U nas zapłacisz kartą
Skąd się biorą pryszcze - Przyczyny i sposoby radzenia sobie z nimi
Pryszcze - leczenie
Stosuje się różne metody w zależności od nasilenia i rodzaju trądziku. Terapia jest zwykle długotrwała. Przy łagodnym przebiegu wystarcza stosowanie miejscowych preparatów zawierających retinoidy, nadtlenek benzoilu, antybiotyki (erytromycyna i klindamycyna), kwas azelainowy. W średnio- lub bardzo nasilonym trądziku grudkowo-krostkowym stosuje się doustnie antybiotyki najczęściej z grupy tetracyklin. W cięższych postaciach trądziku, przy przewlekłym przebiegu choroby oraz oporności na inne formy leczenia stosuje się pochodne witaminy A, która działa na łojotok, nadmierne rogowacenie ujść przewodów łojowych oraz odczyn zapalny. Uwaga! W związku z działaniem uszkadzającym płód konieczne jest bezwzględne unikanie ciąży przez cały czas trwania leczenia witaminą A oraz po jego zakończeniu.
Odradza się celowe opalanie cery z wypryskami, w związku z tym, że pod wpływem promieni ultrafioletowych dochodzi do nasilenia istniejących zaburzeń złuszczania naskórka, w efekcie czego następuje pogorszenie stanu skóry skłonnej do trądziku w okresie jesiennym.
Pryszcze na pośladkach – przyczyny
Pojawienie się pryszczy na pośladkach to przypadłość, która często wiąże się z niewystarczającą higieną lub noszeniem niewłaściwej bielizny i podrażnieniami skóry. W wyniku nagromadzenia się martwych komórek skóry i sebum, które zapychają pory, dochodzi do powstawania pryszczy. Dodatkowo syntetyczna bielizna utrudnia odprowadzanie wilgoci i sprzyja namnażaniu się bakterii.
Problem często dotyczy osób, które prowadzą siedzący tryb życia, ponieważ długotrwałe siedzenie, zwłaszcza na twardych powierzchniach, często prowadzi do podrażnienia skóry i zwiększa ryzyko pryszczy na pośladkach. Wzrost ciśnienia w naczyniach tej okolicy i tarcie skóry mogą również prowadzić do zapalenia mieszków włosowych i powstawania krost.
Niektóre badania sugerują, że dieta bogata w tłuszcze nasycone, cukry i produkty przetworzone zwiększają ryzyko trądziku.
Wypryski na pośladkach mogą być również wynikiem reakcji alergicznej na produkty do pielęgnacji skóry, detergenty lub materiały, z których wykonane są ubrania. U niektórych osób, skóra może reagować na te substancje tworząc wysypkę przypominającą pryszcze.
Jak leczyć pryszcze?
Leczenie pryszczy to nic innego jak leczenie trądziku pospolitego. W całym procesie można zastosować farmakoterapię doustną i leczenie miejscowe. Miejscowe leczenie pryszczy polega na nakładaniu na skórę żeli, kremów i różnych maści. Kluczowe są tu składniki aktywne tych preparatów. Najlepiej wybierać takie, które w składzie zawierają:
- nadtlenek benzoilu,
- retinoidy,
- kwas salicylowy,
- azalainian,
- antybiotyki.
Pomogą one pozbyć się zaskórników, a także złagodzą stan zapalny skóry i spowolnią rozwój bakterii odpowiedzialnych za pojawianie się pryszczy. Doustne leczenie trądziku, polegające głównie na stosowaniu takich retinoidów jak izotretynoina, jest wykorzystywane głównie w przypadku ciężkiego trądziku, gdy leczenie miejscowe nie jest skuteczne.
Retinoidy są skuteczne w przypadku zmian trądzikowych o różnym podłożu. Jego działanie jest dość szerokie i obejmuje ograniczenie produkcji łoju, stanów zapalnych i lepszej regeneracji skóry. Należy jednak pamiętać, że nie należy ich stosować na własną rękę. Leczenie trądziku retinoidami doustnymi jest możliwe tylko pod ścisłą kontrolą lekarza, ponieważ wiąże się z pojawieniem działań niepożądanych.
Trądzik i związane z nim pryszcze można leczyć również w inny sposób. Zaleca się wizytę u dermatologa, który po przeprowadzeniu wywiadu i obejrzeniu zmian skórnych może zalecić terapię światłem, a więc fototerapię lub terapię laserem. W przypadku pryszczy ważna jest również zmiana diety i stylu życia. Zmiany skórne pojawiają się w wyniku spożywania m.in. produktów o wysokim indeksie glikemicznym, a także w wyniku czynników, które mogą nasilać trądzik.
Pryszcz - skąd się bierze, jak się go pozbyć
Powstawanie pryszczy na skórze związane jest z trądzikiem, chorobą skóry obfitującej w gruczoły łojowe. Trądzik to dolegliwość powszechna, często występująca w okresie dojrzewania tak u kobiet, jak i mężczyzn. U mężczyzn ma on przebieg ostrzejszy. Trądzik występuje najczęściej w okolicach obfitujących w gruczoły łojowe, to znaczy w strefie T na twarzy i w rynnach potowych na klatce piersiowej i plecach.
Trądzik rozpoczyna się powiększeniem gruczołów łojowych i nasilonym wydzielaniem łoju. Następuje nadmierne i zmienione rogowacenie ujścia mieszka włosowego, do którego wnika przewód gruczołu łojowego. W ten sposób powstaje czop rogowy, który wypełnia mieszek włosowy i wypycha go ku górze. Dochodzi do zablokowania wydzielania łoju i powstaje woreczek wypełniony tłuszczami i keratyną czyli zaskórnik (comedo). Wraz z powstawaniem zaskórników gwałtownie rozmnażają się bakterie, które normalnie występują w skórze i na jej powierzchni jako nieszkodliwe drobnoustroje. Dopiero łój je uzjadliwia, jest dla nich doskonałą pożywką i stwarza warunki do namnażania.
