U nas zapłacisz kartą
Przedłużanie Rzęs - Sztuka i Biznes
Przerwanie biegu przedawnienia
Pamiętaj, że istnieje możliwość niedopuszczenia do przedawnienia roszczenia. W tym celu, zanim upłynie termin przedawnienia, należy doprowadzić do przerwania jego biegu (art. 123 k.c.). Po każdym przerwaniu przedawnienia biegnie ono na nowo.
Bieg przedawnienia przerywa się przez:
- każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia,
- uznanie roszczenia przez osobę, przeciwko której roszczenie przysługuje,
- wszczęcie mediacji
Czynnościami przerywającymi przedawnienie są w szczególności:
- złożenie pozwu w sądzie powszechnym np. o zapłatę,
- złożenie wniosku o nadanie klauzuli wykonalności,
- złożenie wniosku o wszczęcie egzekucji,
- zawarcie ugody z dłużnikiem,
- uznanie długu przez dłużnika.
Podyskutuj o tym na naszym FORUM
Co o szczegółach mówi na przykład orzecznictwo sądów?
Dokładniejsza analiza tematu, jakim jest przedawnienie roszczeń pieniężnych związanych z działalnością gospodarczą potwierdza, że pewne na pozór oczywiste kwestie musiały być analizowane przez sądy i teoretyków prawa. Jedną z takich kwestii jest odpowiedź na pytanie, czy kwalifikacja roszczenia jako związanego z działalnością gospodarczą wymaga, aby zarówno wierzyciel, jak i dłużnik prowadził firmę. Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 2 kwietnia 2008 r. (sygnatura akt: III CSK 302/07) wskazuje, że do zastosowania trzyletniego terminu przedawnienia związanego z działalnością gospodarczą wystarcza prowadzenie firmy przez stronę dochodzącą spłaty długu (wierzyciela). To z pewnością ważna informacja dla wszystkich dłużników, którzy zalegają jakieś pieniądze przedsiębiorcy.
Zdaniem Sądu Najwyższego można przyjąć domniemanie, że wszystkie roszczenia będące następstwem czynności podejmowanych przez przedsiębiorców są związane z prowadzeniem przez nich działalności gospodarczej (zobacz: P. Zakrzewski [w:] Kodeks cywilny. Komentarz. Tom I. Część ogólna (art. 1-125), red. M. Fras, M. Habdas, Warszawa 2018, art. 118). Najczęściej roszczenia związane z prowadzeniem działalności gospodarczej przysługują przedsiębiorcy w potocznym rozumieniu tego słowa, ale nie jest to bezwzględna reguła. Przedsiębiorcą w kontekście terminów przedawnienia może być na przykład spółdzielnia mieszkaniowa. Warto tutaj wymienić Uchwałę Sądu Najwyższego (7 sędziów) z dnia 9 marca 2017 r. (sygn. akt: III CZP 69/16). Mówi ona, że roszczenie spółdzielni mieszkaniowej o uzupełnienie przez jej członka wkładu budowlanego jako związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, powinno przedawniać się z upływem trzech lat.
Doktryna prawna wskazuje również, że przedawnienie roszczeń pieniężnych po trzech latach może nastąpić jako związane z działalnością gospodarczą wtedy, gdy ta działalność nie została ujawniona we właściwej ewidencji (zobacz: N. Rycko [w:] Kodeks cywilny. Komentarz. Tom I. Część ogólna, cz. 2 (art. 56–125), red. J. Gudowski, Warszawa 2021, art. 118). Przedawnienie roszczeń pieniężnych na zasadach przewidzianych dla działalności gospodarczej powinno dotyczyć również tak zwanej działalności nieewidencjonowanej, którą reguluje artykuł 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców. Jeżeli natomiast chodzi o przedawnienie roszczeń banków związanych z kredytami, to trzeba pamiętać, że roszczenia o zapłatę poszczególnych rat przedawniają się oddzielnie – stosownie do wymagalności rat (zobacz: Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 27 lipca 2021 r. – sygn. akt: III CZP 17/21).
Od kiedy biegnie termin przedawnienia?
Termin przedawnienia liczy się od dnia, w którym roszczenie stało się lub mogło stać się wymagalne, czyli od chwili, w którym wierzyciel miał prawną możliwość domagania się spłaty długu.
Strony postanowiły w umowie, że dłużnik winien zwrócić zaciągniętą pożyczkę w terminie miesiąca od dnia, w którym wierzyciel pożyczył mu pieniądze. Termin przedawnienia biegnie od dnia następującego po dniu, w którym dłużnik winien oddać wierzycielowi zaciągniętą pożyczkę.
Zasada ta jest jednak modyfikowana przez ustawodawcę w dwojaki sposób. Po pierwsze, jeżeli wymagalność roszczenia zależy od podjęcia określonej czynności przez wierzyciela, bieg terminu przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stałoby się wymagalne, gdyby wierzyciel podjął czynności w najwcześniejszym możliwym terminie (art. 120 § 1 zd. 2 k.c.). Taka regulacja wychodzi naprzeciw interesom dłużnika, gdyż zapobiega możliwości dowolnego przedłużania przez wierzyciela terminu spełnienia świadczenia poprzez zwlekanie z dokonaniem przez wierzyciela odpowiedniej czynności. Po drugie, w przypadku roszczeń o zaniechanie, bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym ten, przeciwko komu roszczenie przysługuje, nie zastosował się do treści roszczenia (art. 120 § 2 k.c.).
Przedawnienie roszczeń pieniężnych firmy – kiedy jest krótsze?
Już wcześniej wspominaliśmy, że przedawnienie roszczeń pieniężnych firmy czasem może następować w terminie innym niż ten trzyletni przewidziany domyślnie przez kodeks cywilny. Przepisy czasem ustalają inne terminy. Przede wszystkim należy tutaj wskazać artykuł 125 kodeksu cywilnego, który mówi, że roszczenie stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu, orzeczeniem sądu polubownego lub prawomocną ugodą przedawnia się wraz z upływem sześciu lat. Analogiczny termin przedawnienia wynosi trzy lata w przypadku świadczeń okresowych związanych na przykład z płatnością czynszu. Jeżeli zatem roszczenie związane z działalnością gospodarczą zostało potwierdzone przez wyrok sądu lub ugodę, to zastosowanie dla niego znajduje dłuższy sześcioletni termin przedawnienia (zobacz: P. Zakrzewski [w:] Kodeks cywilny. Komentarz. Tom I. Część ogólna (art. 1-125), red. M. Fras, M. Habdas, Warszawa 2018, art. 125).
Czasem szczególny termin przedawnienia może również wynikać ze specyfiki działalności prowadzonej przez firmę. Przykładowo, roszczenia zakładu energetycznego lub dostawcy wody w zakresie związanym ze sprzedażą prądu/wody przedawniają się po upływie dwóch lat (zobacz: artykuł 554 i 555 kodeksu cywilnego). Trzyletni termin przedawnienia ma natomiast zastosowanie do opłat dystrybucyjnych za wodę/prąd. Inny przykład szczególnych regulacji dotyczy roszczeń wynikających z umowy ubezpieczenia (np. roszczeń o zapłatę składki), które przedawniają się po trzech latach. To przedawnienie wynika jednak z innej podstawy prawnej niż wspomniany wcześniej artykuł 118 kodeksu cywilnego. Mowa o artykule 819 kodeksu cywilnego.
5 najczęstszych błędów przy stylizacji rzęs
Wszystkie powyższe korzyści są w Waszym zasięgu… o ile tylko oddacie się w dobre ręce. Poznaj najczęściej popełniane błędy stylizacyjne, a zrozumiesz, jak ważny jest wybór profesjonalnej stylistki rzęs:
- Praca na produktach słabej jakości – jakość zawsze jest kluczowa. Tanie rzęsy są nieelastyczne, sztywne i wyglądają nienaturalnie. Z kolei płyny niewiadomego pochodzenia potrafią uczulić i spowodować reakcje alergiczne.
- Rzęsy przyklejone zbyt blisko/zbyt daleko od powiek – w pierwszym przypadku klientce będzie doskwierał dyskomfort i nieprzyjemne kłucie, w drugim rzęsy naturalne będą zbytnio obciążone, a cała stylizacja będzie wyglądać na splątaną i nieświeżą.
- Posklejane ze sobą rzęsy – to, że doczepiane rzęsy zostały sklejone, widać dopiero z bliska. Problem pojawia się wtedy, gdy z powodu takiego błędu proces i tempo wzrostu naturalnych rzęs ulegnie zaburzeniu.
- Wykonywanie zabiegu mimo przeciwwskazań – przedłużanie i zagęszczanie rzęs nie może być wykonywane u osób z alergią na stosowane preparaty, przy stanach zapalnych oczu i przy zespole suchego oka. Jednym z zadań stylistki rzęs jest właśnie przeprowadzenie wywiadu z klientką!
- Efekt lub metoda źle dopasowane do urody – umiejętne przedłużanie rzęs uwzględnia m.in. rysy twarzy i kształt oczu danej kobiety. Przy bardzo wąskich oczach i opadającej powiece proste i długie rzęsy nie zdadzą egzaminu, z kolei przy dużej odległości między brwią a powieką trzeba zastosować większy skręt i sporą długość. To samo dotyczy obranej metody stylizacji. Sztuczne rzęsy nie mogą być za grube lub zbyt długie w stosunku do tych naturalnych, w przeciwnym razie pojawia się ryzyko ich uszkodzenia.
