U nas zapłacisz kartą
Ropne pryszcze w okolicach intymnych - Przyczyny, Objawy i Skuteczne Metody Leczenia
Postępowanie lecznicze
W ramach profilaktyki warto stosować do codziennej pielęgnacji specjalistyczne płyny do higieny intymnej. Środki do higieny intymnej powinny mieć odczyn zbliżony do pH pochwy. Najlepiej, aby zawierały też pożyteczne bakterie kwasu mlekowego, które odpowiadają za utrzymywanie odpowiedniego pH pochwy oraz mogą prowadzić do bezpośredniego niszczenia drobnoustrojów. Pałeczki kwasu mlekowego normalnie bytują w mikrośrodowisku pochwy, ale wiele sytuacji powoduje, że ich liczba spada a tym samym zwiększa się ryzyko podrażnień, otarć oraz infekcji. Dzieje się tak na przykład podczas stosowania antybiotykoterapii, w przypadku przyjmowania doustnej antykoncepcji hormonalnej, w okresie menopauzy oraz przy stosowaniu drażniących płynów do higieny intymnej. Ryzyko otarć okolic intymnych można zredukować ćwicząc w bieliźnie sportowej oraz nosząc luźną bieliznę wykonaną z bawełny. Niewskazane jest też noszenie stringów. Tego typu bielizna nie tylko predysponuje do otarć i uszkodzeń skóry i naskórka, ale też może ułatwiać przenoszenie bakterii z okolic odbytu do przedsionka pochwy [1-2]
W przypadku kobiet po menopauzie warto stosować dostępne na rynku produkty nawilżające, żele często wzbogacone o kwas hialuronowy. Można stosować je właściwie u każdej kobiety, gdyż z reguły nie wykazują żadnych objawów ubocznych. Zastosowane zwłaszcza przed współżyciem, skutecznie minimalizują ryzyko nieprzyjemnych otarć i podrażnień [1-2].
Można stosować także długoterminowo globulki zawierające kwas mlekowy i hialuronowy. Działają one nie tylko nawilżająco, ale dodatkowo regenerują uszkodzoną błonę śluzową, zmniejszając uczucie świądu, ściągnięcia i pieczenia. Są dostępne bez recepty [1-2].
Dr n.med. Oliwia Jakubowicz
specjalista dermatologii i wenerologii
Piśmiennictwo:
1. S. Jabłońska, S. Majewski. Choroby skóry i choroby przenoszone drogą płciową. Warszawa 2005, PZWL.
2. W.H.C. Burgdorf, G. Plewig, H.H. Wolff, M. Landthaler. Braun-Falco Dermatologia. Lublin: Wydawnictwo Czelej, 2011.
3. T. Mroczkowski. Choroby przenoszone drogą płciową. Lublin 2006, Czelej.
Pękanie i otarcia skóry w miejscach intymnych
Pęknięcie to linijny ubytek w naskórku i skórze właściwej, nierzadko dochodzący do głębszych warstw skóry, który może goić się z pozostawieniem blizny. Z kolei otarcie to rana, która powstaje na skutek kontaktu skóry z szorstką powierzchnią taką jak ściana, asfalt, chodnik lub w wyniku kontaktu z przedmiotem, który ociera skórę z warstwy rogowej naskórka w następstwie czego dochodzi do obnażenia górnych warstw skóry właściwej i zwykle niewielkiego krwawienia miąższowego lub wycieku płynu międzytkankowego. Taka rana może ulec zakażeniu i zropieniu, szczególnie w sytuacjach gdy w ranie zostaną ciała obce [1].
Zapalenia mieszków włosowych
To również zapalenia gronkowcowe. Mają dwie postaci:
- u kobiet bardzo często przed miesiączką, objawiają się pojedynczymi wykwitami na skórze. Takie wykwity (grudki, w których zbiera się ropa) pojawiają się u ujść mieszków włosowych, te wykwity nie wymagają szczególnego leczenia, pewnie doskonale wiecie z doświadczenia, że szybko znikają. Jeśli już jest taka konieczność, to wystarczy je potraktować środkami odkażającymi o działaniu przeciwbakteryjnym,
- choć pojedyncze grudki gronkowcowe mogą pojawiać się i u mężczyzn, to panowie zagrożeni są również nieco inną odmianą tego zakażenia mianowicie jest to tzw. figówka gronkowcowa, czyli przewlekłe zapalenie mieszków włosowych w obrębie męskiego zarostu (brody). To zakażenie jest trudne w leczeniu, ale wyleczenie jest jak najbardziej możliwe. Jeśli obserwujesz u siebie takie objawy koniecznie skorzystaj z pomocy lekarskiej.
Inne choroby nie tworzą ropni na skórze, ale alarmujące powinny być wszelkie zmiany rumieniowe, sączące się wypryski, owrzodzenia i im podobne nieprzyjemne zjawiska.
Opryszczka narządów płciowych - leczenie
Opryszczki narządów płciowych nie da się skutecznie wyleczyć, gdyż nadal nie istnieje na nią skuteczne lekarstwo. Wciąż trwają badania nad nowymi lekami, zwłaszcza szczepionkami i preparatami stymulującymi układ odpornościowy. Natomiast można znacznie złagodzić jej objawy. Stosuje się głównie leki przeciwwirusowe, tak do użytku zewnętrznego, jak i doustnego. Im wcześniej zacznie się przyjmować leki (w ciągu 72 godz. od pojawienia się owrzodzeń), tym skuteczniejsze jest ich działanie.
Leki przeciwwirusowe stosowane w leczeniu opryszczki narządów płciowych to te zawierające organiczny związek chemiczny acyklowir. Najczęściej leczenie trwa 5 dni i jest najskuteczniejsze w pierwszym etapie choroby (optymalnie, jeśli rozpocznie się je do 5 dni od pierwszych objawów).
Jeśli w tym czasie objawy nie ustępują, zwykle lekarz zmienia dawkę i wydłuża leczenie. Polecane jest także przyjmowanie preparatów z witaminą B1 i witamina B12.
