"Zdjęcia Rak Powieki - Wartość Wczesnego Wykrywania"
Jak często występuje?
Najczęstszym złośliwym nowotworem skóry, w tym powiek, jest rak podstawnokomórkowy. Rak kolczystokomórkowy – drugi pod względem częstości występowania rak wywodzący się z naskórka – ogólnie występuje dużo rzadziej. Czerniak złośliwy stanowi tylko 5% nowotworów skóry, ale jest odpowiedzialny za 75% zgonów z ich powodu. Omówiony został przy zmianach barwnikowych skóry powiek (zob. Zmiany barwnikowe powiek).
Rak gruczołu łojowego jest czwartym pod względem częstości występowania nowotworem. Ogólnie rzecz ujmując, należy on do rzadko występujących nowotworów skóry. Wśród nowotworów powiek stanowi on 1,5–5%, a około 75% wszystkich przypadków raka gruczołu łojowego występuje w okolicy oczu. Występuje zwykle po 50. roku życia, ale może się pojawić także u młodszych chorych, częściej u kobiet (55–77%) i 2–3 razy częściej w powiece górnej niż w dolnej.
Przed pojawieniem się zespołu nabytego niedoboru odporności (Acquired Immune Deficiency Syndrome – AIDS) mięsak Kaposiego występował bardzo rzadko. W okresie epidemii tej choroby liczba zachorowań gwałtownie się zwiększyła (do 17,5/100 000/rok), ale po wprowadzeniu terapii antyretrowirusowej HAART znów się zmniejszyła do 2,2/100 000/rok.
Nie ma dokładnych statystyk dotyczących częstości występowania zmian przedrakowych.
Siatkówczak
Siatkówczak to najczęstszy wewnątrzgałkowy nowotwór złośliwy oka u dzieci. Wywodzi się z niedojrzałych komórek siatkówki, które ulegają zezłośliwieniu i rozrastają się nieprawidłowo w oku, prowadząc do zniszczenia pozostałych struktur gałki ocznej. Charakterystycznymi obawami guza siatkówki są leukokoria (biały refleks źreniczny) i zez.
Najczęstszą przyczyną występowania guzów w obrębie oczodołu u dorosłych są przerzuty, które zwykle ujawniają się w wieku średnim lub podeszłym, częściej u mężczyzn. Guz gruczołu łzowego objawia się wytrzeszczem, podwójnym widzeniem (w wyniku zajęcia przez guz mięśni okoruchowych) i obniżeniem ostrości wzroku (w wyniku uszkodzenia nerwu wzrokowego).
Jak często występuje?
Rak kolczystokomórkowy jest po raku podstawnokomórkowym drugim pod względem częstości występowania rakiem skóry. W Stanach Zjednoczonych liczba zachorowań na raka kolczystokomórkowego wynosi ok. 17 przypadków na 100 000 mieszkańców rocznie. Natomiast w Australii, kraju o dużym odsetku osób o jasnej karnacji skóry narażonych na silne działanie słońca – stwierdza się 321 przypadków na 100 000 osób w roku. Rak kolczystokomórkowy występuje 2–3 razy częściej u mężczyzn niż u kobiet.
Najczęstszą zmianą przedrakową jest rogowacenie słoneczne. W Stanach Zjednoczonych u ponad 80% osób w wieku 60–69 lat stwierdza się co najmniej jedno ognisko. Ryzyko, że rogowacenie słoneczne przekształci się w ciągu roku w raka, wynosi 0,34%. W zależności od statystyk wieloogniskowe rogowacenie słoneczne w długotrwałej obserwacji przechodzi u 0,025–20% chorych w raka kolczystokomórkowego. Rak kolczystokomórkowy rozwijający się na podłożu rogowacenia słonecznego jest mniej agresywny niż rak powstający na nowo w zdrowej skórze. W przypadku choroby Bowena u 4–6% pacjentów dochodzi do rozwoju raka kolczystokomórkowego.