U nas zapłacisz kartą
Pryszcz u niemowlaka - przyczyny, leczenie i porady dla rodziców
Jak lekarz stawia diagnozę ropnia okołomigdałkowego?
Lekarz stawia diagnozę na podstawie starannie zebranego wywiadu i badania pacjenta. W razie wątpliwości lub w celu pewnego potwierdzenia rozpoznania laryngolog spróbuje aspiracji treści ropnej za pomocą igły i strzykawki. W przypadku znacznych wątpliwości diagnostycznych może być wskazane wykonanie tomografii komputerowej.
Ropień okołomigdałkowy można leczyć zapobiegawczo za pomocą antybiotyków, zazwyczaj podawanych dożylnie ze względu na szybszy efekt terapeutyczny. Niestety, w wielu przypadkach leczenie zapobiegawcze nie jest wystarczające, dlatego bardzo często wybiera się od razu metody chirurgiczne, stosowane w osłonie antybiotyku. Wykonuje się nacięcie i drenaż ropnia w znieczuleniu miejscowym, w pojedynczych wypadkach trzeba użyć krótkiego znieczulenia ogólnego, np. jest to postępowanie z wyboru w przypadku małych dzieci.
Jeśli ropień był spowodowany stanem zapalnym migdałków, a pacjent skarży się na nawracające anginy lub leczy się z powodu przewlekłego zapalenia migdałków zaleca się planowe ich usunięcie, ponieważ mogą być źródłem ponownych infekcji, a ropnie okołomigdałkowe mogą nawracać.
W przypadku znacznego odwodnienia pacjenta może być konieczne dożylne podawanie płynów. Zwykle istnieje także potrzeba leczenia przeciwbólowego.
Czy możliwe jest całkowite wyleczenie?
Niestety, tak jak w przypadku każdej alergii, również w odniesieniu do alergicznego wyprysku kontaktowego nie istnieje skuteczne leczenie przyczynowe. Aktualne metody postępowania pozwalają jedynie zmniejszyć stan zapalny skóry oraz dolegliwości świądowe, ale ponowny kontakt z alergenem może je znowu wywołać. Raz rozpoznana alergia kontaktowa będzie się utrzymywać przez całe życie chorego.
W celu uniknięcia wysiewu kolejnych zmian skórnych konieczne jest przede wszystkim unikanie kontaktu skóry z uczulającym alergenem. Można na przykład zastąpić metalowe elementy w ubrankach plastikowymi. Po zakończeniu leczenia wskazana jest odpowiednia pielęgnacja skóry z użyciem preparatów bezzapachowych i bez dodatku środków konserwujących.
Co robić, aby uniknąć zachorowania?
Niestety czynniki zwiększające ryzyko zachorowania na alergiczne kontaktowe zapalenie skóry nie są obecnie znane. Wiadomo jednak, że stan zapalny w postaci uszkodzonej bariery ochronnej naskórka może ułatwiać przenikanie alergenów w głąb skóry i sprzyjać rozwojowi alergii kontaktowej. W przypadku występowania alergicznego wyprysku kontaktowego w obrębie skóry rąk dobrze sprawdzają się tzw. preparaty barierowe, które tworzą powłokę ochronną dla skóry i działają jak „sztuczne rękawiczki”, nie dopuszczając do kontaktu skóry z alergenami.
Alergiczny wyprysk kontaktowy w pytaniach i odpowiedziach
Zobacz także
Atopowe zapalenie skóry (AZS) u dzieci Charakterystyczną cechą atopowego zapalenia skóry u dziecka lub niemowlęcia jest uporczywy i bardzo nasilony świąd skóry, często wywołujący rozdrażnienie i niepokój dziecka.
Jakie preparaty stosować do pielęgnacji skóry niemowlęcia i małego dziecka? Wybieraj kosmetyki możliwie bezzapachowe i przeznaczone tylko dla niemowląt. Skład takich preparatów zwykle jest dobrany do rodzaju skóry małego dziecka.
Alergeny kontaktowe Do najczęstszych alergenów kontaktowych w Polsce należą nikiel i chrom. Coraz częstsze jest też uczulenie na perfumy i aminy aromatyczne.
Wybrane treści dla Ciebie
Badanie ostrości wzroku u dzieci Testy uprzywilejowanego spojrzenia wykorzystują naturalny odruch: kiedy w polu widzenia pojawi się jakikolwiek bodziec wzrokowy, bezwiednie kierujemy na niego nasz wzrok. Testy składają się z serii prostokątnych tablic, na których widnieją czarno-białe paski na szarym tle.