Zdjęcia czerniaka - Poznaj objawy i diagnozę raka skóry

Jakie są przyczyny czerniaka?

Przyczyny rozwoju czerniaka nadal pozostają niewyjaśnione. Znaczenie mają zarówno czynniki genetyczne, jak i środowiskowe. Około 10% czerniaków występuje rodzinnie. Z tego powodu członkowie rodziny I stopnia pacjentów z czerniakiem powinni być pod stałą kontrolą dermatoskopową.

1. obciążenie rodzinne – zwiększenie ryzyka od 3 razy (1 chory krewny 1. stopnia) do 70 razy (≥3 krewnych)
2. zachorowanie w przeszłości
   • na czerniaka (8-krotne zwiększenie ryzyka)
   • inny nowotwór złośliwy skóry (3-krotne zwiększenie ryzyka)
3. znamiona barwnikowe (tzw. pieprzyki: liczne (>50, przy >100 znamionach 11-krotne zwiększenie ryzyka), zmieniające wygląd, znamiona atypowe (11-krotne zwiększenie ryzyka)
4. xeroderma pigmentosum
5. jasna skóra, jasne lub rude włosy, niebieskie oczy, obecność piegów (2–3-krotne zwiększenie ryzyka)
6. okresowe intensywne narażenie na promieniowanie UV (słońce, solaria)
7. skłonność do oparzeń słonecznych
8. ciężkie oparzenia słoneczne w dzieciństwie lub młodości (2–3-krotne zwiększenie ryzyka po ≥5 epizodach oparzeń)
9. immunosupresja (np. u osób po przeszczepieniu narządu ryzyko zwiększone 3-krotnie).

Około 60% czerniaków rozwija się w skórze niezmienionej. Tylko mniej niż 40% rozwija się na podłożu wcześniej istniejącej zmiany, np. znamienia barwnikowego („pieprzyka”).

Jakie są sposoby leczenia czerniaka?

Podstawą skutecznego leczenia czerniaka jest wczesne rozpoznanie i radykalne usunięcie zmiany z odpowiednim marginesem bezpieczeństwa.

Zarówno ryzyko, jak i czas pojawienia się przerzutów czerniaka uzależnione są od grubości guza pierwotnego. Im szybciej wykryty i usunięty jest czerniak, tym większe są szanse na wyleczenie.

W przypadku potwierdzenia czerniaka w badaniu histopatologicznym po usunięciu zmiany następnym etapem postępowania jest biopsja tzw. węzła wartowniczego (jednego z okolicznych węzłów chłonnych wybranego z uwzględnieniem lokalizacji guza pierwotnego).

Odpowiednie i doszczętne leczenie operacyjne w przypadku czerniaka o zaawansowaniu miejscowym jest wystarczające i wymaga tylko obserwacji zgodnie z zaleceniami lekarza prowadzącego.

1. Immunoterapię i leczenie ukierunkowane molekularnie – to nowoczesne i najskuteczniejsze metody leczenia. Stosuje się leki, takie jak ipilimumab niwolumab (sam lub łącznie z ipilimumabem) i pembrolizumabem, wemurafenib, dabrafenib, trametynib, kobimetynib, enkorafenib, binimetynib.
2. Wycięcie przerzutów odległych czerniaka lekarz rozważa w uzasadnionych przypadkach po analizie sytuacji pacjenta (m.in jeśli przerzuty dotyczą tylko jednego narządu i są nieliczne, pojawiły się po roku od leczenia czerniaka).
3. Chemioterapia z użyciem jednego leku cytotoksycznego (np. dakarbazyny). Obecnie, po wprowadzeniu immunoterapii i leków ukierunkowanych molekularnie, to leczenie stosuje się rzadziej,
4. Izolowana kończynowa chemioterapia perfuzyjna w hipertermii polega na podawaniu dużych dawek leku cytostatycznego do tętnicy kończyny odizolowanej od krążenia ogólnoustrojowego. Metoda ta jest stosowana u pacjentów, u których czerniak był zlokalizowany na kończynie i doszło do wznowy.

Czerwona skóra po opalaniu nie jest normą. Dermatolog: to znak ostrzegawczy

• Dolegliwości
  • Ból głowy
  • Ból brzucha
  • Ból gardła
  • Gorączka
  • Ból pleców
  • Wymioty
  • Zaparcia
  • Biegunka
  • Objawy raka
  • Ból w podbrzuszu
  • Morfologia krwi
  • Próby wątrobowe
  • USG jamy brzusznej
  • USG piersi
  • Badanie TSH
  • Badanie moczu
  • Badanie kału
  • Gastroskopia
  • OB (odczyn Biernackiego)
  • Kolonoskopia
  • Andropauza
  • Powiększona prostata
  • Rak prostaty
  • Stulejka
  • Badanie nasienia
  • Rak jądra
  • Zaburzenia erekcji
  • Priapizm
  • Ginekomastia
  • Męska depresja
  • Dieta lekkostrawna
  • Wysoki cholesterol
  • Dieta w Hashimoto
  • Dieta bezglutenowa
  • Dieta Dukana
  • Błonnik pokarmowy
  • Dieta 1000 kcal
  • Dieta w łuszczycy
  • Dieta ketogeniczna
  • Intermittent fasting
  • Miesiączka
  • Ból jajnika
  • Antykoncepcja
  • Choroby tarczycy
  • Zapalenie pęcherza
  • Rak jajnika
  • Menopauza
  • Mięśniaki macicy
  • Endometrioza
  • Nietrzymanie moczu
  • Rak trzustki
  • Zawał serca
  • Rwa kulszowa
  • Udar mózgu
  • Astma
  • Bielactwo
  • Mononukleoza zakaźna
  • Helicobacter pylori
  • Nadciśnienie tętnicze

  Rak skóry: jak wygląda? Sprawdź, jak rozpoznać raka [ZDJĘCIA]

  Jak wygląda rak skóry? Ciemna plamka, krwawiący strupek, niegojące się owrzodzenie, drążąca skórę rana — rak skóry może przybierać przeróżne formy. Jest kilka nowotworów złośliwych, które mogę występować na skórze. Sprawdź, jak wyglądają i jak je rozpoznać. Zobacz przykłady w GALERII ZDJĘĆ.

• Raki skóry to grupa nowotworów pochodzenia nabłonkowego. Zajmują pierwsze miejsce w statystyce onkologicznych chorób skóry.

  Najczęściej występujące raki skóry to przede wszystkim rak podstawnokomórkowy oraz rak kolczystokomórkowy. Wyróżnia się także czerniaka — nowotwór złośliwy, który nie jest rakiem (nie wywodzi się z nabłonka), ale jest często nieświadomie do tej grupy zaliczany. Chociaż raki skóry rzadko prowadzą do powstawania przerzutów i rzadko są przyczyną zgonu, to stanowią ogromne zagrożenie na zdrowia chorych. Raki te charakteryzują się naciekaniem okolicznych tkanek i niszczeniem sąsiadujących struktur, takich jak kości i chrząstki, co skutkuje między innymi defektami estetycznymi (często w obrębie twarzy) i pogorszeniem jakości życia. Raki skóry, a także czerniak, rozpoznane we wczesnym stadium rozwoju są niemal w każdym przypadku uleczalne. Dlatego tak ważne jest szybki rozpoznanie i zdiagnozowanie niepokojącej zmiany. Sprawdź, jak wygląda rak skóry oraz czerniak. Co powinno niepokoić? Zobacz GALERIĘ zdjęć.

  Powyższa porada nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku jakichkolwiek problemów ze zdrowiem należy skonsultować się z lekarzem.

  

  Rak skóry - rak kolczystokomórkowy

  Rak kolczystokomórkowy (ang. Squamous Cell Carcinoma – SCC) jest drugim najczęściej występującym nowotworem skóry. Ponad 80 proc. przypadków SCC dotyczy części ciała eksponowanych na światło słoneczne, najczęściej jest to głowa (okolica oczodołów, nosowo-wargowa, wargi, nos, policzki, uszy), szyja, grzbiety rąk. Wyróżnia się postać przedinwazyjną i inwazyjną raka kolczystokomórkowego. Postać przedinwazyjna (z której może się rozwinąć rak skóry) - choroba Bowena - to rumieniowe tarczki o ostro zaznaczonych granicach, o aksamitnej lub złuszczającej się powierzchni - erytroplazja Queyrata - widoczna jest jako czerwona gładka plama na żołędzi prącia u nieobrzezanych mężczyzn - erytroplakia - to wszelkiego rodzaju czerwone zmiany zlokalizowane na błonach śluzowych Postać inwazyjna (rak skóry) ma charakter brodawkujący lub wrzodziejący. Skóra wokół jest nacieczona, stwardniała, często obecne są wałowato wywinięte brzegi.

  Rak brodawkujący - jest to nowotwór występujący na narządach płciowych, w jamie ustnej i w obrębie stóp. Wzrost raka brodawkującego jest bardzo powolny, jego powierzchnia jest pokryta masami rogowymi. Jego przyczyną może być m.in. wirusy brodawczaka ludzkiego HPV 6 i HPV 11.

  

  ---

  skóry zdjęcia