U nas zapłacisz kartą
"Zagrożenie raka skóry na głowie"
Diagnostyka nowotworów głowy i szyi
Diagnostyka nowotworów głowy i szyi jest wielostopniowa. W pierwszej kolejności lekarz przeprowadza wywiad ze szczególnym uwzględnieniem takich aspektów jak:
- opis występujących objawów,
- czas utrzymywania się symptomów,
- istnienie czynników ryzyka.
Specjalista ocenia też naocznie części ciała, co do których istnieje podejrzenie rozwoju nowotworu (badanie laryngologiczne), a także analizuje ewentualnie występujące zaburzenia połykania, czucia, widzenia, węchu, smaku, słyszenia i równowagi. Po wstępnym uprawdopodobnieniu podejrzenia, w zależności od potrzeb zlecone mogą być następujące badania obrazowe:
- tomografia komputerowa,
- rezonans magnetyczny,
- USG węzłów chłonnych.
Kluczowa dla diagnozy jest jednak biopsja, czyli pobranie wycinka do oceny histopatologicznej. Materiał najczęściej pozyskuje się z ogniska pierwotnego, ale czasem też z zajętych okolicznych węzłów chłonnych. Badanie to pozwala potwierdzić nowotwór, a także określić jego charakter, stopień złośliwości oraz zaawansowanie. Ma to kluczowe znaczenie przy wyborze optymalnej metody leczenia.
Ponieważ większość pacjentów trafia do lekarza zbyt późno, przypadkiem albo w związku z dużym progresem trwającej od dawna choroby, warto wiedzieć, że można się też diagnozować przesiewowo, profilaktycznie.
Służą temu różne inicjatywy, takie jak sfinansowany z funduszy europejskich ogólnopolski program badania nowotworów głowy i szyi, wart 20 milionów złotych i przewidujący sprawdzenie stanu zdrowia około 70 tysięcy osób z grup podwyższonego ryzyka (wiek 40-65 lat, palacze, alkoholicy, zakażeni HPV).
Niepokojące objawy świadczące o nowotworach głowy i szyi
Początkowo wiele nowotworów głowy i szyi rozwija się bez jakichkolwiek zauważalnych symptomów, czasem przez wiele lat. W innych przypadkach objawy są mało specyficzne, przywodzące na myśl zwykłe przewlekłe infekcje. Z czasem jednak dolegliwości stają się coraz bardziej uciążliwe i upośledzają zdolność codziennego funkcjonowania.
Do nieprawidłowości, które powinny wzbudzać czujność należą:
- niegojące się owrzodzenia w obrębie jamy ustnej i na wargach,
- nietypowy nalot w jamie ustnej,
- niedrożność lub krwawienia z nosa,
- zaburzenia czucia i ruchomości oraz pieczenie języka,
- przewlekła chrypa utrzymująca się nawet przez kilka lat,
- trudności z przełykaniem pokarmów i śliny oraz związany z tym ból,
- zaburzenia mowy, węchu, smaku oraz słuchu,
- zaburzenia oddychania,
- zaburzenia równowagi, zawroty głowy.
Utrzymywanie się tego typu dolegliwości powinno stanowić wskazanie do jak najszybszej konsultacji lekarskiej. Tak jak w przypadku innych chorób onkologicznych, czas diagnozy i wdrożenia leczenia ma fundamentalne znaczenie dla rokowań. Choroba nie cofnie się samoistnie, zatem czekanie na bieg wydarzeń z każdym dniem zmniejsza szanse przeżycia.
Czy raki skóry występują często?
Przyjmuje się, że raki skóry stanowią 8–10% wszystkich nowotworów złośliwych, z czego 70–80% to raki podstawnokomórkowe, a ok. 20% raki kolczystokomórkowe. Nowotwory te są częstsze w krajach słonecznych, np. w Australii czy południowych regionach Stanów Zjednoczonych. Wielu autorów podkreśla stały wzrost liczby zachorowań na raki skóry (raka podstawnokomórkowego i kolczystokomórkowego) w krajach europejskich.
Raki skóry powstają pod wpływem czynników fizycznych, chemicznych, mechanicznych i biologicznych. Z czynników osobniczych należy wymienić: fototyp skóry (bardziej narażone są osoby z I lub II fototypem, tzn. osoby o włosach blond lub rudych, licznych piegach i niebieskich oczach), typ barwnika, wiek (w starszym wieku częściej występują nowotwory skóry łagodne i złośliwe), stan immunologiczny (u osób poddawanych immunosupresji częściej obserwowano raki skóry).
Wyróżnia się dwa rodzaje barwnika: eumelaninę – barwnik brązowoczarny, zmniejszający wrażliwość skóry na ekspozycję słoneczną (występuje u osób o ciemnej karnacji, ciemnych włosach i oczach), oraz feomelaninę – barwnik żółtoczerwonobrązowy, o działaniu prokancerogennym (sprzyjającym rozwojowi nowotworów), tzn. pod wpływem UV powstają wolne rodniki odpowiedzialne za uszkodzenia genetyczne komórek (charakterystyczny dla osób rudych, z blond włosami i jasną skórą). Zwiększona ilość feomelaniny i mała ilość eumelaniny predysponują do rozwoju nowotworów skóry.
- UVA – o długości fali 320–400 nm
- UVB – o długości fali 280–320 nm
- UVC – o długości fali 200–280 nm.
Najbardziej mutagenna frakcja UVB jest pochłaniana przez DNA keratynocytów, powodując zaburzenia regulacji genów tkankowych, liczne mutacje i w konsekwencji transformację nowotworową komórek. Badania wskazują, że frakcja UVA ma również udział w fotokancerogenezie, prawdopodobnie jednak odgrywa znacznie mniejszą rolę niż UVB. Korzystanie z urządzeń emitujących UVA, ze sztucznych źródeł promieniowania ultrafioletowego (np. solaria) powoduje sytuację, w której UVA działa synergistycznie z UVB i nasila jego szkodliwe działanie na skórę.
Nowotwory skóry – objawy i rodzaje. Jak wyglądają zmiany?
Nowotwory skóry są dość groźnymi i niegojącymi się zmianami na skórze. Utrzymują się przez dłuższy czas i często oznaczają nowotwory złośliwe. Co powinno zaniepokoić każdą osobę, u której pojawiają się objawy choroby na skórze? Jak rozpoznać nowotwór skóry?
- Czym są nowotwory skóry?
- Przyczyny nowotworów skóry
- Zmiany skórne nowotworowe
- Objawy nowotworu skóry
- Rodzaje raka skóry
- Jak leczyć raka skóry?
Co roku zwiększa się przyrost zachorowalności na nowotwory skóry. Ma to ścisły związek z częstszymi ekspozycjami na słońce czy korzystaniem z solarium. Ale to nie jedyne przyczyny tej choroby. Złośliwa postać nowotworu skóry, czyli rak skóry dotyka głównie osoby o jasnej karnacji.
W Polsce większość osób cechuje jasny fototyp skóry, ale należy pamiętać, iż nowotwór skóry nie rozwija się od razu w głównej i niebezpiecznej postaci. To często proces dość długotrwały, przebiegający w etapach. Dlatego warto obserwować swoją skórę i kontrolować zmiany przedrakowe.
Każdy niepokojący sygnał wymaga zawsze konsultacji medycznej. Im wcześniej podjęte leczenie, tym mniejsze ryzyko na przerzuty choroby.
Chłoniak skóry typu T (ziarniniak grzybiasty, Mycosis fungoides)
To rzadki nowotwór skóry. występuje u osób między 40. a 60. rokiem życia, częściej u mężczyzn. Jest spowodowany niekontrolowanym rozrostem komórek T w skórze. Najczęstsze typy/rodzaje chłoniaka skórnego T-komórkowego to ziarniniak grzybiasty oraz Zespół Sezary'ego.
Choroba Pageta - we wczesnym etapie choroby na skórze pojawiają się plamy rumieniowe, które wywołują świąd i uczucie pieczenia. Może z nich sączyć się wydzielina. Następnie mogą się pojawić nadżerki (często krwawiące).Zmiany występują zwykle w okolicy zewnętrznych narządów płciowych: srom, odbyt, prącie i worek mosznowy - są to okolice bogate w gruczoły apokrynowe i ekrynowe. Rzadziej nowotwór obejmuje górną część ud, pośladki, pachy i okolicę pępka. Znane są pojedyncze przypadki lokalizacji zmian nowotworowych w obszarach skóry pozbawionych gruczołów apokrynowych np.: w przewodach słuchowych zewnętrznych, na powiekach, w przełyku, w cewce moczowej.
