U nas zapłacisz kartą
Przyczyny trądziku różowatego - Kłębiące się Tajemnice Pięknej Skóry
Przyczyny trądziku różowatego i czynniki ryzyka
Przyczyn powstawania trądziku różowatego jest wiele. Tendencja do zmian naczyniowych może być dziedziczona genetycznie. Aby jednak doszło do ekspresji genów odpowiedzialnych za nadmierne rozszerzenie naczyń niezbędna jest ekspozycja na czynniki drażniące. Należą do nich przede wszystkim:
- czynniki atmosferyczne (promieniowanie UV, wysoka oraz niska temperatura, wilgoć),
- zaburzenia hormonalne (nadmiar testosteronu, niedobór hormonów przysadkowych, spadek estrogenów),
- długotrwały stres,
- czynniki infekcyjne miejscowe (zakażenie nużeńcem ludzkim Demodex folliculorum oraz litofilnym drożdżakiem Malassezia furfur),
- czynniki infekcyjne ogólne (utajone ogniska zakażenia, przewlekły nieżyt żołądka, zakażenie Helicobacter pylori, choroby pasożytnicze, zakażenie przewodu pokarmowego pierwotniakiem Lamblia intestinalis),
- zła dieta (produkty bogate w histaminę, siarczany, azotyny),
- środki chemiczne w kosmetykach (detergenty, alkohole, środki zapachowe),
- używki (alkohol, nikotyna),
- choroby przewlekłe (nadczynność tarczycy i autoimmunizacja choroba Gravesa-Basedova, nadciśnienie tętnicze, niewydolność wątroby, cukrzyca, zaburzenia układu pokarmowego,),
- zmiany mogą pojawiać się również przez niektóre leki (steroidy, niektóre leki przeciwzapalne i antybiotyki).
Jakie są czynniki zaostrzające?
Głównymi czynnikami, które wiążą się z rozwojem, ale i z zaostrzeniem trądziku są stres oraz ekspozycja na słońce. Warto jednak zadbać o inne nawyki - choć mogą się nie wydawać bezpośrednio związane ze skórą - które pozwolą uchronić cerę osób z trądzikiem przed nasileniem objawów.
Co nasila objawy trądziku różowatego?
W trakcie leczenia trądziku warto zadbać o odpowiednie nawyki żywieniowe - unikać ciężkostrawnych potraw i alkoholu. Nasilenie objawów może wywołać także korzystanie z sauny czy basenów z chlorowaną wodą.
Niektóre problemy zdrowotne, takie jak choroby endokrynologiczne (np. choroby tarczycy) mogą wpływać na przebieg choroby. Podobnie z zaostrzeniami trądziku mogą współistnieć zaburzenia miesiączkowania.
Na objawy choroby mogą wpływać niektóre leki obniżające cholesterol, nadmierna podaż witamin z grupy B czy stosowanie preparatów sterydowych na skórę twarzy. Skóra z trądzikiem różowatym może mieć też "niechcianych lokatorów" - drożdżaki, pasożyta Demodex folliculorum czy opryszczkę wargową.
Leczenie trądziku różowatego
Niestety, nie jest to dobra wiadomość dla chorych, ale nie da się całkowicie wyleczyć trądziku różowatego. Wykorzystując dobrze dobrane środki miejscowe, leki doustne, zabiegi chirurgiczne lub laserowe, można w pewnym stopniu ograniczyć rozwój choroby i chronić się przed pojawianiem się kolejnych zmian na skórze.
Warto w tym miejscu dodać, że leczenie trądziku różowatego powinno odbywać się pod regularną opieką dermatologa. Przeprowadzanie jakichkolwiek zabiegów eliminujących objawy na własną rękę lub zabiegów upiększających może przynieść znacznie więcej szkód niż korzyści.
U pacjentów z trądzikiem różowatym niewskazane są zabiegi złuszczające z użyciem kwasów owocowych, kwasu trójchlorooctowego czy salicylowego, ponieważ utrwalają rumień. Podobnie z zabiegami rozgrzewającymi. Przeciwwskazane są również wszelkie formy pielęgnacji skóry, które polegają na tarciu lub uciskaniu zmian chorobowych.
Leczenie trądziku różowatego można podzielić na trzy podstawowe grupy. Jest to leczenie miejscowe, doustne oraz za pomocą właściwej pielęgnacji skóry, w tym odpowiedni dobór kosmetyków.
- Leczenie miejscowe trądziku różowatego polega na stosowaniu odpowiednich kremów lub żeli, których zadaniem jest pozbycie się zmian zapalnych, czyli grudek i krostek. Czasami w razie konieczności, lekarz zaleca miejscowe stosowanie odpowiednio dobranych antybiotyków. Wykorzystuje się metronidazol 0,75% i 1% w postaci żelu lub kremu. Dobre działanie wykazuje również kwas azelainowy, który usuwa głównie zmiany zapalne - grudki i krosty. 10% sulfacetamid sodowy z 5% siarką oraz nadtlenek benzoilu, który przyspiesza eliminację zmian grudkowo-krostkowych i może być zalecany u pacjentów z postacią guzowatą oraz odmianą ziarniniakową trądziku różowatego. Działanie łagodzące rumień mają wyciągi z roślin, m.in. miłorzębu, kasztanowca oraz arniki górskiej. W aptece dostępne są produkty zawierające specjalnie opracowane składniki łagodzące objawy trądziku różowatego. W leczeniu ważne jest również odpowiednie przygotowanie skóry przed ekspozycją na słońce. Na kwadrans przed wyjściem na słońce należy nanieść na twarz krem z filtrami, które blokują szkodliwe promieniowanie UVB/UVA. SPF powinien być nie mniejszy niż 30, a najlepiej gdy będzie to 50. W aptekach znajdują się preparaty ze specjalnym filtrem IR, które są przeznaczone szczególnie do cery naczynkowej i nadwrażliwej.
- Leczenie ogólne trądziku różowatego to działanie celowane w usunięcie objawów choroby,a więc zwalczanie niedokwaśności soku żołądkowego, leczenie Helicobacter pylori, zaburzeń hormonalnych czy schorzeń, które je wywołują. W przypadku grudek i krostek, lekarz przepisuje antybiotyki tetracyklinowe (np. tetracyklina, doksycyklina, limecyklina). Jeśli istnieją przeciwwskazania do przyjmowania tetracyklin zaleca się makrolidy: erytromycynę, azytromycynę, klarytromycynę. U osób, u których zawodzą tradycyjne metody leczenia trądziku różowatego, niekiedy wdraża się terapię retinoidami, ale metoda ta jest obarczona wieloma działaniami niepożądanymi. Zalicza się do nich, np. wysuszenie błony śluzowej ust i nosa, krwawienie z nosa, wypadanie włosów,a także zaburzenia funkcji wątroby oraz zaburzenia lipidowe. Jednak efekty terapeutyczne takiej kuracji są zadowalające.
- Leczenie chirurgiczne trądziku różowatego jest rzadko wdrażane. Tylko w przypadku znacznych zmian degeneracyjnych skóry nosa, czyli występowania rhinophyma. Zmiany skórne usuwane są zazwyczaj za pomocą lasera lub noża chirurgicznego. Na ogół do pozbycia się zmian skórnych potrzebne są dwie sesje zabiegu laserowego.