to:
- wypryski o charakterze grudkowo-rumieniowym,
- drobne krostki koloru czerwono-brunatnego,
- świąd i pieczenie,
- uczucie ściągnięcia skóry.
Zmiany skórne zlokalizowane są wokół ust z pominięciem okolic czerwieni wargowej. Niejednokrotnie rumień pojawia się na brodzie i w okolicach fałdów nosowo-wargowych. Objawem zapalenia okołoustnego może być również nadmierne łuszczenie naskórka w kącikach ust. Jeśli przyczyną zapalenia jest nużeniec ludzki, pacjent może odczuwać intensywny świąd. Zmian skórnych nie należy drapać , ponieważ ulegną uszkodzeniu i jeszcze większemu podrażnieniu. W przypadku niedoborów żelaza charakterystycznym objawem są pękające kąciki ust [3, 4].
Jak często występuje alergiczny wyprysk kontaktowy? (tu: czy występuje rodzinnie)
Tak jak wspomniano, wyprysk jest często występującą jednostką dermatologiczną, przy czym w populacji dorosłych dominuje kontaktowe zapalenie skóry z podrażnienia wywołane drażniącym działaniem substancji zewnętrznych na skórę człowieka, takich jak detergenty, rozpuszczalniki, kwasy i zasady. U dzieci występowanie tej postaci wyprysku jest co prawda możliwe, jednak ze względu na brak kontaktu z wymienionymi substancjami należy ona do rzadkości, częściej stwierdza się alergiczne kontaktowe zapalenie skóry. W przypadku alergicznego wyprysku kontaktowego nie obserwuje się podłoża genetycznego ani występowania rodzinnego. Obecność chorób atopowych (astmy, alergicznego nieżytu nosa, atopowego zapalenia skóry) nie zwiększa ryzyka rozwoju tego schorzenia, chociaż w populacji dzieci z rozpoznaniem atopowego zapalenia skóry, ze względu na uszkodzenia naskórka, ta postać wyprysku może się rozwinąć niezależnie.
Alergiczny wyprysk kontaktowy cechuje się występowaniem różnorodnych zmian skórnych. Jak już wspomniano, podstawowym wykwitem jest grudka, która przekształca się w pęcherzyk, a ten z kolei w sączącą nadżerkę, pokrywającą się z czasem strupkiem. Zmiany te lokalizują się na rumieniowym podłożu, są wyraźnie odgraniczone od zdrowej skóry i mogą się ze sobą zlewać, tworząc rozległe ogniska. Zmianom skórnym towarzyszy nasilony świąd, a w okresie gojenia obserwuje się złuszczanie naskórka. W fazie przewlekłej dominuje pogrubienie naskórka, może nawet dochodzić do jego bolesnych pęknięć. Zmiany lokalizują się zwykle w miejscu kontaktu z uczulającym alergenem. W przypadku niklu, który jest jednym z najczęstszych alergenów, zmiany skórne mogą być umiejscowione na pleckach dziecka (w miejscu przylegania do skóry metalowych zapinek), w okolicy pępka (z powodu kontaktu z metalowym guzikiem) czy na nadgarstku (w wyniku kontaktu z metalowym paskiem od zegarka).
