U nas zapłacisz kartą
Leczenie Raka Skóry - Metody, Postępy i Nadzieje
Jakie jest rokowanie w raku płaskonabłonkowym skóry?
Rak płaskonabłonkowy skóry cechuje się ogólnie dobrym rokowaniem. Szacuje się, że 5 lat od rozpoznania choroby przeżywa >90% chorych. Przerzuty odległe pojawiają się tylko u 3–5% chorych, ale ich wystąpienie bardzo znacznie pogarsza szanse na wyleczenie.
W trakcie badań kontrolnych zaleca się ocenę miejsca wycięcia zmiany pierwotnej oraz wszystkich innych zmian na całej skórze. Należy również dokładnie ocenić stan okolicznych węzłów chłonnych (można rozważyć okresowe badanie USG tych okolic).
Wizyty kontrolne należy powtarzać co 1–3 miesiące przez 2 lata po leczeniu, co 3–12 miesięcy przez kolejne 3 lata, a następnie corocznie (częstość wizyt uzależnia się od zaawansowania i zróżnicowania nowotworu).
Wybrane treści dla Ciebie
Rak płaskonabłonkowy spojówki Rak płaskonabłonkowy spojówki to nowotwór złośliwy wywodzący się z nabłonka spojówki. Wyróżnia się dwie postacie raka: przedinwazyjną oraz inwazyjną. Rak płaskonabłonkowy może naciekać sąsiednie struktury oka oraz dawać przerzuty do regionalnych węzłów chłonnych i przerzuty odległe. Przyczyny rozwoju raka płaskonabłonkowego nie są do końca poznane, jednak wyniki badań wskazują na dużą rolę promieniowania ultrafioletowego (UVA, UVB) oraz zakażeń podtypem 16 lub 18 wirusa brodawczaka ludzkiego (HPV).
Rak skóry – rodzaje, objawy i leczenie nowotworów skóry
Rak skóry to często pojawiający się typ nowotworu. Wśród rodzajów nowotworów skóry wymienia się: raka podstawnokomórkowego, płaskonabłonkowego, brodawkującego i kolczystokomórkowego. Zdecydowanie najgroźniejsze są nowotwory, które dają przerzuty. Czym różnią się od siebie poszczególne rodzaje raka skóry?
- Rak skóry – czym jest
- Rak skóry – objawy
- Rak skóry – rodzaje
- Rak skóry – rozpoznanie
- Rak skóry – leczenie
- Rak skóry – rokowania
Raki skóry (nowotwory złośliwe skóry): przyczyny, objawy i leczenie
Raki skóry (nowotwory złośliwe skóry) są dość częstymi nowotworami, mogą występować w każdym wieku. Najczęściej występuje rak podstawnokomórkowy skóry, który lokalizuje się głównie na twarzy i ma postać powoli rosnącego perełkowatego guzka. Bardzo rzadko daje przerzuty odlegle, ale może się rozrastać i niszczyć okoliczne tkanki, dlatego ważne jest jak najszybsze usunięcie go. Większość raków skóry leczy się przede wszystkim operacyjnie.
Najliczniejszą grupą nowotworów złośliwych skóry są raki skóry, które stanowią niejednolitą grupę nowotworów. Raki skóry zajmują pierwsze miejsce w statystyce onkologicznych chorób skóry. Ostatnio obserwuje się wzrost zachorowań na nowotwory złośliwe skóry, przede wszystkim na raka podstawnokomórkowego, kolczystokomórkowego oraz czerniaka. Towarzyszą temu znaczne koszty opieki zdrowotnej, a w odniesieniu do czerniaka – duża umieralność. Nowotwory złośliwe skóry mają różne objawy, przebieg, leczenie i rokowanie. Szczególnym rodzajem nowotworu złośliwego skóry jest czerniak. Przeczytaj więcej: Czerniak
Leczenie raka skóry
Podstawową metodą leczenia raka skóry są zabiegi chirurgiczne. W przypadku nowotworów skóry bardzo ważne jest dokładne usunięcie całej zmiany nowotworowej wraz z tzw. marginesem. Jako margines traktuje się w tym przypadku zdrową tkankę, która jest usuwana wraz z tkanką nowotworową po to, aby zmniejszyć ryzyko, że u pacjenta pozostaną jakieś komórki nowotworu skóry i że dojdzie przez to do nawrotu choroby. Margines ustala się np. poprzez przeprowadzenie badań mikroskopowych kolejnych usuwanych pacjentowi tkanek – histopatolog jest w stanie ocenić, czy w dostarczanych mu materiałach są wciąż obecne patologiczne komórki. Jeżeli lekarz takowych nie zaobserwuje, wówczas zastosowany margines zdrowych tkanek można uznać za wystarczający.
Chirurgiczna resekcja raka skóry stanowi podstawową metodę jego leczenia, jednakże zdecydowanie nie jedyną. W leczeniu nowotworów skóry wykorzystuje się również i inne terapie, takie jak:
- krioterapia,
- zabiegi laserowe,
- terapia fotodynamiczna,
- leczenie farmakologiczne (np. z wykorzystaniem preparatów interferonu alfa-2 i interferonu beta czy imikwimodu),
- radioterapia.
Nierzadko bardziej zaawansowanego postępowania terapeutycznego wymagają pacjenci, którzy zachorowali na czerniaka . U takich chorych – jeżeli jest taka możliwość – również przeprowadzane są zabiegi chirurgiczne, jednakże czasami, ze względu na zaawansowanie zmiany nowotworowej, operacyjna resekcja może być przeciwwskazana. W takich sytuacjach nieocenione mogą okazać się inne, dotychczas niewymienione metody leczenia onkologicznego, takie jak chemioterapia czy terapia celowana (bazująca na tym, że pacjentom podawane są leki, które neutralizują mutacje genowe, które to doprowadziły do wystąpienia nowotworu).
Zapamiętaj: Odpowiednio wcześnie wykryty rak skóry daje szansę 100% wyleczenia!
Jak wygląda rak skóry? Objawy i leczenie nowotworu skóry
Rak skóry może przybierać zarówno postać guzka, plamy, jak i owrzodzenia. Część z raków skóry rośnie powoli i jest stosunkowo niegroźna, inne z kolei w krótkim czasie mogą doprowadzić do śmierci pacjenta. Jakie objawy raka skóry powinny więc budzić zaniepokojenie? Jakie są możliwości leczenia nowotworu skóry?
Nowotwory skóry (raki skóry) stanowią około 10% spośród wszystkich nowotworów złośliwych rozpoznawanych u ludzi [1]. Ten typ schorzeń nowotworowych pojawia się głównie u osób w wieku podeszłym, dodatkowo zwiększonym ryzykiem zachorowania na raka skóry obarczone są osoby o szczególnie jasnej karnacji.
Wyróżnia się co najmniej kilka przyczyn raka skóry . Za podstawowy czynnik odpowiadający za pojawianie się tych schorzeń uznawana jest ekspozycja skóry na działanie promieniowania ultrafioletowego. Rzeczywiście, zbyt częste wystawianie skóry na słońce zdecydowanie może sprzyjać nowotworom skóry , jednakże istnieją również i inne czynniki, które sprzyjają ich pojawianiu się. Do takich czynników ryzyka raka skóry zaliczane są m.in. obciążenia rodzinne (czyli sytuacje, gdzie w rodzinie danego człowieka ktoś już wcześniej chorował na jakiś nowotwór skóry), ale i osłabienie odporności organizmu (wynikające zarówno ze stosowania leków o działaniu immunopresyjnym, jak i związane ze schorzeniami, w których przebiegu dochodzi do upośledzenia czynności układu odpornościowego – tak bywa np. w przypadku AIDS). Obarczone zwiększonym ryzykiem wystąpienia nowotworu skóry są również osoby, które posiadają na swojej skórze dużą ilość znamion barwnikowych.
Najczęściej wyróżniane są dwa raki skóry: rak podstawnokomórkowy (którego nazwa wzięła się stąd, że rozwija się on z komórek warstwy podstawnej naskórka) oraz rak kolczystokomórkowy (wywodzący się z komórek kolczystych naskórka). Pierwszy z nich jest nowotworem złośliwym skóry, który pojawia się przede wszystkim u osób w podeszłym wieku. Rak podstawnokomórkowy skóry zwykle przybiera postać guzka o różnym zabarwieniu (może on mieć barwę cielistą, czerwonawą jak i perłową), typowo obserwuje się go w obrębie twarzy. Ten rodzaj raka skóry rzeczywiście jest złośliwy, jednakże zasadniczo w jego przypadku nie obserwuje się przerzutów – rak podstawnokomórkowy ma za to tendencję do wieloletniego i powolnego naciekania tkanek, w okolicy których się rozwija.
