Zdjęcia czerniaka - Poznaj objawy i diagnozę raka skóry
Objawy
Czerniak może występować praktycznie wszędzie na skórze, dlatego też podczas regularnej samokontroli skóry nie wolno pomijać żadnych części ciała, w tym także tych rzadko narażonych na działanie promieni słonecznych lub trudnych do zbadania (podeszwy stóp, powierzchnia między palcami stóp, owłosiona skóra głowy, pośladki, okolice narządów płciowych itp.). Dobrym momentem na przeprowadzenie samokontroli, którą może ułatwić lustro/lusterko i jasne oświetlenie, jest moment po kąpieli pod prysznicem. Czerniak złośliwy często rozwija się z istniejących dotychczas zmian skórnych, często nietypowe znamiona są początkowym stadium czerniaka. Znamię (naevus, plama wątrobowa) może być wrodzone lub nabyte, predyspozycje genetyczne i ekspozycja na słońce są czynnikami sprzyjającymi powstawaniu znamion. Znamię samo w sobie jest całkowicie nieszkodliwe, lecz w niektórych przypadkach może rozwinąć się z niego czerniak. W przypadku zmiany kształtu, koloru i/lub rozmiaru oraz pojawienia się nowych znamion o nietypowym wyglądzie należy zgłosić się do lekarza. Tak zwana „zasada ABCDE” ułatwia rozpoznanie zmian, które wymagają konsultacji z dermatologiem:
A jak asymetria: znamię ma zwykle kształt symetryczny. Czerniaki rozrastają się w jednym kierunku (dwie połówki znamienia są nierówne).
B jak brzeg: łagodne znamiona są zazwyczaj okrągłe lub owalne i posiadają regularne kontury. Objawami czerniaka są mocno pofałdowane, poszarpane brzegi, nieregularne i zamazane granice z otaczającą skórą.
C jak czerwony, czarny (kolor): typowe dla czerniaka jest niejednorodne/nieregularne zabarwienie, spektrum kolorów waha się od naturalnego koloru skóry poprzez różne odcienie brązu po głęboką czerń.
D jak duży rozmiar lub dynamika: znamiona pozostają tej samej wielkości, natomiast czerniak powiększa się.
E jak ewolucja: znamię wystające powyżej 1 mm ponad poziom skóry z szorstką lub łuszczącą się powierzchnią może wskazywać na czerniaka.
Rak skóry: jak wygląda? Sprawdź, jak rozpoznać raka [ZDJĘCIA]
Jak wygląda rak skóry? Ciemna plamka, krwawiący strupek, niegojące się owrzodzenie, drążąca skórę rana — rak skóry może przybierać przeróżne formy. Jest kilka nowotworów złośliwych, które mogę występować na skórze. Sprawdź, jak wyglądają i jak je rozpoznać. Zobacz przykłady w GALERII ZDJĘĆ.
Raki skóry to grupa nowotworów pochodzenia nabłonkowego. Zajmują pierwsze miejsce w statystyce onkologicznych chorób skóry.
Najczęściej występujące raki skóry to przede wszystkim rak podstawnokomórkowy oraz rak kolczystokomórkowy. Wyróżnia się także czerniaka — nowotwór złośliwy, który nie jest rakiem (nie wywodzi się z nabłonka), ale jest często nieświadomie do tej grupy zaliczany. Chociaż raki skóry rzadko prowadzą do powstawania przerzutów i rzadko są przyczyną zgonu, to stanowią ogromne zagrożenie na zdrowia chorych. Raki te charakteryzują się naciekaniem okolicznych tkanek i niszczeniem sąsiadujących struktur, takich jak kości i chrząstki, co skutkuje między innymi defektami estetycznymi (często w obrębie twarzy) i pogorszeniem jakości życia. Raki skóry, a także czerniak, rozpoznane we wczesnym stadium rozwoju są niemal w każdym przypadku uleczalne. Dlatego tak ważne jest szybki rozpoznanie i zdiagnozowanie niepokojącej zmiany. Sprawdź, jak wygląda rak skóry oraz czerniak. Co powinno niepokoić? Zobacz GALERIĘ zdjęć.
Powyższa porada nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku jakichkolwiek problemów ze zdrowiem należy skonsultować się z lekarzem.
Czy czerniak może być jasny?
Tak, występuje też czerniak bezbarwnikowy (2%), czyli czerniak pozbawiony barwnika. Pierwszym objawem jest często niecharakterystyczna, powiększająca się, różowoczerwona grudka.
Czerniak gałki ocznej
Czerniak jest najczęstszym nowotworem złośliwym gałki ocznej u dorosłych, stanowiącym około 10% wszystkich przypadków czerniaka. Czerniak może występować w skórze powiek, spojówce oraz przedniej lub tylnej części błony naczyniowej oka. Rokowanie jest gorsze niż w przypadku czerniaka skóry.
Czerniak błon śluzowych
Czerniak błon śluzowych występuje najczęściej w obrębie jamy ustnej i górnych dróg oddechowych i przełyku (50%), sromu (20%) i okolicy narządów płciowych i odbytu (20%). Rokowanie jest złe. Leczenie polega na doszczętnym wycięciu, częściej niż w przypadku lokalizacji skórnej stosuje się uzupełniającą radioterapię, chemioterapię lub immunoterapię/leczenie ukierunkowane molekularnie.